Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dziś o kolejnej dobrej, co ja mówię dobrej... REWELACYJNEJ książce!

Czy trafiłam na kolejną fenomenalną fantastykę?

Opis:

Na wyspie Cesarskiej rządy sprawuje władca, który potrafi korzystać z magii kości. To dzięki nim tworzy konstrukty – twory, połączone z różnych zwierząt, zaprojektowane tak, by służyły dobru cesarstwa i Cesarzowi. I wydawałoby się, że Cesarz wykazuje się wielką wspaniałomyślnością. Gdyby nie coroczne święto – Festiwal Trybutów – na którym kilkuletnie dzieci stracą kawałek siebie. Kawałek kości, którymi napędzane są te konstrukty. A czy te dzieci przeżyją? To tylko zależy od tego, czy cesarz wykorzysta akurat kawałek z ich kości ochraniającej mózg.

Ale nie wszyscy są zgodni z tym, co robi cesarz. I Garstka Bezkostnych postanawia walczyć. A w tym wszystkim jest Lin – córka cesarza, która stara się mu udowodnić, że nie jest wybrakowana po utracie pamięci.

Jest też Jovis– przemytnik – który przez przypadek zostanie zaangażowany w wojnę z cesarzem.

I jest też Phalue – córka gubernatora. Czy dla swojej miłości, jest w zdolna do zdrady cesarstwa?

Opinia:

Co tu się działo! Niezwykle złożona fantastyka, która we wszystkich elementach ma swoje logiczne wytłumaczenie. Sposób konstrukcji fabuły i to w jaki sposób został zaprojektowany ten świat niesamowicie mnie zaintrygował. Podobał mi się również podział 3 narracje. Bo poznajemy 3 zgoła inne osoby, które w żaden sposób się ze sobą nie łączą, ale kiedy już nadchodzi ten konkretny rozdział to Ty już wiesz. I masz takie WTF! 😵

Nie sztuką jest napisać zawoalowaną fantastykę, ale sztuką jest zainteresować czytelnika do tego stopnia, że sam będzie kombinował o co tutaj chodzi. A w rezultacie zafundować mu rozwiązanie, którego totalnie się nie spodziewał.

Rewelacja! Postacie mają swoje misje, każda z nich dąży do tego, by jego cele się ziściły. Każda postać jest niejednoznacznie dobra, a może zła?

Jestem pod ogromnym wrażeniem, bo dawno nie czytałam tak dobrej fantastyki!

Dziś o kolejnej dobrej, co ja mówię dobrej... REWELACYJNEJ książce!

Czy trafiłam na kolejną fenomenalną fantastykę?

Opis:

Na wyspie Cesarskiej rządy sprawuje władca, który potrafi korzystać z magii kości. To dzięki nim tworzy konstrukty – twory, połączone z różnych zwierząt, zaprojektow...

Rozwiń Zwiń

Dziś o książce, która miała szansę, by mi się spodobać. Więc co poszło nie tak? Mowa o „Wszystkich nocach Zeusa” Gosi Lisińskiej.

Może na początek Wam i niej trochę opowiem. Bo wydaje mi się, że trafiłam na nią po prostu w złym czasie.

Opis:

Aneta ma stabilną pracę w korpo, a jej życie jest dość poukładane. Jednak jeszcze nie trafiła na tego jedynego, w którym mogłaby się zakochać. I gdy kolega z pracy zaprasza ją na spotkanie, ta myśli, że to randka. Ubiera się dość wyzywająco, a do dziewczyny przylega łatka. Teraz już nic nie stoi na przeszkodzie, by zmienić pracę. I za namową przyjaciółki rekrutuje do Olimpu sp. Z o.o. Dostaje tę pracę, a wraz z nią nieziemsko przystojnego szefa, który jak się okazuje, czekał na nią przez całe stulecia.

