Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Wszyscy nosimy w sobie tajemnice, co dobrze widać zwłaszcza od środka"

Czy każdego dnia można budzić się w innym ciele, w innym miejscu? Codzienne mieć inne wspomnienia? Być kimś innym, a zarazem sobą?
Okazuję się, że tak. Życie głównego bohatera książki Davida Levithana pt. "Każdego dnia" wygląda w ten sposób.
Szesnastoletni A, od małego w każda noc przybiera ciało innej osoby, tylko na jeden dzień. Płeć, wyznanie czy orientacja nie mają dla niego znaczenie. Akceptuję życie takim jakie jest. Do czasu, aż na swojej drodze spotyka Rhiannon, która kradnie jego serce. Akcja książki rozgrywa się w ciągu czterdziestu dni i w tym czasie widzimy jak rodzi się uczucie A do dziewczyny, które zmienia jego życie o sto osiemdziesiąt stopni i powoduje, że nic nie będzie już takie samo jak wcześniej.
„Każdego dnia” jest książką nie tylko o uczuciach i samotności, ale także o odmienności. Ukazuję życie z różnych punktów widzenia. Historia nie toczy się ani szybko, ani powoli. Sposób pisania autora powoduje że książkę czyta się łatwo i przyjemnie.
Moim zdaniem jest to dzieło nietuzinkowe i oryginalne.
Jak najbardziej książka godna polecenia!

"Wszyscy nosimy w sobie tajemnice, co dobrze widać zwłaszcza od środka"

Czy każdego dnia można budzić się w innym ciele, w innym miejscu? Codzienne mieć inne wspomnienia? Być kimś innym, a zarazem sobą?
Okazuję się, że tak. Życie głównego bohatera książki Davida Levithana pt. "Każdego dnia" wygląda w ten sposób.
Szesnastoletni A, od małego w każda noc przybiera ciało...

Sięgając po tę książkę myślałam,że to będzie książka w typie "Pamiętnik Narkomanki" czy "My dzieci z dworca zoo", lecz po przeczytaniu stwierdzam, że bliżej jej do "Buszującego w zbożu" lub "Stowarzyszenia umarłych petów".

Główny bohater - Charlie - ujął mnie swoją wrażliwością. Przez pragnienie posiadania prawdziwego przyjaciela, któremu będzie mógł opowiadać o swoich problemach i rozterkach, Charlie poznaje swoja przeszłość a także samego siebie.
Książka porusza tematy, z którymi mamy styczność na co dzień. Jest po prostu prawdziwa.
W książce pojawił się cudowny wiesz, który spowodował, że stała mi się bliższa. W szczególności wywarł na mnie wrażenie sam koniec wiersza.

„I dlatego zaczął pisać kolejny wiersz
na kawałku papierowej torby.
Zatytułował go Absolutnie nic,
Bo o tym był ten wiersz. Sam sobie postawił piątkę
I cięcie na każdym cholernym nadgarstku. Powiesił wiersz na drzwiach łazienki,
Bo tym razem nie miał szans dotrzeć do kuchennych drzwi.”

Sięgając po tę książkę myślałam,że to będzie książka w typie "Pamiętnik Narkomanki" czy "My dzieci z dworca zoo", lecz po przeczytaniu stwierdzam, że bliżej jej do "Buszującego w zbożu" lub "Stowarzyszenia umarłych petów".

Główny bohater - Charlie - ujął mnie swoją wrażliwością. Przez pragnienie posiadania prawdziwego przyjaciela, któremu będzie mógł opowiadać o swoich...

Gdy natrafiłam w bibliotece na książkę Stephana Kinga "Nocna zmiana" i zauważyłam, że jest to zbiór opowiadań, przyznam miałam pewne obawy. Do tamtej pory King kojarzył mi się z pisarzem, który radzi sobie świetnie w dlugich powieściach. Na szczęście mnie nie zawiódł.
Historie w tej książce mają ciekawą tematykę i wśród 20 opowiadań w niej zamieszczonych możemy dostrzec "perełki", które trzymają w napięciu. Niektóre z opowiadań mógłby zostać rozwinięte i napisane jako powieści. Szczególnie utkwiły mi w pamięci: "Dzieci kukurydzy","Ostatni szczebel w drabinie" i "Gzyms", w których King po mistrzowsku przedstawił losy bohaterów.
Po przeczytaniu jestem pewna ze sięgnę po kolejne opowiadania Stephana Kinga

Gdy natrafiłam w bibliotece na książkę Stephana Kinga "Nocna zmiana" i zauważyłam, że jest to zbiór opowiadań, przyznam miałam pewne obawy. Do tamtej pory King kojarzył mi się z pisarzem, który radzi sobie świetnie w dlugich powieściach. Na szczęście mnie nie zawiódł.
Historie w tej książce mają ciekawą tematykę i wśród 20 opowiadań w niej zamieszczonych możemy dostrzec...