z_glowawksiazkach

Profil użytkownika: z_glowawksiazkach

Nie podano miasta Kobieta
Status Czytelniczka
Aktywność 11 tygodni temu
325
Przeczytanych
książek
414
Książek
w biblioteczce
107
Opinii
1 120
Polubień
opinii
Nie podano
miasta
Kobieta
Dodane| 33 cytaty
Zapraszam na mój książkowy instagram: https://www.instagram.com/zglowawksiazkach_/?hl=pl

Opinie


Na półkach:

Wiedźmą nie jestem (choć kto to tam wie!), ale książkę Dobromiły Agiles przeczytałam z ogromną przyjemnością.

Autorka zabiera nas w magiczny świat słowiańskich wierzeń, który kryje się tuż za rogiem. To od nas zależy, jak podejdziemy do tej książki. Czy potraktujemy ją jako pierwszy podręcznik na początku naszej drogi w rodzimej wierze, czy jako ciekawostkę, zbiór informacji o wierzeniach dawnych Słowian i tego, jak współcześnie odradza się ta religia.

Jakiś czas temu zaczęłam się interesować mitologią słowiańską, bogami, świętami, symbolami. Kiedy zobaczyłam „Słowiańską wiedźmę” byłam przeciekawa tej książki, choć nie wiedziałam, czy to aby na pewno to, czego szukam. Bo przecież nie jestem kapłanką Welesa i nie będę rzucała zaklęć. Pomimo pięknej, przyciągającej wzrok okładki bałam się rozczarowania.

Okazało się, że książka w ciekawy sposób łączy ze sobą różne typy odbiorcy. Jesteś osobą, która chce wejść na drogę rodzimej wiary i nie wiesz, od czego zacząć? Sięgnij po książkę Agiles. Dowiesz się o podstawach mitologii i wierzeń słowiańskich, poznasz ważne symbole, magiczne właściwości roślin i zaznajomisz się z przebiegiem obrzędów z okazji najważniejszych świąt.

Nie traktujesz mitologii Słowian w kategoriach wiary, ale jesteś ciekawy, w co wierzyli nasi przodkowie i jakie pozostałości są nadal obecne w naszej współczesnej kulturze? „Słowiańska wiedźma” jest również dla Ciebie. Przekonasz się co i w jaki sposób świętowali nasi przodkowie, którym bogom poświęcone były poszczególne obrzędy i dlaczego. Kto wie, może poznasz jakąś ciekawą wróżbę, którą wykorzystasz na zabawie andrzejkowej.

Osobiście najbardziej podobał mi się rozdział poświęcony Słowiańskiemu Kołu Roku, czyli najważniejszym świętom w kalendarzu. Byłam świadoma, że święta te pokrywają się ze świętami w kalendarzu chrześcijańskim, ale nie sądziłam, że tych podobieństw jest aż tyle. A co za tym idzie, że wierzenia i rytuały naszych przodków nadal są obecne w naszym życiu. Bo jeśli myślicie, że sianko pod obrusem na Wigilię nawiązuje do żłóbka, to... sięgnijcie po książkę.

Książka nie zawiera w sobie zakazów, nakazów i dogmatów. Od nas zależy, co po lekturze zabierzemy ze sobą. Dobromiła Agiles w bardzo przyjemnym stylu zabiera nas do słowiańskiego świat, który jak się okazuje chyba nigdy nas nie opuścił.

Za książkę dziękuję wydawnictwu Kobiecemu.

Wiedźmą nie jestem (choć kto to tam wie!), ale książkę Dobromiły Agiles przeczytałam z ogromną przyjemnością.

Autorka zabiera nas w magiczny świat słowiańskich wierzeń, który kryje się tuż za rogiem. To od nas zależy, jak podejdziemy do tej książki. Czy potraktujemy ją jako pierwszy podręcznik na początku naszej drogi w rodzimej wierze, czy jako ciekawostkę, zbiór...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Wielobarwna i wielowątkowa powieść o miłości, rodzinie, wzniosłych ideałach i brutalnej rzeczywistości.

Joanna Jax zabiera nas w podróż do Warszawy 1919 roku. Radość z odzyskania niepodległości jest wielka, jednak zagraża jej rosnący w siłę bolszewizm na Wschodzie. Rodzina Niemojskich stara się odnaleźć w tej nowej rzeczywistości. Nie raz los postawi ich przed trudnym wyborem.