Opinia:

Ta książka będzie bardzo, bardzo lekka. Pisana trochę z humorem i żartem, więc jeśli macie ochotę na coś całkowicie niezobowiązującego, na czym nie będziecie musieli się przesadnie skupiać to śmiało! Oczywiście wielki plus za nawiązania do mitologii greckiej (wszelkie książki z tym motywem połykam w całości 😅)

Ale mi ta lekkość trochę przeszkadzała. Bohaterka wydawała się bardzo naiwna. I każdy facet, który koło niej się pojawił, sprawił, że robiło się jej gorąco 😅 I chyba właśnie przez to nie do końca czułam chemię między bohaterami. No bo wiecie, mają 15 dni, by się poznać, ale przez te 15 dni muszą się trzymać od siebie i swoich ciał z daleka. To miało potencjał. Ale jakoś mnie nie porwało. No i ten gromowładny Zeus. Kurcze, no ja go nie czułam. A czasami bohaterowie aż wychodzą z książek i postanawiają zamieszkać na stałe w naszych głowach. Zeus nie zamieszkał w mojej😅

Ot lekka, fajna historia, z trochę irytującą bohaterką. Ale niestety nic więcej.

Być może wybrałam zły czas na te książkę. A może to wynik tego, że poprzednia książka, która przeczytałam ciągle mi siedzi w głowie i nie chce z niej wyjść.

Jeśli macie ochotę, czytajcie! Chcecie coś nieprzesadnie rozbudowanego z happy endem? Śmiało! Może Wam się spodoba 💙

Dziś o książce, która miała szansę, by mi się spodobać. Więc co poszło nie tak? Mowa o „Wszystkich nocach Zeusa” Gosi Lisińskiej.

Może na początek Wam i niej trochę opowiem. Bo wydaje mi się, że trafiłam na nią po prostu w złym czasie.

Opis:

Aneta ma stabilną pracę w korpo, a jej życi...

Rozwiń Zwiń

Dawno nie czytałam takiej książki!

Połączenie obyczajówki z elementami fantastyki, a może bardziej realizmu magicznego. Zamknięta społeczność – osada – otoczona puszczą, która żyje, dosłownie i w przenośni. A do tego silne kobiece postacie, które w świecie mężczyzn postanawiają walczyć. Nawet za cenę swojej wolności. Mowa o tytule „Córki Puszczy. Siostry Ognia” autorstwa Moniki Godlewskiej.

Opis:

Trzy siostry urodziły się w złym dla siebie czasie. Żyją w osadzie, w której panują surowe zasady ustanawiane przez mężczyzn. Bo to oni tam panują i ten świat należy do mężczyzn. Ale w kobietach coś się zaczyna budzić. Zaczyna nawoływać je puszcza. Z kolei z drugiej strony nadchodzi niebezpieczeństwo. Wilk, który zaczyna mordować mieszkańców osady. Ktoś coś musi zrobić. Czy to właśnie one będą tymi, które temu zaradzą?

Opinia:

Bardzo lubię takie książki, w których nie wszystko jest powiedziane wprost. Wiecie jest tak mistycznie. W tych kobietach jest magia, ale nie taką jakbyśmy sobie wyobrażali. Bo to magia wolności, magia siły, magia ziemi i natury, magia ognia. Ale nie jest to takie wszystko oczywiste. Ich moc nie jest do końca określona. Są nazywane wiedźmami, ale czy faktycznie mają taką władzę jaką się im przypisuje? A może to tylko strach przed siłą i zawziętością kobiet buduje w głowach pozostałych ich obraz.
Obraz potrafiących wynieść się poza standardy i pisane zasady.

Ale książka ma też kilka małych (subiektywnych) minusów, o których chciałabym wspomnieć. Bo jest tutaj sporo postaci. Sporo rodzin, na czele których stoją starsi rodem. I niekiedy ta mnogość osób może przytłaczać. Ale autorka wychodzi naprzeciw i buduje drzewo genealogiczne, do którego w każdym momencie można sięgnąć.

Książka jest też pisana z perspektywy 3 kobiet. Nie ma tutaj rozdziałów. I początkowo mi to przeszkadzało i nie potrafiłam się przestawić. Trochę czułam się zagubiona, ale to tylko na początku. Później już jest zdecydowanie lepiej.

Dawno nie czytałam takiej książki!

