Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wczułam się niezwykle w klimat całej trylogii. Mam nadzieję, że historia Jude i Cardana zostanie w mojej pamięci na długo. Muszę przyznać, że spośród całej trylogii "Okrutny Książę" przypadł mi najbardziej do gustu. Zakochałam się w fantastycznym świecie i postaciach, które zostały przedstawione. Bardzo się cieszę, że dostaliśmy szczęśliwe zakończenie, choć muszę przyznać, że nie takiego się spodziewałam. Polecam!

Wczułam się niezwykle w klimat całej trylogii. Mam nadzieję, że historia Jude i Cardana zostanie w mojej pamięci na długo. Muszę przyznać, że spośród całej trylogii "Okrutny Książę" przypadł mi najbardziej do gustu. Zakochałam się w fantastycznym świecie i postaciach, które zostały przedstawione. Bardzo się cieszę, że dostaliśmy szczęśliwe zakończenie, choć muszę przyznać,...

Bardzo polecam całą serię. Wyczekiwałam zakończenia, lecz jednocześnie nie chciałam się rozstawać z tą historią. Przyznam, że jedyne co mi nie pasowało w całej serii to bardzo szybko rozgrywająca się walka kulminacyjna. Dosłownie na paru stronach rozegrało się zakończenie i dopięcie książki. Chyba oczekiwałam czegoś więcej, lecz mimo wszystko nie jestem zawiedziona.
Podczas czytania pierwszej pozycji z tej trylogii obstawiałam, iż Adam i Julia będą mieli problemy w ich relacji, a dziewczyna zawrze porozumienie z Warnerem i wywiąże się między nimi romans, lecz nigdy bym nie przypuszczała, że skończą oni razem (choć bardzo tego chciałam ;)). Jestem niezwykle ukontentowana, iż autorka ostatecznie połączyła ze sobą Warnera i Julię, ponieważ od początku czułam między nimi więcej chemii, niż pomiędzy nią a Adamem.
Można zauważyć, iż w pierwszej części,, autorka wyrysowała postać Adama jako ideał, lecz w następnych pozycjach bohater wypada blado i nijako w porównaniu do rozległej palety barw jaką prezentuje nam postać Warner'a. Młody dowódca pokazuje nam się tutaj od zupełnie innej strony. Nie jest już wyrachowanym i bezwzględnym zabójcą. Odkrywamy jego przeszłość i traumę z dzieciństwa co pozwala nam bardziej zrozumieć Aarona. Niezwykle przypadła mi relacja jego i Julii. Widać, że ta dwójka już po krótkim czasie staje się nierozłączna.
Nie wiem jak czuć się z ideą, iż Julia stanie się głową państwa, Nie potrafię sobie tego wyobrazić, lecz będzie to a pewno zmiana na lepsze. Chętnie poczytałabym o dalszych losach bohaterów, ponieważ są oni bardzo ciekawie wykreowani i chciałabym poznać ich głębiej.

Bardzo polecam całą serię. Wyczekiwałam zakończenia, lecz jednocześnie nie chciałam się rozstawać z tą historią. Przyznam, że jedyne co mi nie pasowało w całej serii to bardzo szybko rozgrywająca się walka kulminacyjna. Dosłownie na paru stronach rozegrało się zakończenie i dopięcie książki. Chyba oczekiwałam czegoś więcej, lecz mimo wszystko nie jestem zawiedziona....

Lekka książka, szybko i przyjemnie się czytało. Mimo ciekawej historii uważam, że jedna z słabszych książek autorki (co nie znaczy, że nie warta przeczytania!!). Nie do końca potrafię opisać co mi w tej lekturze nie przypadło do gustu, lecz nie wciągnęła mnie. Przeczytałam z nudów.
Mamy tutaj opisaną historię Jacka i Libby, dwójki nastolatków, których ścieżki przypadkowo się krzyżują. Dziewczyna zaczyna na nowo szkołę po długim okresie domowego nauczania. Był to zabieg konieczny po tym jak Libby utyła tak bardzo, że nie była się w stanie ruszyć z domu. Została okrzyknięta mianem "najgrubszej nastolatki w Ameryce". Bohaterka przybrała na wadze poprzez zajadanie stresu związanego z żałobą. Próbowała wypełnić pustkę p utracie mamy. Gdy stan dziewczyny zaczął był krytyczny trzeba było zorganizować akcję przewiezienia jej do szpitala, co przy jej gabaretach wcale nie było łatwe. Po interwencji wszystko zaczęło wracać do normy: Libby wróciła do szkoły, zaczęła wychodzić z domu, a przede wszystkim- schudła, dzięki czemu była w stanie robić te wszystkie rzeczy.
Jack jest popularny pośród rówieśników- zabawny, inteligentny i przystojny. Niestety nikt nie wie o jego przypadłości- prozopagnozji. Jest to zaburzenie polegające na niezdolności do zapamiętywania i rozpoznawania twarzy, nawet najbliższych osób. Chłopak nauczył się z tym żyć- szuka cech szczególnych i przypasowuje do otaczających go osób. Mimo tego sposobu na co dzień często jest zagubiony i wręcz przestraszony otaczającym go tłumem nieznajomych twarzy.
Ich historia zaczyna się, gdy koledzy Jacka wymyślają grę polegającą na wskoczeniu na grubą dziewczynę i utrzymaniu się na niej jak najdłużej. Pomimo iż chłopak uważa to za idiotyczny pomysł decyduje się wykonać wyzwanie, aby nie zostać wyśmianym. Jak można się domyślić- wskakuje na Libby. Zszokowana i przestraszona dziewczyna w przypływie gniewu uderza go w twarz. Incydent ten kończy się wizytą u dyrektora oraz karą uczestniczenia w kółku dyskusyjnym prowadzonym przez szkolnego psychologa. Tutaj Libby i Jack nawiązują bliższą znajomość. Mimo iż razem świetnie się bawią i dogadują oboje z tyłu głowy mają strach przed opinią innych. Warto przeczytać, aby dowiedzieć się czy ten strach przezwyciężą :)

Lekka książka, szybko i przyjemnie się czytało. Mimo ciekawej historii uważam, że jedna z słabszych książek autorki (co nie znaczy, że nie warta przeczytania!!). Nie do końca potrafię opisać co mi w tej lekturze nie przypadło do gustu, lecz nie wciągnęła mnie. Przeczytałam z nudów.
Mamy tutaj opisaną historię Jacka i Libby, dwójki nastolatków, których ścieżki przypadkowo...