Mogłoby się wydawać, że główny wątek powieści to historia niejako zakazanej miłości najmłodszej z rodzeństwa Niemojskich, Wiktorii i Piotra Kondratowicza. Zakazanej dlatego, że ukochany dziewczyny jest ideowym komunistą i „prędzej kto wiatr w wór zamknie”, niż w domu oddanych patriotów, byłych legionistów nogę postawi czerwony. Szczerze przyznaje, że ta historia specjalnie mnie nie porwała. Nie polubiłam ani Wiktorii, ani Piotra. Ona denerwowała mnie swoją tkliwością i płaczem za nieszczęśliwą miłością, a on swoją naiwną wiarą w internacjonalizm.

Całe szczęście w rodzinie Niemojskich są jeszcze dwaj bohaterowie, którzy skradli mi serce i bardzo się cieszę, że nie zostali potraktowani przez autorkę po macoszemu. Pierwszym z nich jest najstarszy z rodzeństwa – Fryderyk. Twardo stąpający po ziemi, rozważny, będący podporą całej rodziny. To na jego barkach bardzo często spoczywa wyciąganie młodszych z tarapatów. Nie myśli o ożenku, chociaż panien chętnych na zostanie panią Niemojską jest na pęczki. Wszystko zmienia się w chwili, kiedy trafia go strzała Amora. Fryderyk, jak prawdziwy żołnierz, zrobi wszystko, aby zdobyć ukochaną, oczywiście w sposób honorowy.

I na sam koniec najbarwniejsza i najzabawniejsza postać z całej familii. Średniak, Gustaw zwany przez wszystkich Guciem. Student medycyny, który żyje pełnią życia. Nie interesuje go polityka i wojna, a zabawa i kobiety. Jest człowiekiem beztroskim, jednak w momencie próby potrafi podejmować poważne i męskie decyzje. Jest to mój ulubiony typ bohatera, z pozoru cyniczny, jednak posiadający całą paletę zalet. Tę książkę warto przeczytać dla samej postaci Gustawa, którego nie da się nie lubić.

Całość napisana jest w prostym i wciągającym stylu. Czytelnik z miejsca zanurza się w tę historię i w rodzinę Niemojskich. Z trójki rodzeństwa każdy może wzbudzać większe lub mniejsze sympatie. Polecam szczególnie fanom sag rodzinnych z historią w tle. Mam nadzieję, że w kolejnych częściach z równą wnikliwością poznamy losy całej trójki Niemojskich.

Wielobarwna i wielowątkowa powieść o miłości, rodzinie, wzniosłych ideałach i brutalnej rzeczywistości.

Joanna Jax zabiera nas w podróż do Warszawy 1919 roku. Radość z odzyskania niepodległości jest wielka, jednak zagraża jej rosnący w siłę bolszewizm na Wschodzie. Rodzina Niemojskich stara się odnaleźć w tej nowej rzeczywistości. Nie raz los postawi ich przed trudnym...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Romantyzm to epoka niezbyt lubiana. Wielu na słowo "Dziady” dostaje gęsiej skórki, a niektórym wystarczy już samo nazwisko Mickiewicz, żeby przyprawić o zawrót głowy. Większość kojarzy epokę romantyzmu z powstaniem listopadowym i hasłem „Polska Chrystusem narodów”. Nie można się też dziwić, gdyż w szkołach największy nacisk kładzie się na aspekt narodowo-wyzwoleniczy, zapominając, od czego tak naprawdę się zaczęło.

I właśnie tym okresem, tym przełomem dziejów, starciem oświecenia z młodym, rodzącym się romantyzmem zajęła się Dorota Ponińska. Jest to solidnie napisana, opierająca się na wielu źródłach książka fabularyzowana o postaciach fikcyjnych oraz historycznych.

Głównym bohaterem jest młody, litewski szlachcic Maurycy, który rozpoczyna naukę na uniwersytecie w Wilnie. Jest zafascynowany historią, a w szczególności przedchrześcijańskimi dziejami Słowiańszczyzny. Spotyka na swojej drodze wiele barwnych i ciekawy postaci, jak choćby Tomasza Zana, Jana Śniadeckiego czy Adama Mickiewicza. W rozdziałach poświęconych Maurycemu autorka skupiła się na tym, aby przybliżyć czytelnikowi podwaliny romantyzmu, czyli zwrot w kierunku uczuć, serca czy zafascynowanie ludowością. Dzięki niej możemy bliżej poznać idee filomatów, których najczęściej kojarzymy tylko z procesem. A w tej powieści poznajemy młodych, ludzi dla których istotną wartością jest samokształcenie, pęd do zdobywania wiedzy, ale również doskonalenia samego siebie. Są to młodzi ludzie, którzy nie boją się zaufać swojemu instynktowi, ponieważ „mają serce i patrzą w serce”.