Połączenie obyczajówki z elementami fantastyki, a może bardziej realizmu magicznego. Zamknięta społeczność – osada – otoczona puszczą, która żyje, dosłownie i w przenośni. A do tego silne kobiece postacie, które w świecie mężczyzn postanawiają walczyć. N...

Rozwiń Zwiń

CO TO BYŁA ZA HISTORIA?!

Przeczytałam pierwsze zdanie i już miałam ciarki. To się nie zdarza. Czytam mnóstwo tytułów (i to głównie fantastyki), więc mało co jest mnie w stanie zaskoczyć, zdziwić i sprawić, żebym czuła się tak, jak czułam się tutaj. A czułam się całkowicie pokonana przez tę historię. Tak, jakby miała nade mną władanie i nie zamierzała odpuścić. A to co się tutaj działo. Dobra po kolei, bo nadal czuję podekscytowanie 😵

Opis:

Arysa i Calypso opuściły pałac królowej Elathy. Wiedziały, że nic nie będzie już tak, jak wcześniej. Zdawały sobie też sprawę z tego, że może być ciężko. Ale tego, co się księżniczkom przytrafiło, nie spodziewała się żadna z nich. Będą musiały walczyć. I Arysa to robi, ale zawsze odbywa się to kosztem przyjaciółki. Czy warto? Czy przełamie swoją dumę, ukorzy się, by nie przydawać cierpienia Calypso?

Tymczasem Lorcan zażywa przyrody poza pałacem. Wraz z najemnikiem Baltrickiem wyruszają, by odnaleźć księżniczki. Tym bardziej, że teraz los połączył ich z jedną z nich. A bez jednego nie może być drugiego. Ale czy połączenie ognia i lodu ma szansę uratować innych? A może będzie tak, że to połączenie zabójcze. I jedno z nich będzie musiał coś poświęcić...

Opinia:

Wooow! Myślę, że dobrze będzie podzielić moją opinię na kilka składowych, bo nie sposób napisać o tej książce w jednym zdaniu. 

Fabuła

Autorka nie da się Wam nudzić, gwarantuję! Bardzo mi się podobały rozwiązania fabularne. I to, że autorka często utrudniała bohaterom, jakby ich testowała ile jeszcze są w stanie znieść, tylko po to, by później jeszcze bardziej ją zaskoczyli, wstając z podłogi i mówiąc: No To patrz! 

Postacie:

Tutaj każdy jest wyrazisty. I wiecie co mi się podoba! Zawsze podkreślam, że lubię, kiedy autorzy nie boją się trudnych i bolących rozwiązań. Mam na myśli to, że nie trzymają na siłę pewnych bohaterów, tylko po to, żeby przeżyli. 

Bardzo podobał mi się rozwój Arysy i to, że nie zawsze jej się udawało. Bo to silna postać i dla bliskich zrobi wiele, ale czasem i to za mało. Bo jest jeszcze za słaba. Jeszcze. 

Lorcan! Co ciekawe, jego humor załapałam dopiero w drugim tomie i kurcze! Polubiłam go bardzo, bo wiecie to taki typ bohatera, który jest uparty, arogancki i zawzięty, ale dla bliskich zrobiłby wiele, bardzo wiele. 

I wreszcie moja ulubiona postać Cassio. No przecież to jest idealna książka dla kociar i kociarzy! No błagam Was! To tak bardzo widać, kiedy autor przelewa całe swoje serce i całą swoją miłość do kotów na kartki! Cassio jest niezwykle inteligentna jak na kota. Ale proszę Was, czy my nie uważamy tak samo swoich kotów? Zachowania, zabawy i zwykle głupie psoty Cassio są idealnie odwzorowane do rzeczywistości. Ja to czytałam i widziałam, jak podobnie zachowuje się mój Hastur. Cassio pojawia się bardzo często w tej historii i jest jest integralną częścią. I bardzo dobrze. Bo bez pewnie niejeden z bohaterów by się poddał. 

Klimat

Gwarantuję, że tutaj go odczujecie. Będzie powiew morskiej bryzy, która bardzo często Was ochłodzi swoją temperaturą. Będzie skwar gorącego wulkanu. No i będą smoki!

