Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Hmm .... zacznę może od tego, że im coraz bardziej zagłębiamy się w fabułę tej sagi, tym coraz bardziej się to wszystko komplikuje. A tu w ostatniej części mamy totalny burdel, że się tak wyrażę. Pierwsze pół książki to wyzwanie, jak już przez nie przebrniecie to będzie coraz prościej ... choć zachowań niektórych postaci dalej nie pojmuje. Podobało mi się, aczkolwiek uważam ją za za bardzo przekombinowaną.

Hmm .... zacznę może od tego, że im coraz bardziej zagłębiamy się w fabułę tej sagi, tym coraz bardziej się to wszystko komplikuje. A tu w ostatniej części mamy totalny burdel, że się tak wyrażę. Pierwsze pół książki to wyzwanie, jak już przez nie przebrniecie to będzie coraz prościej ... choć zachowań niektórych postaci dalej nie pojmuje. Podobało mi się, aczkolwiek...

Kolejna powieść Pani Paris, której jestem fanką od czasu przeczytania "Za zamkniętymi drzwiami". Pomysł na fabułę, moim zdaniem bardzo trafiony. Jest sobie bohater, którego dziewczyna znika w niewyjaśnionych okolicznościach 12 lat wcześniej, żyje sobie spokojnie, planuje ślub. I nagle okazuje się, że ktoś widział zaginioną przy ich starym domu. Przyznajcie sami, że jest tu jakiś dreszczyk emocji. Nie wiadomo czy naprawdę wróciła, czy komuś się tylko wydawało, w końcu widział ją 90-letni staruszek. Sama okładka (brawa dla wydawnictwa Albatros !!) powoduje, że jesteśmy ciekawi i sięgamy po książkę. Natomiast w trakcie czytania już emocje opadają. Powieść jest przewidywalna, po przeczytaniu 1/3 już wiedziałam co się stało z zaginioną dziewczyną i jak to się dalej potoczy. Ok, nie przewidziałam zakończenia, ale nie zmienia to faktu, że czytając książkę, po której wiem dokąd zmierza, tracę nią zainteresowanie i po prostu mnie nudzi. I tak też było teraz, ta książka mnie po prostu zanudziła. Jestem bardzo rozczarowana. Nie polecam, lepiej kupić inną powieść.

Kolejna powieść Pani Paris, której jestem fanką od czasu przeczytania "Za zamkniętymi drzwiami". Pomysł na fabułę, moim zdaniem bardzo trafiony. Jest sobie bohater, którego dziewczyna znika w niewyjaśnionych okolicznościach 12 lat wcześniej, żyje sobie spokojnie, planuje ślub. I nagle okazuje się, że ktoś widział zaginioną przy ich starym domu. Przyznajcie sami, że jest tu...

To już piąta i ostatnia część opowieści o mrocznym wampirze i potężnej czarownicy.Cóż ... książka jest strasznie długa, nie żebym nie lubiła długich powieści. Lubię, ale jeśli nie są nudne. Ta jest nudna jak flaki z olejem przez jakieś 200/300 stron, w ogóle mam wrażenie że wątek miłości między Dianą a Matthew jest zbyt mocno naciągany. Na początku byli w nieco splątanym i zaborczym związku, ale teraz ta zaborczość jest tak duża, że aż razi. Bardzo to wszystko było irytujące. Opisy poszukiwania księgi życia rozwleczone na kilka stron, żeby prześledzić genealogię tego a tego alchemika, kompletna strata czasu. Pojawienie się Jacka ... myślałam ... to było na początku bardzo ciekawym wątkiem, ale potem zrobiono z 21 - letniego chłopaka, minimum 3-setnego wampira - dziecko ! Jak można opisywać takiego bohatera jako zagubionego chłopca, który musi przytulić się do matki lub pobawić z psem i do którego opieki potrzebna jest nawet pomoc człowieka. Człowiek ma zapewnić bezpieczeństwo wampirowi, bo wampir nie jest w stanie ... głupota. To są przede wszystkim główne wady książki. Pozytywnie na ocenę tej książki wpływają dwie rzeczy. Po pierwsze dwie postacie, dzięki którym jeszcze chciało mi się ją czytać czyli Galowglass i Baldwin, ten drugi ma tak świetny wątek przemiany ze złego na dobrego gościa, że tylko dlatego ta książka jest warta skończenia. Natomiast drugim pozytywem są polskie miejscowości i akcja finału, która dzieje się w Chełmie, a także przytoczenie obozu na Majdanku. Jestem osobą sentymentalną i nie ukrywam, że tak dogłębny reaserch chwycił mnie troszkę za serce. Ogólnie szału nie ma, ale jak ktoś chce znać koniec opowieści o księdze życia to musi przebrnąć przez nudę, żeby dotrwać do wyczekiwanego zakończenia.

To już piąta i ostatnia część opowieści o mrocznym wampirze i potężnej czarownicy.Cóż ... książka jest strasznie długa, nie żebym nie lubiła długich powieści. Lubię, ale jeśli nie są nudne. Ta jest nudna jak flaki z olejem przez jakieś 200/300 stron, w ogóle mam wrażenie że wątek miłości między Dianą a Matthew jest zbyt mocno naciągany. Na początku byli w nieco splątanym i...