Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dosyć przeciętna książka, ma swoje momenty oczywiście... ale jest trochę za długa, nie wiem, czy to wymóg od wydawcy aby autor w ten sposób miał prowadzić fabułę, bo jest to po prostu odgrzewany kotlet, najbardziej typowych momentów z serii Obcy.
Ripley nie pasuje tutaj za grosz, byłoby fajnie jakby była ciągle w czasie snu, a reszta bohaterów zastanawiała się jakie ona ma połączenie z tym wszystkim co się dzieje, a tylko nasz cudowny Ash sterował wydarzeniami tak by wyszło na jego.

Nie wiem czy kontynuacja będzie śledziła losy jednego z głównych bohaterów, czy raczej będzie czymś "świeższym".
W sumie to i tak czytało mi się to przyjemniej od trylogii Steva Perrego, która była w sumie jeszcze dłuższa, jeszcze nudniejsza i jeszcze bardziej oklepana.

Dosyć przeciętna książka, ma swoje momenty oczywiście... ale jest trochę za długa, nie wiem, czy to wymóg od wydawcy aby autor w ten sposób miał prowadzić fabułę, bo jest to po prostu odgrzewany kotlet, najbardziej typowych momentów z serii Obcy.
Ripley nie pasuje tutaj za grosz, byłoby fajnie jakby była ciągle w czasie snu, a reszta bohaterów zastanawiała się jakie ona ma...

Koniec historii Madsa Voortena. Mam wrażenie, że trochę za szybko? Niektóre motywy dodane tylko by akurat się udało bohaterom. Ogólnie zakończenie dosyć miłe, ale przez większa część książki nie zdaje się nam, że skończy się to akurat tak szybko.
Najsłabiej wypadł wątek elfów oraz nagły powrót mocy strażniczek, myślę, że w poprzedniej części dałoby to więcej pola do popisu a tu otworzyło by możliwość na ciekawiej poprowadzony wątek jaszczura, który np. okazałby się tym sławnym królem wieszczem.

Pan Marcin wycisnął co się dało ze swojej starej serii zapoczątkowanej jeszcze w roku 2011, widać jak bardzo zmienił się jako pisarz, jak bardzo udało mi się ulepszyć swoje dwie pierwsze książki z tej serii i wystartować z bardzo dobrym mroźnym szlakiem. Szkoda, że to już koniec, myślę że spokojnie jeszcze 2 części mógłby by tu się zmieścić, nawet takie krótkie po 100-150 stron jak przy okazji Kociołka.
Świat ma bardzo dużo jeszcze do zaprezentowania i liczę na to, że Rozkrzyczane Krainy jeszcze powrócą.
Nic tylko zabierać się za podsumowanie wszystkich części i film na youtube ;)

Koniec historii Madsa Voortena. Mam wrażenie, że trochę za szybko? Niektóre motywy dodane tylko by akurat się udało bohaterom. Ogólnie zakończenie dosyć miłe, ale przez większa część książki nie zdaje się nam, że skończy się to akurat tak szybko.
Najsłabiej wypadł wątek elfów oraz nagły powrót mocy strażniczek, myślę, że w poprzedniej części dałoby to więcej pola do popisu...

Po tym jak tom 3 mnie zmęczył i straciłem ochotę po 1 części czytać kolejne książki z serii Archiwum Burzowego Światła, tak 4 tom to miły powrót do klimatów z 1 i 2 tomu, gdzie bohaterowie już tak nie męczą, historia ma lepszy progres i znowu czuć pewną tajemnicę w całej historii.
Oby część 2 tego tomu wypadała jeszcze lepiej!

Po tym jak tom 3 mnie zmęczył i straciłem ochotę po 1 części czytać kolejne książki z serii Archiwum Burzowego Światła, tak 4 tom to miły powrót do klimatów z 1 i 2 tomu, gdzie bohaterowie już tak nie męczą, historia ma lepszy progres i znowu czuć pewną tajemnicę w całej historii.
Oby część 2 tego tomu wypadała jeszcze lepiej!