Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Hmmm... Mam mieszane uczucia... Przeczytałam z dwóch powodów - po pierwsze była to jedna z dwóch książek nominowanych do Nagrody Wielkiego Kalibru, której nie przeczytałam, po drugie korci mnie pobić miesięczny rekord w ramach majowego wyzwania LC ;-) Gdyby nie te powody możliwe, że nawet bym książki nie kupiła.
Zacznę od plusów - tempo akcji, drobiazgowość i niezłe postaci, mimo wszystko wciąga.
Minusy drażnią mnie bardziej - cała historia średnio wiarygodna mi się wydaje, nie kleją mi się niektóre elementy. I to bardzo.
Autor zapowiada, że to pierwsza część - nie wiem czy przeczytam kontynuację, może się skuszę, ale jakoś ta pozycja nie kupiła mnie szczególnie...
Z przeczytanych nominacji do Nagrody Wielkiego Kalibru (a nie przeczytałam obecnie tylko książki Marty Guzowskiej), zdecydowanie najsłabsza...

Hmmm... Mam mieszane uczucia... Przeczytałam z dwóch powodów - po pierwsze była to jedna z dwóch książek nominowanych do Nagrody Wielkiego Kalibru, której nie przeczytałam, po drugie korci mnie pobić miesięczny rekord w ramach majowego wyzwania LC ;-) Gdyby nie te powody możliwe, że nawet bym książki nie kupiła.
Zacznę od plusów - tempo akcji, drobiazgowość i niezłe...

No i oto mamy nowy znakomity polski kryminał retro! Brawo!
Nie jestem jakoś zagorzałą fanką kryminałów retro, nie czytałam do tej pory nic Tomasza Duszyńskiego. Książkę przeczytałam z uwagi na tytułowy Glatz - cudowne miasto Kłodzko, które uwielbiam i do którego mam przeogromny sentyment. Kto kiedykolwiek spacerował klimatycznymi uliczkami, przystanął nad Młynówką albo błądził po kazamatach Twierdzy, ten wie o czym mówię.
I "Glatz" dokładnie jest takie, jakie same miasto - klimatyczne, wciągające i intrygujące. A Autor znakomicie Kłodzko sportretował, świetnie oddał też klimat lat po I wojnie światowej. Wreszcie postaci - znakomicie nakreślone i mimo wyraźnych różnic świetnie współgrające w tej historii. I na koniec fabuła - może nie jest to najbardziej odkrywczy schemat (bo nie jest), ale opowiedziany tak, że nie nudzi, a intryguje.
Kawał uczciwej, doskonałej kryminalnej rozrywki :)

No i oto mamy nowy znakomity polski kryminał retro! Brawo!
Nie jestem jakoś zagorzałą fanką kryminałów retro, nie czytałam do tej pory nic Tomasza Duszyńskiego. Książkę przeczytałam z uwagi na tytułowy Glatz - cudowne miasto Kłodzko, które uwielbiam i do którego mam przeogromny sentyment. Kto kiedykolwiek spacerował klimatycznymi uliczkami, przystanął nad Młynówką albo...

No cóż, może i ta krótka pozycja porusza wiele wątków historii broni atomowej, ale w żaden sposób żadnego nawet nie próbuje wyczerpać. Tak de facto to zbiór cytatów i faktów historycznych okraszony komentarzem autora, co denerwujące (bez względu na same poglądy) w sposób zdecydowanie jednostronny.
Żadne tam tajne i poufne sekrety...

No cóż, może i ta krótka pozycja porusza wiele wątków historii broni atomowej, ale w żaden sposób żadnego nawet nie próbuje wyczerpać. Tak de facto to zbiór cytatów i faktów historycznych okraszony komentarzem autora, co denerwujące (bez względu na same poglądy) w sposób zdecydowanie jednostronny.
Żadne tam tajne i poufne sekrety...