Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Reportaż, a może literatura faktu? Jak dla mnie obydwa terminy są właściwe do kategoryzacji tej pozycji.

Trudno wypowiadać się na temat książki, która bardzo dobrze przedstawia rzeczywistą historię. Trudno także się czyta o tragicznych czynach i zachowaniu człowieka, który stwarzał pozory normalnego mężczyzny.

Po przeczytaniu tej lektury zainteresowałam się tematem opisywanego w niej "drapieżnika". Jak się okazało wywiady, zdarzenia, morderstwa miały odzwierciedlenie w rzeczywistości (według różnych źródeł internetowych oraz nagrań z wywiadów udostępnionych w serwisie youtube.pl).
Tak naprawdę można się tylko domyślać, czy faktem jest także cały przebieg śledztwa, rozmowy funkcjonariuszy, ich sposób działania, komunikacji itp.. Analizując jednak wszystkie informacje, do których udało mi się dotrzeć śmiem twierdzić, że historia ta jest odzwierciedlona w bardzo dużym stopniu z rzeczywistością.

Przerażające są fakty, to oczywiste, w końcu mowa jest tu o "drapieżcy", który dokonał mordów. Jednakże książkę czyta się dobrze, płynnie. Po każdym rozdziale chciałam poznać dalszą część historii.

Oczywiście nie może być jednak idealnie. Jakie minusy dostrzegam w tej pozycji?
Według mnie są pewne niedopowiedziane sprawy i sytuacje, które w trakcie śledztwa zostały ominięte albo ominięto je w książce, być może twierdząc że są zbędne.
Ponadto niektóre dialogi są oderwane od wszelkiej logiki i tu się zastanawiam czy tak po prostu było czy może jednak podkręcono w ten sposób niedołężność tamtejszego wymiaru sprawiedliwości.

Co do samego sposobu przeprowadzania śledztwa - chyba wszędzie znajdzie się ktoś na wysokim stanowisku bez większych kwalifikacji, powodując komplikacje w działaniach, w szczególności w tak ważnych sprawach jak ta. Dopuszczenie do takiego finału jakie miało miejsce powinno skutkować niezwłocznym wydaleniem większości ludzi na wysokich stanowiskach. Tak jak w Polsce tak i na świecie - wszędzie rządzi pieniądz i sztuczna władza.

Niestety ta sytuacja utwierdziła mnie, że na świecie jest znikoma ilość ludzi dążących do prawdy, gotowa na poświęcenia i wykonująca swój zawód (szczególnie tak ważne jak w sektorach państwowych) z powołania.

Reportaż, a może literatura faktu? Jak dla mnie obydwa terminy są właściwe do kategoryzacji tej pozycji.

Trudno wypowiadać się na temat książki, która bardzo dobrze przedstawia rzeczywistą historię. Trudno także się czyta o tragicznych czynach i zachowaniu człowieka, który stwarzał pozory normalnego mężczyzny.

Po przeczytaniu tej lektury zainteresowałam się tematem...

Max Czornyj jest autorem cieszącym się popularnością, stąd też gdy wpadła mi w ręce "Inna" zaciekawiłam się tą pozycją.

Fabuła zapowiadała się dobrze. Poznaliśmy mężczyznę, który cierpi na zanik pamięci oraz poboczną bohaterkę Izę wraz z matką, której według mnie równie dobrze w tej historii mogłoby nie być.

Faktem jest, że cała historia rozwiązuje się na dosłownie ostatnich kartkach książki, co jest na plus. W trakcie czytania śmiało można zadawać sobie pytania po co? dlaczego? jak do tego doszło?, na które na samym końcu znajdziemy odpowiedź.

Nie podoba mi się jednak sposób pisania autora, przez co widząc go na pułkach sklepowych nie będę się zastanawiać nawet nad zakupem poszczególnych pozycji.
Warto także zaznaczyć, że pomimo tego, iż rozwiązanie zagadki jest trzymane do samego końca w tajemnicy to dochodzenie do tego końca było dla mnie męczące. Uważam, że dałoby się ciekawiej prowadzić tę historię oraz w bardziej bogaty sposób przedstawić samych bohaterów. Książka ta jest niebywale krótka, a miałam problem przez nią przebrnąć.

Moim zdaniem fabuła ma potencjał, lecz został on zmarnowany, ucięty i spłycony. Szkoda. Szkoda mi bardzo, biorąc pod uwagę porównania Maxa Czornyja do Remigiusza Mroza. Sądząc po tempie wydawanych powieści Ci autorzy stawiają na ilość i zarobek, a nie na jakość. Oby jak najmniej takich autorów.

Max Czornyj jest autorem cieszącym się popularnością, stąd też gdy wpadła mi w ręce "Inna" zaciekawiłam się tą pozycją.

Fabuła zapowiadała się dobrze. Poznaliśmy mężczyznę, który cierpi na zanik pamięci oraz poboczną bohaterkę Izę wraz z matką, której według mnie równie dobrze w tej historii mogłoby nie być.

Faktem jest, że cała historia rozwiązuje się na dosłownie...

Historia Carrie jest bardzo stara, a mimo to bardzo ponadczasowa.

Tematyka książki jest bardzo życiowa, gdyż porusza kwestie znęcania się nad innym człowiekiem ukazując jaki to ma wpływ na jego dalsze życie. Pod tym względem plus dla Kinga.

Niestety odnoszę wrażenie, że książka ta cieszy się dobrymi ocenami ze względu na sentyment. Faktem jest, iż wydanie oryginalne jest stokroć razy lepsze od jakiejkolwiek ekranizacji, co jest w sumie przykre patrząc na to jaką mamy technologię i aktorów.

Książka składa się z różnych wstawek, takich jak wywiady, wycinki z gazet czy różne sprawozdania. Na ogół bardzo lubię taką różnorodność, pod warunkiem że wszystko jest wprowadzone z umiarem i w odpowiednim momencie. Tutaj odbieram to bardziej na minus niż na plus. W pewnych momentach jest to element przeszkadzający w czytaniu.

Nie wiem czy to przez fakt, iż historia Carrie jest mi dobrze znana czy faktycznie takie są obiektywne odczucia, ale książka mnie nie poruszyła.
Pierwsza część jest zdecydowanie lepsza od drugiej. Poznajemy w niej bohaterów i ich charakterystykę. Jest to zawsze wspaniały moment w każdej książce, gdyż to w tej chwili kreuje się w głowie obraz danej postaci. I tu chciałam zaznaczyć, że w mojej głowie powstał on zupełnie inny (szczególnie jeśli chodzi o Carrie) niż w jakiejkolwiek ekranizacji.
Kolejne części książki to opowiadanie historii, która miała miejsce na balu. I może nie byłoby tak źle, gdyby nie to że została ona opowiedziana w ten sam sposób przez kilku ludzi. Może gdyby też użyto nieco innych sformułowań... nie wiem. Wiem, że zapadło mi to w pamięć.

Czy polecam? Raczej nie. Ewentualnie dla osób, które są ciekawe Kinga i jego twórczości. Właśnie z tego powodu ja sięgam po tytuły spod jego ręki. Czasem jest coś wartego uwagi, czasem nie.

Historia Carrie jest bardzo stara, a mimo to bardzo ponadczasowa.

Tematyka książki jest bardzo życiowa, gdyż porusza kwestie znęcania się nad innym człowiekiem ukazując jaki to ma wpływ na jego dalsze życie. Pod tym względem plus dla Kinga.

Niestety odnoszę wrażenie, że książka ta cieszy się dobrymi ocenami ze względu na sentyment. Faktem jest, iż wydanie oryginalne...