Ahh smoki😍 Czy doczekamy się tego jedynego, na którego czekamy? Wiecie, ja Wam tego nie powiem. Przeczytajcie, a się przekonacie😏

Emocje

Zaznaczam je tutaj, bo są w tej książce niezwykle istotne. Bo tu niekiedy będzie bardzo brutalnie. To okrutny świat. Są źli bohaterowie, którzy swoimi działaniami narobią wiele przykrości naszym bohaterom. Takich po których niektórzy z nich nie będą w stanie się otrząsnąć. Będzie dużo śmiechu (z dialogów Lorcana), ale będzie też trochę płaczu. Będzie złamane serce. Tak bardzo, że łzy będą kąpały na kolejne strony książki, a Wy będziecie czytać dalej. I będzie wiele zaskoczeń. Bardzo wiele. Chylę czoła, bo to naprawdę dobra fantastyka! I nie ma jakiegoś bardzo wysokiego progu wejścia. Świat jest rozbudowany, ale jednocześnie łatwo go pojąć. 

Chciałabym żebyście to przeczytali. Bo my mamy cudowne smoki u siebie na naszym podwórku. Tylko pora je poznać 💙

CO TO BYŁA ZA HISTORIA?!

Przeczytałam pierwsze zdanie i już miałam ciarki. To się nie zdarza. Czytam mnóstwo tytułów (i to głównie fantastyki), więc mało co jest mnie w stanie zaskoczyć, zdziwić i sprawić, żebym czuła się tak, jak czułam się tutaj. A czułam się całkowicie pokonana przez t...

Rozwiń Zwiń

Wiecie co, to lektura w sam raz na wiosnę! Jest taka lekka, przyjemna, odświeżająca i niezwykle wciągająca – jak przystało na mistrzynię gatunku!

W zbiorze znajduje się 12 dość krótkich, ale za to niezwykle treściwych opowiadań, w których zagadki rozwiązują czy to Panna Marple czy Herkules Poirot czy Tommy i Tuppence. To właśnie dzięki nim dowiemy się dlaczego zaraz przed przyjazdem męża zaginęła jego żona, kto w hotelu ukradł perły lub też kto dorzucił śmiertelne ziele do obiadu gości.

To, że uwielbiam pióro Agathy Christie to nic zaskakującego. A dzięki tym opowiadaniom tylko się utwierdziłam w tym przekonaniu. Są niezwykle zabawne, napisane wyrafinowanym językiem, a popełnione zbrodnie mają w sobie coś na kształt elegancji.

Jeśli lubicie skondensowane treści, które w zalewie 20 stronach zawierają w sobie wszystko to, co potrzeba, by zaspokoić Wasz czytelniczy apetyt, bardzo polecam ten zbiór. Ja czytałam go podczas świąt, relaksując się na zewnątrz, przy ciepełku i przyjemnym nastroju i było idealnie.

Czy zło rozkwita wiosną? Przeczytajcie, a przekonacie się czy to prawda 😏

Wiecie co, to lektura w sam raz na wiosnę! Jest taka lekka, przyjemna, odświeżająca i niezwykle wciągająca – jak przystało na mistrzynię gatunku!

W zbiorze znajduje się 12 dość krótkich, ale za to niezwykle treściwych opowiadań, w których zagadki rozwiązują czy to Panna Marple czy Herkule...

Rozwiń Zwiń

Wyobraźcie sobie, że istnieje sklepik, który można odwiedzać co noc, żeby kupić inny sen. Zainteresowani?

O tym jest ta cudowna opowieść! O śnieniu, ale nie tylko. Mowa o „Galerii DallerGuta” autorstwa Lee MiYe.

Opis:

W pewnym miasteczku istnieje osobliwa galeria. Penny jest zainteresowana pracą w niej. Dzięki swoim niestandardowym odpowiedziom na pytania pana DallerGuta zostaje przyjęta do pracy. Teraz tylko Penny musi wybrać piętro, na którym chce sprzedawać sny. Czy wybierze odpowiednie?

