Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wspomnienia żołnierza kampanii polskiej 1939 roku, Franciszka Kłaputa, to sugestywna podróż, w którą autor zabiera nas do najsmutniejszego września w polskiej historii.

Wrzesień 1939 widziany oczyma prostego żołnierza-patrioty to ciągły marsz w niepewności, głodzie, chaosie, znaczony frontowymi plotkami i ostateczną klęską. Życie codzienne polskich żołnierzy w walkach z Niemcami odmalowane znakomicie. Nie uświadczymy w tej książce strategicznych analiz, ale za to niemal na własne oczy możemy spoglądać, jak szeregowy żołnierz odczuwał wojnę. A odczuwał boleśnie.

Polecam książkę kaprala Kłaputa, która jest pewnego rodzaju hołdem dla wysiłku zwykłych żołnierzy, którym zostało powierzone niewykonalne zadanie: obrona Polski.

Wspomnienia żołnierza kampanii polskiej 1939 roku, Franciszka Kłaputa, to sugestywna podróż, w którą autor zabiera nas do najsmutniejszego września w polskiej historii.

Wrzesień 1939 widziany oczyma prostego żołnierza-patrioty to ciągły marsz w niepewności, głodzie, chaosie, znaczony frontowymi plotkami i ostateczną klęską. Życie codzienne polskich żołnierzy w walkach z...

Anegdota głosi, że gdy pewnego razu ktoś w teatrze zwrócił Francowi Fiszerowi, najbarwniejszej może postaci lat 1918-1939 uwagę, że głośno komentuje sztukę – a wystawiano właśnie "Wesele" Wyspiańskiego – Fiszer odparł prosto: "Tego się nie słucha, to się zna".

Z epopeją Mickiewicza jest podobnie. Tego się tu nie komentuje, to się zna.

Znam, lubię i też czasem tęsknię "do tych pagórków leśnych...".

Anegdota głosi, że gdy pewnego razu ktoś w teatrze zwrócił Francowi Fiszerowi, najbarwniejszej może postaci lat 1918-1939 uwagę, że głośno komentuje sztukę – a wystawiano właśnie "Wesele" Wyspiańskiego – Fiszer odparł prosto: "Tego się nie słucha, to się zna".

Z epopeją Mickiewicza jest podobnie. Tego się tu nie komentuje, to się zna.

Znam, lubię i też czasem tęsknię "do...

Warto przeczytać choćby dla samych opinii, jakie w 1939 roku, ale jeszcze przed wybuchem wojny ówczesny pułkownik Rowecki zapisał o polskich generałach. Dziennik z Września 1939 interesujący, ale i przygnębiający. Więcej tam niż walki z Niemcem, ganiania za benzyną i rozbijania zmory Wojska Polskiego w tej kampanii: zatorów.

Pozycja warta polecenia już to ze względu na osobę autora, który przed okresem w AK miał już całkiem bogaty życiorys.

Warto przeczytać choćby dla samych opinii, jakie w 1939 roku, ale jeszcze przed wybuchem wojny ówczesny pułkownik Rowecki zapisał o polskich generałach. Dziennik z Września 1939 interesujący, ale i przygnębiający. Więcej tam niż walki z Niemcem, ganiania za benzyną i rozbijania zmory Wojska Polskiego w tej kampanii: zatorów.

Pozycja warta polecenia już to ze względu na...