Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książki Ryszarda Ćwirleja powinny być na kartki jak niegdyś mięso czy cukier. Należy je dostarczać po jednym rozdziale a możliwość przeczytania tegoż powinna być okupiona długotrwałym staniem w ogonku, najlepiej z listą kolejkową. Dlaczego ? Otóż dlatego że za szybko się kończą i pozostawiają po sobie niedosyt i oczekiwanie na ciąg dalszy. Z nową książką jest podobnie. Może i od razu możemy się domyślić kto zabił i kto za tym stoi ale otacza nas tyle smaczków, tak barwny Świat słusznie ponoć miniony że bawiłem się świetnie i przeczytałem wszystko w jeden wieczór ( i kawałek nocy). W tyle głowy zostało mi tylko jedno pytanie. Czy w innej książce pułkownik Żyto nie był opisany jako pan z większym brzuchem a w tej jako chudy i żylasty ? Tak coś mi się kojarzy ale gospodarka socjalistyczna widziała większe cuda niż chudnący zbyt szybko oficer. Polecam książkę każdemu kto pamięta opisywane czasy i każdemu kto ich nie pamięta a chce zadziwić się tym w jaki sposób to wszystko działało a mimo to runęło dopiero po wielu dekadach. Cinkciarz, bimber, dolar jako lekarstwo na braki w zaopatrzeniu to wszystko o czym młodzież niewiele wie ale dzięki Panu Ryszardowi ma szansę się zaznajomić. I jak by niektóre historie brzmiały absurdalnie i nierealistycznie to właśnie taki był Świat realnego socjalizmu i przyjaźni z narodami demokracji ludowej. Milicja zaś... no cóż czasami mam wrażenie że obecni policjanci "aresztujący" małym dzieciom kredę by nie pisały wywrotowych haseł na chodnikach są bezpośrednimi spadkobiercami milicji obywatelskiej, która tradycyjnie zatrzymywała na 48 godzin kogo się dało by już w pierwszych godzinach śledztwa wykazać się "działaniem i postępami". Podobno ludzkość uczy się na historii. Podobno..

Książki Ryszarda Ćwirleja powinny być na kartki jak niegdyś mięso czy cukier. Należy je dostarczać po jednym rozdziale a możliwość przeczytania tegoż powinna być okupiona długotrwałym staniem w ogonku, najlepiej z listą kolejkową. Dlaczego ? Otóż dlatego że za szybko się kończą i pozostawiają po sobie niedosyt i oczekiwanie na ciąg dalszy. Z nową książką jest podobnie....

Kolejna książka o komisarzu Montabano jest wytęsknionym powrotem do Vigaty, do sycylijskiego słońca i kuchni. Leniwie przewijającej się mafii, urzędniczych absurdów, zazdrosnych mężów i przebiegłych żon. Jest koncertem posiłków u Enza, spacerów w stronę mola i spotkań z zaprzyjaźnionym krabem. Codziennych telefonów od Livii i na poły filozoficznych rozważań przed posiłkiem. Wieczorów spędzonych na werandzie z widokiem na morze i poranków gdy nie chce się wstawać z łóżka i jechać do pracy. Jednak książki o komisarzu Montalbano mają jedną, bardzo poważną wadę : są tak krótkie, tak krótkie ...

Kolejna książka o komisarzu Montabano jest wytęsknionym powrotem do Vigaty, do sycylijskiego słońca i kuchni. Leniwie przewijającej się mafii, urzędniczych absurdów, zazdrosnych mężów i przebiegłych żon. Jest koncertem posiłków u Enza, spacerów w stronę mola i spotkań z zaprzyjaźnionym krabem. Codziennych telefonów od Livii i na poły filozoficznych rozważań przed...

I sam nie wiem o co tu chodzi. Czyżby Autor obudził się ze snu reklamowego ? Przeczytałem i nie znalazłem prawie wcale nienaturalnych dialogów rodem z Wikipedii. Nie znalazłem też prawie reklamowania produktów. Co się stało Szanowny Autorze ? Intryga miała sens, Chyłka była Chyłką, nic nie sprawiało wrażenia napisanego na kolanie byle wierszówka się zgadzała. Czy to renesans Mroza ? Powrót z fabryki kryminałków do pisania książek ? Nie sądziłem że można mnie czymś zadziwić ale Panu Autorowi się udało. Książkę przeczytałem tak jak wczesne płody pana Mroza, jednym tchem. Spodobało mi się też jak zręcznie można przedłużyć życie cyklu, bo przecież Chyłka musi być wieczna.

I sam nie wiem o co tu chodzi. Czyżby Autor obudził się ze snu reklamowego ? Przeczytałem i nie znalazłem prawie wcale nienaturalnych dialogów rodem z Wikipedii. Nie znalazłem też prawie reklamowania produktów. Co się stało Szanowny Autorze ? Intryga miała sens, Chyłka była Chyłką, nic nie sprawiało wrażenia napisanego na kolanie byle wierszówka się zgadzała. Czy to...