Fabuła:

Dawno nie czytałam tak ciepłej lektury. Ja to zawsze powtarzam, że powieści azjatyckie mają w sobie coś z magii. Z jednej strony mają niezwykle interesujący i intrygujący punkt główny, wokół którego rozgrywa się cała akcja, ale z drugiej strony są bardzo proste. Wiecie, uderzają w takie najgłębsze zakątki naszej duszy i bardzo dobrze wiedzą, jak do niej trafić.

I właśnie tutaj tak jest. Główna bohaterka mierzy się z różnymi, niespotykanymi dotąd sytuacjami i stara się je (często z pomocą innych) rozwiązać i pomoc potrzebującym i szukającym odpowiednich snów.

Bo tutaj śnienie to coś więcej. Projektujący sny są artystami, celebrytami, którzy wygrywają nagrody za najwybitniejsze sny, a płaci się za te sny emocjami, z odroczonym terminem płatności.

Sny mogą być dobrą przygodą, ale mogą być terapią. Mogą pomóc zwalczyć traumy i pogodzić się ze stratą. Bo czasami tylko w śnie możemy sobie pozwolić na coś, czego nigdy nie doświadczymy.

To była niezwykle barwna i piękna historia. Ale też nieco łamiąca serce. Bo złamał ją rozdział 9. I wtedy zapłakałam. Ale i tak ukochałam tę historię całym sercem. Jest piękna, jest ciepła, taka jakby idącą prosto z duszy najlepszego przyjaciela.

„Czy musimy odnosić sukcesy?
Jeśli do tej pory dałeś z siebie wszystko,
to czy nie jest to już sukces?” [Lee MiYe, 2024: 199]

Wyobraźcie sobie, że istnieje sklepik, który można odwiedzać co noc, żeby kupić inny sen. Zainteresowani?

O tym jest ta cudowna opowieść! O śnieniu, ale nie tylko. Mowa o „Galerii DallerGuta” autorstwa Lee MiYe.

Opis:

W pewnym miasteczku istnieje osobliwa galeria. Penny jest zainteresow...

Rozwiń Zwiń

Dziś chcę Wam opowiedzieć o „Cierniu” T. Kingfisher, bo to opowieść, o Śpiącej Królewnie, ale to nie ona jest tutaj główną bohaterką. Jest nią Ropuszka, wróżka, która rzuciła na królewnę czar...

Ropuszka jest taką postacią, którą chce się uscisnąć, bo Ropuszka robi co może. Ale czasami i to nie wystarcza...
Bo Ropuszka jest postacią chcącą czynić dobro, chcącą pomóc, chcącą znaleźć swoje miejsce. Bo pasowała do kilku żywiołów i do kilku światów, ale czy faktycznie przynależała do któregoś z nich?

„On był śmiertelnikiem, a ona... czymś innym. Czymś pomiędzy i nie do końca. Czymś mniej i nie więcej. Nie miała rodziny, nia miała krajan, niewiele wiedziała o świecie śmiertelników, a to, co wiedziała, już dawno stało się nieaktualne.” [Kingfisher; 2024; 148].

To jest opowieść nieszablonowa. Czytając ją ma się wrażenie, jakby ktoś zaczął opowiadać nam baśń zaczynając słowami „Dawno, dawno temu, za lasami...” I właśnie w tę baśń zostają wtłoczone postacie nieszablonowe. Postacie, które nie pasują do świata, do tej baśni, bo są inne. Czasem kruche i bojące się podjąć ryzyko, ale mimo to chcące czynić dobro. Pojawiają się tutaj także postacie, których nigdy nie podejrzewalibyśmy o czyny, których się dopuszczają.

Autorka przyzwyczajając nas do kojącej i usypiającej konwencji baśni bawi się przedstawiając nam zachowania i decyzje bohaterów, które
do takowego formatu nie pasują. I to jest w tym wszystkim niesamowite.

Pojawiają się postacie mroczne, morskie potwory, wróżki. Pojawia się również odważny rycerz, chcący uratować księżniczkę, bo tak mu nakazuje zwyczaj. Ale czy to zrobi? A może zrobi coś zgoła innego?

Przeczytaj💙 Zrób sobie tę przyjemność i zapoznaj się z tą słodko-gorzką historią!
Nie pożałujesz!

