Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pióro Agathy Christie spowoduje, że książkę przeczytacie na jednym wdechu. Nie spodziewałam się, że kryminał mnie tak wciągnie, a tajemnica kilku morderstw zostanie nierozwiązana... Do czasu epilogu! Zgodnie z przepowiednią z makabrycznego wierszyka-wyliczanki "Dziesięciu żołnierzyków", uwięzieni na wyspie giną jeden po drugim. Mordercą jest ktoś z ich grona. Pierwsze wydanie książki "i nie było już nikogo" zostało wydane w 1939 r., a sam tytuł książki zmieniał się parokrotnie! Powieść jest ponadczasowa, jest przewrotnym traktatem o zbrodni i karze! Must read! Teraz pozostaje tylko obejrzeć ekranizację dzieła Christie :)

Pióro Agathy Christie spowoduje, że książkę przeczytacie na jednym wdechu. Nie spodziewałam się, że kryminał mnie tak wciągnie, a tajemnica kilku morderstw zostanie nierozwiązana... Do czasu epilogu! Zgodnie z przepowiednią z makabrycznego wierszyka-wyliczanki "Dziesięciu żołnierzyków", uwięzieni na wyspie giną jeden po drugim. Mordercą jest ktoś z ich grona. Pierwsze...

Książka była bestsellerem 2018 roku. Opis był zachęcający. Przewijała mi się przez oczy parę razy, aż w końcu sięgnęłam po nią i przeczytałam.
Historia głównego bohatera-Lalego jest niezwykle wzruszająca i niesamowita. To prawda, że książkę czyta się lekko, co jest trochę niepokojące, bo przecież akcja książki rozgrywa się w Auschwitz... Autorka nie skupiła się za bardzo na obozowym życiu, raczej chciała uchwycić relację dwojga więźniów i to bardziej o tym jest ta książka. Po przeczytaniu mam także mieszane uczucia co do autentyczności wydarzeń, ale już wcześniej mnie o tym uprzedzano.
Niemniej jednak pięknie opowiedziana historia o miłości w czasach zagłady.

Książka była bestsellerem 2018 roku. Opis był zachęcający. Przewijała mi się przez oczy parę razy, aż w końcu sięgnęłam po nią i przeczytałam.
Historia głównego bohatera-Lalego jest niezwykle wzruszająca i niesamowita. To prawda, że książkę czyta się lekko, co jest trochę niepokojące, bo przecież akcja książki rozgrywa się w Auschwitz... Autorka nie skupiła się za bardzo...

Moje pierwsze spotkanie z prozą Karpowicza uważam za udane. Jego język żyje! Ma wyrazisty, niebanalny, dobrze ustawiony styl. Polecam każdemu kto chce w dzisiejszych czasach, zachłysnąć się niebanalnymi sformułowaniami i pięknem języka. Jak tak sobie myślę po przeczytaniu to stwierdzam, że najbardziej podobał mi się język i subtelność podejścia do tematu homoseksualizmu. Książka jest podzielona na trzy części- Piękno, Prawda i Dobro, w których przewijają się pewne motywy, parę historii- co urozmaica czytanie tej książki, która nie należy do łatwych lektur.

Moje pierwsze spotkanie z prozą Karpowicza uważam za udane. Jego język żyje! Ma wyrazisty, niebanalny, dobrze ustawiony styl. Polecam każdemu kto chce w dzisiejszych czasach, zachłysnąć się niebanalnymi sformułowaniami i pięknem języka. Jak tak sobie myślę po przeczytaniu to stwierdzam, że najbardziej podobał mi się język i subtelność podejścia do tematu homoseksualizmu. ...