Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Emily Tesh porywa się na dość ciężkie tematy. Bohaterka osadzona w środowisku faszystowskim przeżywa niejedno, by wreszcie otworzyć swoje oczy na niesprawiedliwość tego świata. Nie czytam tego gatunku, więc parę rozwiązań szczerze mnie zaskoczyło. Książka jest z tych, które wciągają.
Niesmak pozostawiło jedynie zakończenie. Chciałoby się by, genezą wszelkich konfliktów zbrojnych był jeden silny przywódca. Obawiam się jednak, że to uproszczenie. Widzę w tej książce kandydatkę na dobry serial, z ciekawymi postaciami, które w większości na naszych oczach przeobrażają się w lepsze jednostki.
Dla mnie jednak za mało tu niuansów. To bajka, która nie pozostawia dużego pola dla wyobraźni.

Emily Tesh porywa się na dość ciężkie tematy. Bohaterka osadzona w środowisku faszystowskim przeżywa niejedno, by wreszcie otworzyć swoje oczy na niesprawiedliwość tego świata. Nie czytam tego gatunku, więc parę rozwiązań szczerze mnie zaskoczyło. Książka jest z tych, które wciągają.
Niesm...

Rozwiń Zwiń

Pierwszy raz czytałam tę książkę jako nastolatka. Uwiodła mnie pomysłowość autorki, wiele jej aspektów pozostało dla mnie niezrozumiałych.
Po latach wróciłam, tym razem do angielskiej wersji. Ta książka wydaje się w dużej mierze eksperymentem intelektualnym, który ma za cel obalić autorytety. Zaskakujące jest, że po tylu latach problemy z niej dalej są rażąco aktualne. My zaś dalej wpatrujemy się w charyzmatycznych przywódców i nie widzimy, do czego doprowadza taki stan rzeczy.
Autorka daje jednak nadzieję. Podążanie za swoimi wartościami i pozostawanie wiernym sobie ma sens. Wielu z nas może irytować postawa Orr, która jest tutaj tak bliska taoizmowi, warto jednak zadać sobie pytanie, dlaczego.

Pierwszy raz czytałam tę książkę jako nastolatka. Uwiodła mnie pomysłowość autorki, wiele jej aspektów pozostało dla mnie niezrozumiałych.
Po latach wróciłam, tym razem do angielskiej wersji. Ta książka wydaje się w dużej mierze eksperymentem intelektualnym, który ma za cel obalić autoryte...

Rozwiń Zwiń

Przyznam szczerze, że nie byłam w stanie zrozumieć tej książki w pełni. Widziałam jak autor, wykorzystuje różne style literackie i bawi się formą. Nie jest to jednak coś, co przyciąga mnie do czytania.
Na szczęście pierwsza warstwa fabularna jest dość dobrze czytelna i pomaga zrozumieć nam, skąd biorą się frustracje czarnych autorów i autorek. Jak często wtłacza się ich w formy, które wcale nie są ich.
Dodatkowo poznajemy historię rodziny, którą zniszczyły niedomówienia i brak bliskości.
Naprawdę warto, bo jest to książka, w której pisarz może czasami zbytnio szarżuje, mimo to trudno nie docenić jego kunsztu. A dla tych, którzy lubią zabawę słowem i różnymi stylami będzie to na pewno pyszny kąsek.

Przyznam szczerze, że nie byłam w stanie zrozumieć tej książki w pełni. Widziałam jak autor, wykorzystuje różne style literackie i bawi się formą. Nie jest to jednak coś, co przyciąga mnie do czytania.
Na szczęście pierwsza warstwa fabularna jest dość dobrze czytelna i pomaga zrozumieć nam...

Rozwiń Zwiń

Trudno mi było nie współczuć kobiecie pozbawionej autonomii i możliwości decydowania o sobie.
Do tego być może w niezamierzony sposób książka ta pokazuje jakim nieszczęściem dla kobiety może być, zostanie muzą, na ołtarzu sztuki. Sensownym wyborem jest chyba tylko ucieczka.

Trudno mi było nie współczuć kobiecie pozbawionej autonomii i możliwości decydowania o sobie.
Do tego być może w niezamierzony sposób książka ta pokazuje jakim nieszczęściem dla kobiety może być, zostanie muzą, na ołtarzu sztuki. Sensownym wyborem jest chyba tylko ucieczka.