Drugą ważną postacią, wokół której toczą się wydarzenia jest książę Adam Czartoryski. Postać odrobinę tragiczna, która chce pozostać lojalna wobec zaborcy, aby przekuć to na dobro ojczyzny. Ma nadzieję, że taka postawa może przynieść więcej korzyści niż bunty i powstania. Niestety jest zbyt ufny i nie zauważa, że w jego otoczeniu roi się od nieprzyjaciół.

„Romantyczni” to pierwsza cześć cyklu, która opowiada o narodzinach romantyzmu w Polsce. W bardzo przystępny i ciekawy sposób przybliża czytelnikowi pierwsze założenia epoki i przekonuje, że romantyzm to nie tylko Konrady i Kordiany. Z niecierpliwością wyczekuję kolejnych części, które skupić się mają na losach romantyków na emigracji i zesłaniu.

Romantyzm to epoka niezbyt lubiana. Wielu na słowo "Dziady” dostaje gęsiej skórki, a niektórym wystarczy już samo nazwisko Mickiewicz, żeby przyprawić o zawrót głowy. Większość kojarzy epokę romantyzmu z powstaniem listopadowym i hasłem „Polska Chrystusem narodów”. Nie można się też dziwić, gdyż w szkołach największy nacisk kładzie się na aspekt narodowo-wyzwoleniczy,...

więcej Pokaż mimo to

Więcej opinii

Aktywność użytkownika z_glowawksiazkach

z ostatnich 3 m-cy
2024-02-01 17:40:17
z_glowawksiazkach Zagłosowała w plebiscycie "Książka Roku 2023"
2024-02-01 17:40:17
z_glowawksiazkach Zagłosowała w plebiscycie "Książka Roku 2023"

ulubieni autorzy [8]

Kathryn Croft
Ocena książek:
7,0 / 10
8 książek
0 cykli
Pisze książki z:
273 fanów
Jenny Blackhurst
Ocena książek:
7,0 / 10
8 książek
1 cykl
Pisze książki z:
216 fanów
Arthur Conan Doyle
Ocena książek:
7,2 / 10
269 książek
16 cykli
1930 fanów

Ulubione

Cassandra Clare Miasto Kości Zobacz więcej
Oscar Wilde Portret Doriana Graya Zobacz więcej
Oscar Wilde Portret Doriana Graya Zobacz więcej
Nancy H. Kleinbaum Stowarzyszenie umarłych poetów Zobacz więcej
Christi Daugherty Wybrani Zobacz więcej
Christi Daugherty Dziedzictwo Zobacz więcej
Christiane Felscherinow My, dzieci z dworca ZOO Zobacz więcej
Éric-Emmanuel Schmitt Małe zbrodnie małżeńskie Zobacz więcej
Christi Daugherty Wybrani Zobacz więcej

Dodane przez użytkownika

Éric-Emmanuel Schmitt Zazdrośnice Zobacz więcej
Christopher W. Gortner Sekret Tudorów Zobacz więcej
Kristin Hannah Słowik Zobacz więcej
Kristin Hannah Słowik Zobacz więcej
Éric-Emmanuel Schmitt Zazdrośnice Zobacz więcej
Arthur Conan Doyle Księga wszystkich dokonań Sherlocka Holmesa Zobacz więcej
Jarosław Sokół Pożegnanie z Warszawą Zobacz więcej
Arthur Conan Doyle Księga wszystkich dokonań Sherlocka Holmesa Zobacz więcej
Éric-Emmanuel Schmitt Napój miłosny Zobacz więcej

statystyki

W sumie
przeczytano
325
książek
Średnio w roku
przeczytane
23
książki
Opinie były
pomocne
1 120
razy
W sumie
wystawione
324
oceny ze średnią 6,6

Spędzone
na czytaniu
2 108
godzin
Dziennie poświęcane
na czytanie
26
minut
W sumie
dodane
33
W sumie
dodane
0
książek [+ Dodaj]