Jesteśmy społecznością, która kocha książki

No więc standardowo już zgodnie z rytuałem po przeczytaniu kolejnego cyklu zamieszczam swoje uwagi dotyczące CAŁEJ serii.

Po pierwsze - Meekhańskie Imperium nawet z nazwy przypomina Malazańskie :d, a tu podobieństwa się nie kończą, jak bym miał w jednym zdaniu opisać cykl Wegnera, to właśnie jako polski odpowiednik Malazńskiej Księgi Poległych, podobieństw jest mnóstwo.

Czyta się nieźle, szczególnie pierwsza część była bardzo dobra, połowa drugiej też, a dalej to już... RÓŻNIE. Słabe czy wręcz totalnie nudnie historie przeplatają się z tymi ciekawymi, mogę prawie zagwarantować, że przynajmniej część Ci się spodoba, więc chyba warto. To i tak dużo lepiej niż zjazd z górki na pazurki w niektórych cyklach fantasy, tutaj zaczyna się raczej bardzo dobrze, a potem jest bardzo dobrze, dobrze lub znośnie.

Nie jestem szczególnie zadowolony jak autor rozwija historię, skok w bok w stronę jakiejś "nadepickiej" historii jest widoczny i nieszczególnie ciekawy, wątki się mieszają i czasem w ogóle nie wiadomo o co mu chodzi (z czasem też może się okazać że można śmiało zapomnieć, bo nie wpływa to na historię). Mam wrażenie że miało wyjść przemyślanie, tajemniczo i interesująco, a wyszło tylko tajemniczo (to trochę za mało).

Tak czy siak, podejrzewam że warto przeczytać.

No więc standardowo już zgodnie z rytuałem po przeczytaniu kolejnego cyklu zamieszczam swoje uwagi dotyczące CAŁEJ serii.

Po pierwsze - Meekhańskie Imperium nawet z nazwy przypomina Malazańskie :d, a tu podobieństwa się nie kończą, jak bym miał w jednym zdaniu opisać cykl Wegnera, to właśnie jako polski odpowiednik Malazńskiej Księgi Poległych, podobieństw jest...

Bardzo dobre fantasy (cały cykl). Ok, nie mamy do czynienia z najoryginalniejszym pomysłem świata (relacja uczeń - mistrz), ale czy to źle? Autor ciekawie splata wątki i nie czuć przesytu ani niedosytu niektórych, co jest bolączką tego typu prostych historii. Jest lekki skręt w stronę epickości niektórych bohaterów, czasami wychodzi to tragicznie, ale w Nocnym Aniele to coś naturalnego, autor nie przesadza.

Bardzo dobre fantasy (cały cykl). Ok, nie mamy do czynienia z najoryginalniejszym pomysłem świata (relacja uczeń - mistrz), ale czy to źle? Autor ciekawie splata wątki i nie czuć przesytu ani niedosytu niektórych, co jest bolączką tego typu prostych historii. Jest lekki skręt w stronę epickości niektórych bohaterów, czasami wychodzi to tragicznie, ale w Nocnym Aniele to coś...

Przeczytane wszystkie 3 części. Może ciut naciągana dziewiątka, bo nazwać cykl wybitnym to trochę mylenie pojęć. Na pewno czyta się świetnie, opisy bitew czy całych wojen są naprawdę dobre, inkwizytor Glokta świeci w każdej części, ale pozostali bohaterowie też trzymają poziom (może z paroma wyjątkami...) i mają swój charakter.

Świat przedstawiony lekko niedomaga, to chyba normalne w cyklach z długowiecznymi bohaterami, mam wrażenie że zwyczajnie ciężko to wszystko skleić w spójną całość.

Podsumowując, porządnie napisany cykl z ciekawymi bohaterami, wart przeczytania i oby takich więcej.

Przeczytane wszystkie 3 części. Może ciut naciągana dziewiątka, bo nazwać cykl wybitnym to trochę mylenie pojęć. Na pewno czyta się świetnie, opisy bitew czy całych wojen są naprawdę dobre, inkwizytor Glokta świeci w każdej części, ale pozostali bohaterowie też trzymają poziom (może z paroma wyjątkami...) i mają swój charakter.

Świat przedstawiony lekko niedomaga, to chyba...