Dziś chcę Wam opowiedzieć o „Cierniu” T. Kingfisher, bo to opowieść, o Śpiącej Królewnie, ale to nie ona jest tutaj główną bohaterką. Jest nią Ropuszka, wróżka, która rzuciła na królewnę czar...

Ropuszka jest taką postacią, którą chce się uscisnąć, bo Ropuszka robi co może. Ale czasami i ...

Rozwiń Zwiń

Lubicie czytać książki, które są przesiąknięte kulturą, z którą na co dzień nie macie dużej styczności?

Taki jest właśnie „Powrót Wojowniczki” autorstwa Angeline Boulley. Niezwykle bogaty treściowo i kulturowo, pokazujący nam zwyczaje i tradycje Indian.

Fabuła:

Szesnastoletnia Odżibwejka Perry Firekeeper-Birch musi odbyć staż wakacyjny, by oddać swojej ciotce pieniądze pożyczone jej na naprawę auta po stłuczce.
I to właśnie ten powód prowadzi ją w miejsce uświadamia prawdę, która była kryta, a Perry nie była jej świadoma. Podczas pracy w muzeum dowiaduje
się, jak traktowane jest jej dziedzictwo. Uświadamia sobie, że dla niektórych to dobry sposób na zdobycie pieniędzy, na zarobienie i wybicie się, kiedy
dla niej to część tożsamości. Dziewczyna postanawia działać! Za długo pozwalała innym żerować na jej przynależności do rodzimej kultury.

Opinia:

Muszę przyznać, że ta historia jest pełna treści, których nie byłam świadoma. Zawierała mnóstwo tradycji pokazujących zwyczaje Indian. Autorka zrobiła naprawdę dobrą robotę, jeśli chodzi o narrację. Widać to choćby przez poszczególne słowa, które wplecione w fabułę, są w zapisane w rodzimym języku bohaterki. Książka jest niezwykle wartościowa choćby poprzez pokazanie trudności z jakimi muszą mierzyć się bohaterowie. Prawo wcale nie ułatwia
im dochodzenia roszczeń dotyczących ich własności i pozostałości po przodkach.

Jeśli chodzi o akcję powieści, to tutaj rozwija się ona dopiero w drugiej połowie książki, ponieważ pojawia
się także wątek morderstwa, w które uwikłana jest ciotka bohaterki. Ale to nie jest tego typu lektura. Tutaj autorka skupia się na czymś innym.
Narracja nie jest „wupucowana”. Bohaterka często mówi, co jej ślina na język przyniesie, często w emocjonalny sposób i wszelkimi dostępnymi
sposobami walczy o swoje dziedzictwo.

Czy trafiło to w moje gusta czytelnicze? Cóż, nie. Ta książka pewnie nie trafi do topki tego roku. Niemniej jednak bardzo doceniam tematy jakie autorka podjęła w tej książce. Myślę, że dla wielu osób będzie ona istotna i odnajdą w niej coś ważnego i niezwykłego.

Lubicie czytać książki, które są przesiąknięte kulturą, z którą na co dzień nie macie dużej styczności?

Taki jest właśnie „Powrót Wojowniczki” autorstwa Angeline Boulley. Niezwykle bogaty treściowo i kulturowo, pokazujący nam zwyczaje i tradycje Indian.

Fabuła:

Szesnastoletnia Odżibwejk...

Rozwiń Zwiń

Fabuła:

Rose od zawsze wiedziała, z czym wiąże się władza. Księżniczka od narodzin była przygotowywana do tej roli. Jednak pewnej nocy zostaje porwana, a jej miejsce zajmuje Wren. I przez bardzo, bardzo długi czas nikt nie orientuje się, że Wren nie jest księżniczką Rose. Dlaczego? Pewnie dlatego, że wyglądają identycznie, a Rose nie była świadoma, że ma siostrę bliźniaczkę, która chce pozbawić ją tronu. Ale czy na pewno?

Opinia:

Fantastyczna historia! Rozdziały pisany były z perspektywy dziewczyn, raz Wren, podszywającej się pod Rose, a raz Rose przemierzającej wraz ze swoim porywaczem podróż. Zarówno jedna, jak i druga świetnie radziły sobie w nowej dla nich sytuacji.

