Jesteśmy społecznością, która kocha książki

8. Za odważne poglądy i niepoprawność polityczną. Za napisanie wprost tego, o czym wiemy i co sami (w Armenii i Gruzji) obserwujemy, ale czego dyplomatycznie nie komentujemy. Za wielokrotne łapanie się w trakcie lektury na myśli 'brawo, wreszcie ktoś to powiedział'.
A jednocześnie za pisanie z sympatią do kraju (w przeciwieństwie do 'Karawanów śmierci').

8. Za odważne poglądy i niepoprawność polityczną. Za napisanie wprost tego, o czym wiemy i co sami (w Armenii i Gruzji) obserwujemy, ale czego dyplomatycznie nie komentujemy. Za wielokrotne łapanie się w trakcie lektury na myśli 'brawo, wreszcie ktoś to powiedział'.
A jednocześnie za pisanie z sympatią do kraju (w przeciwieństwie do 'Karawanów śmierci').

Polski rynek wydawniczy doczekał się książki poświęconej Gruzji autorstwa osoby, która nie przelotnie, lecz na stałe związana jest z tym krajem i mieszka w nim od lat, doskonale zna jego przeszłość i rozumie teraźniejszość jak mało kto.

„Tbilisi. O Gruzji, ludziach i dziełach” Lecha Kończaka to pozycja wybitna, której nie da się jednoznacznie sklasyfikować. Każdy rozdział to swego rodzaju esej poświęcony stolicy Gruzji. To swoista mozaika złożona z historii wybranych miejsc, postaci i wydarzeń, które w szerszej perspektywie obrazują losy całego kraju. Wszystko to przeplatane jest dogłębnymi refleksjami o historii i teraźniejszości, kulturze i społeczeństwie, a przedstawionych przez autora szczegółów nie raz próżno szukać w dostępnych nam polsko-, rosyjsko-, czy anglojęzycznych źródłach.

Pozycja trudna, gdyż dla pełnego zrozumienia wymagająca od czytelnika pewnego zasobu wiedzy, lecz obowiązkowa dla każdego, kto chce lepiej poznać i zrozumieć Gruzję.

Polski rynek wydawniczy doczekał się książki poświęconej Gruzji autorstwa osoby, która nie przelotnie, lecz na stałe związana jest z tym krajem i mieszka w nim od lat, doskonale zna jego przeszłość i rozumie teraźniejszość jak mało kto.

„Tbilisi. O Gruzji, ludziach i dziełach” Lecha Kończaka to pozycja wybitna, której nie da się jednoznacznie sklasyfikować. Każdy rozdział...