Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niewątpliwy page-turner, do przeczytania w dwa wieczory, podczas których nie ma nic ciekawszego do zrobienia.
Sam pomysł na historię pozornie idealnego i szczęśliwego małżeństwa, gdzie mąż jest tak naprawdę psychopatą i znęca się nad żoną, która nie może wyjawić światu prawdy - bardzo ciekawy i błyskotliwy, i to właśnie on zachęcił mnie do czytania. Niestety sama historia zbyt banalna i miejscami mocno nielogiczna, główna bohaterka nieprawdopodobnie naiwna, a złemu mężowi brakuje psychologicznej głębi i przekonywującego umotywowania popełnianych czynów. Zakończenie przewidywalne.
Niemniej jednak z powieści tej wyłania się ciekawy wniosek, że nic w życiu nie może być idealne, a jeśli takie się wydaje, są to tylko pozory.

Niewątpliwy page-turner, do przeczytania w dwa wieczory, podczas których nie ma nic ciekawszego do zrobienia.
Sam pomysł na historię pozornie idealnego i szczęśliwego małżeństwa, gdzie mąż jest tak naprawdę psychopatą i znęca się nad żoną, która nie może wyjawić światu prawdy - bardzo ciekawy i błyskotliwy, i to właśnie on zachęcił mnie do czytania. Niestety sama historia...

Lekki i niewymagający thriller z elementami fantastyki naukowej, czyta się szybko, w zasadzie od początku wiadomo, kto jest głównym sprawcą wydarzeń, ale nieznany pozostaje motyw i związek ciężarnej nastolatki z zapadającymi na dziwną chorobę neurologiczną bogatymi pacjentami domu opieki. Dodatkowo podczas czytania można wzbudzić w sobie refleksje na temat etyki badań naukowych i postępu medycyny. Zakończenie moim zdaniem nieco rozczarowujące.

Lekki i niewymagający thriller z elementami fantastyki naukowej, czyta się szybko, w zasadzie od początku wiadomo, kto jest głównym sprawcą wydarzeń, ale nieznany pozostaje motyw i związek ciężarnej nastolatki z zapadającymi na dziwną chorobę neurologiczną bogatymi pacjentami domu opieki. Dodatkowo podczas czytania można wzbudzić w sobie refleksje na temat etyki badań...

"O najbiedniejsza z nędzarzy!
Kiedy tak zdradnie
Śmierć rodzicielkę omroczy,
Czyż mogły znieść to twe oczy?"

Piękna, klasyczna tragedia, podejmująca temat odpowiedzialności za popełnione zbrodnie. Główni bohaterowie, Elektra i jej brat Orestes, pragną pomścić śmierć ojca, jednak zemsta ta wiąże się z zabiciem własnej matki, co uważane było za jedną z najcięższych zbrodni, ściganych przez same Erynie. Bohaterowie uwikłani są w tragiczny konflikt, nad ich rodem ciąży dawna klątwa bogów, a sam Apollo nakazuje Orestesowi pomścić śmierć ojca. Z jednej strony nie może on sprzeciwić się boskim nakazom, z drugiej strony staje w obliczu matkobójstwa. Żadna, podjęta przez niego decyzja, nie będzie słuszna. Eurypides kładzie jednak duży nacisk na realizm postaci oraz ich rys psychologiczny - nie ma tu czarnych ani białych charakterów, nie są oni tylko bezwolnym narzędziem w rękach bogów, ich decyzje oraz motywy są trafnie umotywowane, co widać szczególnie w świetnym dialogu Elektry z jej matką, podczas którego wymieniają między sobą swoje, bardzo słuszne zresztą, racje.
Czytało się bardzo przyjemnie także ze względu na piękny przekład Jana Kasprowicza.

"O najbiedniejsza z nędzarzy!
Kiedy tak zdradnie
Śmierć rodzicielkę omroczy,
Czyż mogły znieść to twe oczy?"

Piękna, klasyczna tragedia, podejmująca temat odpowiedzialności za popełnione zbrodnie. Główni bohaterowie, Elektra i jej brat Orestes, pragną pomścić śmierć ojca, jednak zemsta ta wiąże się z zabiciem własnej matki, co uważane było za jedną z najcięższych zbrodni,...