Bardzo podobał mi się fakt tego, że nie mieliśmy wszystkiego podanego na tacy. Dopiero pod koniec książki zaczęły wyjaśniać się przeszłości sióstr, ich rodziców oraz ludzi, którzy się nimi opiekowali.

Nie byłabym sobą, gdybym nie doceniła również delikatnego wątku romantycznego, który nawiązał się między bohaterami a wybranymi przez nich partnerami. W obu przypadkach było to w konwencji enemies to lovers, który tak bardzo lubię 🔥

Historia sióstr zdecydowanie zasługuje na większy rozgłos. Śmiało możecie po nią sięgnąć, jeśli lubicie wątki czarownic, zaginionej rodziny, zapomnianych korzeni oraz odnalezienia siebie i swojego dziedzictwa.

Książka jest napisana prostym i dostępnym językiem i przystosowana dla czytelników od 14 roku życia.

Nie mogę nie docenić tego pięknego wydania! Żałuję jedynie, że jest to miękka okładka, ale wiem, że wielu z Was takie woli, więc szczególnie to będzie dla Was rarytas 💜

Fabuła:

Rose od zawsze wiedziała, z czym wiąże się władza. Księżniczka od narodzin była przygotowywana do tej roli. Jednak pewnej nocy zostaje porwana, a jej miejsce zajmuje Wren. I przez bardzo, bardzo długi czas nikt nie orientuje się, że Wren nie jest księżniczką Rose. Dlaczego? Pewnie...

Rozwiń Zwiń

Jaka to była dobra fantastyka!!! Mowa oczywiście o tytule „Zabij mrok. Black Bird Academy. Tom 1” autorstwa Stelli Tack. Cegiełka, ale absolutnie warta Waszej uwagi!

Opis:

Leaf Young jest młodą dziewczyną, która jakiś czas temu rozstała się z facetem.
Teraz Leaf pracuje jako kelnerka w restauracji
i pewnego wieczoru daje się wyciągnąć przyjaciółkom na imprezę.
Koniec z opłakiwaniem byłego!

I z takim też nastawieniem idzie zabawić się z towarzystwie pewnego przystojnego mężczyzny, którego skądś kojarzy. Cóż impreza będzie miała
zdecydowanie opłakane skutki, bo...

... Leaf budzi się w lochach Akademii Egzorsytów, a młody mężczyzna imieniem Falco
informuje ją, że jej ciałem zawładnął demon i teraz chce przejąć nad nią kontrolę. Jednak Leaf zdaje się umie nad nim panować. A nawet chyba z nim rozmawia...

Opinia:

No i te rozmowy! Demon (imieniem Lore) jest tutaj niesamowicie ciekawą postacią!!!
Sarkastyczny, zabawny, łamiący wszelkie schematy, a przy tym niezwykle inteligentny. No come on! Jak go nie lubić 🔥Ta dwójka będzie miała sporo
przygód przed sobą, szczególnie, że Leaf ma postawione ultimatum.
Jeśli nie chce zostać usunięta przez egzorcystów, będzie musiała dla nich pracować.
A więc i siedzący w niej demon. Demon, który z egzorcystami przez całe życie walczył.
No to już możecie sobie wyobrazić, czego tutaj można się spodziewać.

Ta książka mocno oddawała mi vibe „Wespertyny” @wydawnictwo_vesper (tam również mamy pewną parkę, która jest zmuszona ze sobą współpracować, i równie podobnie się lubią) oraz mangi i/lub anime „Jujutsu Kaisen”.

Fenomenalne bawiłam się przy tej historii. I bardzo, bardzo będę czekała na kolejny tom!

Jaka to była dobra fantastyka!!! Mowa oczywiście o tytule „Zabij mrok. Black Bird Academy. Tom 1” autorstwa Stelli Tack. Cegiełka, ale absolutnie warta Waszej uwagi!

Opis:

Leaf Young jest młodą dziewczyną, która jakiś czas temu rozstała się z facetem.
Teraz Leaf pracuje jako kelnerka w r...

Rozwiń Zwiń