Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ta książka nie powinna była powstać. Nie wiem czemu zdecydowali się stworzyć tę opowieść, czemu powstał ten scenariusz. Harry Potter to olbrzymi fundament mojego dzieciństwa, a przez przeczytanie tego wszystkiego czuję się jakby zbrukano ten magiczny świat, do którego uwielbiałam i wciąż uwielbiam wracać. Jest to scenariusz, więc oczywiście wydarzenia nie mogły być opisane zbyt szczegółowo, ale czułam się jakby wszystko było przedstawiane ,,po łebkach", zupełnie nie dało się w tym odnaleźć jakiejś głębi. Niektóre wątki były poruszone ku uciesze fanów, zainspirowano się licznymi fanfickami krążącymi po sieci, ale po co? Pięć wypowiedzianych zdań na całą treść to zdecydowanie za mało, więc po co to w ogóle wplatać? Czuję się zagubiona i trochę zniesmaczona tym wszystkim. Jednak cała maszynka reklamowa podziałała wyjątkowo sprawnie, więc myślę, że mamy odpowiedz na moje pytania o sens tego wszystkiego - pieniądze. Niestety.

Ta książka nie powinna była powstać. Nie wiem czemu zdecydowali się stworzyć tę opowieść, czemu powstał ten scenariusz. Harry Potter to olbrzymi fundament mojego dzieciństwa, a przez przeczytanie tego wszystkiego czuję się jakby zbrukano ten magiczny świat, do którego uwielbiałam i wciąż uwielbiam wracać. Jest to scenariusz, więc oczywiście wydarzenia nie mogły być opisane...

Książkę tę wybrałam sobie jako prezent od szkoły za dobre wyniki w nauce. Muszę przyznać, że wywołała ona we mnie o wiele więcej przemyśleń niż niejedna lekcja, której byłam uczestniczką. ,,W sieci" brzydzi się wręcz prostymi działaniami, w których dwa plus dwa jest zawsze równe cztery. Czerń i biel zmieszały się z sobą bezpowrotnie, a wybory, których dokonują główni bohaterowie, mogą stanowić jedynie pretekst do naszych własnych burz mózgów.
,,W sieci", choć tak podobne, jest jednak całkowicie różne od ,,Deklaracji", co bardzo mi się spodobało, bo większość serii, które przeczytałam jednak trzyma się dosyć sztywnych ram, które z jednej strony nierozerwalnie spajają poszczególne tomy, a z drugiej trochę ograniczają kreatywność twórcy. ,,Ciężar" akcji spadł głównie na Petera, a ja z entuzjazmem zareagowałam na tę zmianę. Nie wyobrażam sobie niekończących się opisów opieki nad Benem w wykonaniu Anny, co stałoby się prawdopodobnie podstawą książki przy zachowaniu obecnej fabuły. Mam jednak nadzieję, że akcja w ,,Jutrze" będzie się toczyła dodatkowe parę lat później, kiedy Ben nie będzie dla dziewczyny tak absorbujący i uda jej się stać się trochę bardziej dynamiczną postacią.
Od wydarzeń dziejących się w książce rozpoczynającej cykl minął około rok i upływ tego czasu jest wyraźnie widoczny, głównie w postawie bohaterów. Obydwoje wyraźnie dojrzali, wydorośleli, stracili też trochę na swej dziecinnej naiwności, a ich uczucia nabrały głębi. Nie oznacza to, że stali się oni jakimś rodzajem nadludzi, pozbawionymi wszelkich przywar i wad. Cały czas popełniają błędy, ale są przy tym całkowicie naturalni, ponieważ autorka przedstawiła to w taki sposób, że nawet ja byłam przekonana, że postąpili dobrze, do czasu, kiedy cała prawda wyszła na jaw. Nieco cukierkowy wątek Jude'a, koniec końców przypadł mi do gustu, mam nadzieję, że jego postać rozwinie się jeszcze bardziej w zakończeniu trylogii, ponieważ myślę, że swoim zachowaniem mógłby całkiem dużo namieszać.
Chociaż, tak jak w pierwszej części, zakończenie zdecydowanie nie jest cliffhngerem, to nie mogę się już doczekać, co Gemma Malley przygotowała dla czytelnika w ,,Jutrze" i szczerze żałuję, że nie mogę natychmiast wziąć się za lekturę tej książki.

Książkę tę wybrałam sobie jako prezent od szkoły za dobre wyniki w nauce. Muszę przyznać, że wywołała ona we mnie o wiele więcej przemyśleń niż niejedna lekcja, której byłam uczestniczką. ,,W sieci" brzydzi się wręcz prostymi działaniami, w których dwa plus dwa jest zawsze równe cztery. Czerń i biel zmieszały się z sobą bezpowrotnie, a wybory, których dokonują główni...

Podczas czytania ,,Deklaracji" nasunęło mi się pewno porównanie książkowe, które dawało o sobie znać prawie w każdym momencie książki. Nie chodziło tu o zbieżność akcji, kreacji bohaterów czy cokolwiek w tym charakterze. Chodziło raczej o ogólną atmosferę panującą w powieści. Tą przywołaną przez podświadomość historią była ,,Mała księżniczka" Frances Hodgson Burnett. Zazwyczaj nie lubię, kiedy czytana przeze mnie książka zbyt przypomina inną opowieść, ale nie tym razem. Może chodzi o sentyment, ponieważ historia małej Sary była jedną z moich ulubionych książek z dzieciństwa, do której powracałam niezliczoną ilość razy. Nie zmienia to jednak tego, że to podobieństwo podziałało zdecydowanie na plus.
Nie mam nic do zarzucenia fabule. Ze względu na moje osobiste preferencje, chciałabym, żeby w książce pojawiło się nieco więcej opisów codziennego życia w Grange Hall, ponieważ uwielbiam historie toczące się w szkołach z internatem, choć domyślam się, że w przypadku ,,Deklaracji" zwiększona ilość opisów mogłaby zbytnio ,,obciążyć" książkę niepotrzebnymi emocjami.
Anna to świetna i realistyczna bohaterka. Autorka bardzo dobrze ukazała przemianę, jaka zaszła w dziewczynie pod wpływem Petera. Jedynym, co mi trochę nie pasowało, był jej wiek. Na moje oko nie zachowywała się jak typowa piętnastolatka. Była jednocześnie nad wyraz dojrzała i zbyt dziecinna. Nie mogę jednak porównywać Anny do innych znanych mi dziewczyn w tym wieku, ze względu na warunki w jakich się wychowywała, a wydaje mi się, że indoktrynacja, jakiej została poddana, mogła mieć znaczący wpływ na jej nieco nietypowe zachowanie. Mam jednak nadzieję, że w kolejnych częściach, kiedy już całkowicie uwolni się spod wpływów pani Pincent, ta niezgodność zostanie wyeliminowana.
,,Deklaracja" to naprawdę dobra książka i nie mogę się doczekać, by odkryć, jak potoczą się losy Anny, Petera i Bena już jako tych ,,legalnych". Z czystym sercem polecam tę książkę każdemu!

Podczas czytania ,,Deklaracji" nasunęło mi się pewno porównanie książkowe, które dawało o sobie znać prawie w każdym momencie książki. Nie chodziło tu o zbieżność akcji, kreacji bohaterów czy cokolwiek w tym charakterze. Chodziło raczej o ogólną atmosferę panującą w powieści. Tą przywołaną przez podświadomość historią była ,,Mała księżniczka" Frances Hodgson Burnett....