Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pomysł fantastyczny, wykonanie troszeczkę gorsze (ale tylko minimalnie!), ogromny plus za zakończenie. Polecam, naprawdę warto!

Pomysł fantastyczny, wykonanie troszeczkę gorsze (ale tylko minimalnie!), ogromny plus za zakończenie. Polecam, naprawdę warto!

Jakoś nie bardzo przypadła mi do gustu...

Jakoś nie bardzo przypadła mi do gustu...

Książka dla młodzieży? Ha ha ha. Dziękuję, wolę Kinga. To była moja pierwsza myśl po wzięciu do rąk tejże książki. Odłożyłam na półkę i zapomniałam o niej. Wczoraj szukałam fragmentu prozy której potrzebuję na konkurs recytatorski. Wyciągnęłam wszystkie książki z mojej półki i przeglądałam, przeglądałam. W końcu moim oczom ukazała się Sarah Dessen i jej ,,Posłuchaj mnie". Szczerze? Nawet nie miałam ochoty jej otwierać, ale postanowiłam, że sprawdzę każdą książkę, którą posiadam. Otwieram, a mój wzrok pada na taki oto fragment: ,,Zostały z niej same kości. Była to pierwsza rzecz, jaka przyszła mi na myśl. Skóra i kości. Widać było wszystkie kręgi na jej plecach, jej kości biodrowe sterczały, kolana były chude i blade. Moja siostra wyglądała jak trup." (str.67). No, no nie powiem zaciekawiła mnie. Położyłam się do łóżka, otworzyłam pierwszą stronę i zaczęłam czytać, czytać, czytać i czytałam tak aż doszłam do 429 strony, a na zegarku widniała godzina 5:03 nad ranem.
Powieść porusza kilka, naprawdę ważnych wątków, jakim jest gwałt, rywalizacja, popularność i ambicje rodziców. Z tego względu książka jest również ważną pozycją dla rodziców, którzy często nie zdają sobie sprawy, że dążenie do perfekcji i realizacja własnych marzeń nie sprawia szczęścia ich dzieciom. Powieść pokazuje również, że muzyka to coś więcej, coś co potrafi odmienić czyjeś życie.
A teraz - żeby nie było już tak słodko - jedyny minus WYDANIA, nie KSIĄŻKI! Raz na zawsze znienawidziłam wydawnictwo 'Świat Książki'. Jest tam tyle błędów, że czasami nie mogłam w to uwierzyć. Literówka. Dobra, zdarza się. Jedna. Dwie. Ewentualnie trzy. Ja naliczyłam siedem, potem się pogubiłam. Była jeszcze taka literówka(?), niedopatrzenie(?), hmmm... nie wiem jak to nazwać:
,,- Możesz to znowu zrobić. - Owen nie ustępował. - powiedział Owen. - Zadzwoń..."
Mnie doprowadza takie coś do szału, jeżeli Was nie, to dobrze, zapewne lepiej się czyta.
I to tyle.
Polecam.

Książka dla młodzieży? Ha ha ha. Dziękuję, wolę Kinga. To była moja pierwsza myśl po wzięciu do rąk tejże książki. Odłożyłam na półkę i zapomniałam o niej. Wczoraj szukałam fragmentu prozy której potrzebuję na konkurs recytatorski. Wyciągnęłam wszystkie książki z mojej półki i przeglądałam, przeglądałam. W końcu moim oczom ukazała się Sarah Dessen i jej ,,Posłuchaj...