Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zabierałem się za ten tytuł długo, odkładałem, kurzyła się na półce i ciągle czekała. Teraz po zakończeniu nieco żałuje, że trwało to ta długo. Pan Patykiewicz stworzył absolutnie niezwykłą wizję świata po apokalipsie. Każda kolejna strona łączyła elementy i uzupełniała obraz. I te elementy tworzące wierzenia, rutynę, legendy wywołują delikatną gęsią skórkę, tchną świeżością i nigdy dotąd nie spotkałem się z takimi ideą.
Nieliczne minusy to nieco głupkowata młodociana postawa głównego bohatera, którego minusy jednak są przyjemnie wypełniane przez postacie go otaczające. Ponadto warsztat Pan Patykiewicza lub może praca edytorska, gdyby ten aspekty był mocniej dopracowany, gdyby powieść poleżała jeszcze pół roku to mogłoby być jeszcze lepiej. Pomimo to serdecznie polecam, czyta się nadspodziewanie dobrze.

Zabierałem się za ten tytuł długo, odkładałem, kurzyła się na półce i ciągle czekała. Teraz po zakończeniu nieco żałuje, że trwało to ta długo. Pan Patykiewicz stworzył absolutnie niezwykłą wizję świata po apokalipsie. Każda kolejna strona łączyła elementy i uzupełniała obraz. I te elementy tworzące wierzenia, rutynę, legendy wywołują delikatną gęsią skórkę, tchną...

Definitywnie najlepsza książka autorstwa pana Glukhovsky'ego jaką miałem okazję czytać. Fantastyczna, monumentalna historia z ogromną dawką ideologii zawartą w niemal każdym akapicie. Ideologia pięknie zaplata się z fabułą, która ze strony na stronę nabiera coraz wyraźniejszych barw zabawiając się dynamizmem i dając czytelnikowi sekundę na oddech. Nie mogę nawet zdradzić imion bohaterów, bo wierzcie wyczekiwanie na poznanie ich troszkę trwa i buduje piękną tajemnicę. Bezkresna miłość, dojrzałość, przyszłość, przeszłość, ból, ból i ból - to tutaj znajdziecie.

Definitywnie najlepsza książka autorstwa pana Glukhovsky'ego jaką miałem okazję czytać. Fantastyczna, monumentalna historia z ogromną dawką ideologii zawartą w niemal każdym akapicie. Ideologia pięknie zaplata się z fabułą, która ze strony na stronę nabiera coraz wyraźniejszych barw zabawiając się dynamizmem i dając czytelnikowi sekundę na oddech. Nie mogę nawet zdradzić...

Całkowicie niebanalna, inna, ciężka, gęsta, niezwykle brutalna powieść. Magia rozłożona na czynnik pierwsze przedstawiona jako alegoria ludzkiej psychiki. Psychiki, której nie można pokonać, ale można ją uplastyczniać, kreować i wykorzystywać dla siebie. Nie można wyciąć zła z psychiki, ale można go rozproszyć. Uczucie ukazane jako coś na co się czeka, jako stała, która potrafi przyjąć postać drugiej osoby. Bez żadnego szczęśliwego zakończenia, tylko ukazanie konsekwencji płynącej z własnych niedociągnięć, a nawet błędów.
PS: Jedyny minus musiałem uwzględnić przez uśmiercanie kolejnych bohaterów po zaledwie paru stronach od ich wprowadzenia. Możliwość dodania czegoś nowego do tego świata została zmarnowana na rzecz szybszej akcji.

Całkowicie niebanalna, inna, ciężka, gęsta, niezwykle brutalna powieść. Magia rozłożona na czynnik pierwsze przedstawiona jako alegoria ludzkiej psychiki. Psychiki, której nie można pokonać, ale można ją uplastyczniać, kreować i wykorzystywać dla siebie. Nie można wyciąć zła z psychiki, ale można go rozproszyć. Uczucie ukazane jako coś na co się czeka, jako stała, która...