Styl, w jakim napisano tę książkę, często mnie irytował. Jednak sama opowieść bardzo mnie wciągnęła.
Dla mnie to historia o tym, że same dobre chęci, empatia i dostrzeganie nierówności społecznych, nie wystarczą. By odnieść sukces, trzeba umieć zjednać sobie ludzi, byś świadomym swoich niedoskonałości i czujnym politycznie. Nawet wtedy łatwo jest dać się wykorzystać i stać pionkiem w cudzej rozgrywce.
Jakże to odmienna opowieść od pierwowzoru, gdzie świat fantazji jest cudowny tylko wtedy, jeśli naiwnie przestaniemy uważnie go obserwować i rozumieć.

Styl, w jakim napisano tę książkę, często mnie irytował. Jednak sama opowieść bardzo mnie wciągnęła.
Dla mnie to historia o tym, że same dobre chęci, empatia i dostrzeganie nierówności społecznych, nie wystarczą. By odnieść sukces, trzeba umieć zjednać sobie ludzi, byś świadomym swoich nie...

Rozwiń Zwiń

To książka z rodzaju tych, gdzie wracasz do bycia nastolatką, która fantazjuje o magicznym świecie, gdzie cudowny ktoś wyratuje cię z finansowych tarapatów i doceni twoją wartość. Fajnie jest pomarzyć.
Poza tym fabuła jest przewidywalna. Wszyscy są namiętni, nie dzielą się informacjami, a potem z tego wynikają kłopoty. Dziury w sensowności, zawsze można przykryć magią, ale nie będę się czepiać.
Dużo się pośmiałam, świetna rozrywka nawet dla okazjonalnych fanek romansów.

To książka z rodzaju tych, gdzie wracasz do bycia nastolatką, która fantazjuje o magicznym świecie, gdzie cudowny ktoś wyratuje cię z finansowych tarapatów i doceni twoją wartość. Fajnie jest pomarzyć.
Poza tym fabuła jest przewidywalna. Wszyscy są namiętni, nie dzielą się informacjami, a...

Rozwiń Zwiń

Antyutopia, w której dzieci zbierają krwawe żniwo przymykania oczu na zmiany klimatyczne przez stulecia. A starsi stają się świadkami, którzy muszą wreszcie otworzyć oczy i stawić czoła temu, do czego doprowadzili.
Ludzkość jednak trwa w swoich przyzwyczajeniach i próbuje jakoś przetrwać.
Książka jest tajemnicza, napisana pięknym językiem. Blisko jej często do poezji, która nie chce godzić się na industrializację i ignorowanie interesów przyszłych pokoleń.

Antyutopia, w której dzieci zbierają krwawe żniwo przymykania oczu na zmiany klimatyczne przez stulecia. A starsi stają się świadkami, którzy muszą wreszcie otworzyć oczy i stawić czoła temu, do czego doprowadzili.
Ludzkość jednak trwa w swoich przyzwyczajeniach i próbuje jakoś przetrwać.
...

Rozwiń Zwiń

Dobrze się to czyta, zdarzają się również piękne i mądre zdania. Historia jest ciekawa, dla mnie jednak momentami dość mało wiarygodna.

Zarazem skłoniła mnie ta książka do rozmyślań nad istotą tworzenia. Kto zasługuje na największe uznanie, czy ten, kto wymyślił i robił, a może ten, kto zgłaszał poprawki i kwestionował, a może ten, kto umiejętnie promował.
A przede wszystkim Zevin przypomina nam, że praktycznie nigdy nie tworzymy w samotności. A wyzwania, jakie stawia przed nami kultura, nie są wcale urojone.

Dobrze się to czyta, zdarzają się również piękne i mądre zdania. Historia jest ciekawa, dla mnie jednak momentami dość mało wiarygodna.

Zarazem skłoniła mnie ta książka do rozmyślań nad istotą tworzenia. Kto zasługuje na największe uznanie, czy ten, kto wymyślił i robił, a może ten, kto z...

Rozwiń Zwiń

Książka nosi w sobie największe wady gatunku dla młodzieży; nadmierna ekspozycja, tłumaczy nieustannie czym jest feminizm i czemu mizoginia jest zła. Brakuje pogłębionej psychologii postaci, a za tłumem pojawiających się bohaterów trudno nadążyć.
Z drugiej strony historia wciąga i nie daje złapać oddechu. Kibicujemy i martwimy się sytuacją bohaterki.
Jeśli szukamy czegoś lekkiego i pokrzepiającego, zanurzonego w magicznym świecie, i przymkniemy oko na sens, to będzie to udane czytadło.

Książka nosi w sobie największe wady gatunku dla młodzieży; nadmierna ekspozycja, tłumaczy nieustannie czym jest feminizm i czemu mizoginia jest zła. Brakuje pogłębionej psychologii postaci, a za tłumem pojawiających się bohaterów trudno nadążyć.
Z drugiej strony historia wciąga i nie daje...

Rozwiń Zwiń