Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dziwna ksiazka, niby o niczym a jednak o czyms. Irytowaly mnie ciagle powtorzenia, ze tata poszedl po samochod a mama ma ladna sukienke w kwiaty, a tata poszedl po samochod a mama ladnie wyglada w sukience. Tata poszedl po samochod, mama jest ladna w tej sukience w kwiaty i tak w kolko przez kilka stron. Potem sie troche rozkreca ale jednak to nie jest to. Mimo wszystko chcialam sie dowiedziec jak ta hostoria bez histori sie skonczy, mimo irytujacych powtorzen ksiazka napisana jest poetyckim, przystepnym jezykiem i czyta sie dobrze. Niby nie fajna ale fajna, ale nie fajna. Inaczej nie umiem okreslic tej pozycji. Historia jakich wiele, wakacje na sile spedzone u dziadkow bo tata tak chce, dziadek nie jest fajny, wiecznie zlly, naburmuszony krol domu, ktoremu wszyscy schodza z drogi i mu usluguja, zwariowana ciotka pijaczka, co klnie jak szewc (osoba ciotki bardzo mi sie podobala), wakacyjna przyjaciolka i wiejskie kury, ktore ciagle sraja. Trzeba przeczytac i samemu ocenic.

Dziwna ksiazka, niby o niczym a jednak o czyms. Irytowaly mnie ciagle powtorzenia, ze tata poszedl po samochod a mama ma ladna sukienke w kwiaty, a tata poszedl po samochod a mama ladnie wyglada w sukience. Tata poszedl po samochod, mama jest ladna w tej sukience w kwiaty i tak w kolko przez kilka stron. Potem sie troche rozkreca ale jednak to nie jest to. Mimo wszystko...

Nie zgadzam sie z opiniami, ktore mowia ze autorka nie ma pojecia o czym pisze, ze nie wie nic na temat Szeptuch itp. Jestem z Podlasia i znam starszych ludzi ze wsi, oni czesto niechetnie rozmawiaja z obcymi, zawsze tak bylo , to wcale mnie nie dziwi, tak samo jak Szeptuchy niechetnie mowia o tym co robia, nie chca wyjawiac swoich tajemnic i dzielic sie nimi z ludzmi, te co troche opowiedza o tym, co robia uchylaja tylko rabka tajemnicy, bo nigdy do konca nikt nie pozna tajnikow szeptunowych, to siedzi gleboko w duszy i jest niemal tematem tabu. Ksiazka wedlug mnie jest dobra a opisy Podlasia i jego klimatow jak najbardziej potrzebne, bo bez tego nie byloby ksiazki. Podlasie i Szeptunki to jedna wielka calosc, jedno nie istnieje bez drugiego. Puszcza Bialowieska to oddzielna magiczna kraina ale jakze spojona z okolicznymi wioskami, ludzmi i ich zyciem. Tytul nie powinien wprowadzac nikogo w blad, dokladnie to robi autorka - podaza sladami tam, gdzie mieszkaja Szeptunki, to nie jest tylko jedna osoba, na Szeptunke sklada sie jej zycie na Podlasiu, dana wioska, lasy, pola i wszystko co ja otacza, jej cale zycie i dusza sa zaklete w Podlasiu i dlatego tak wazne jest zeby je opisac.

Nie zgadzam sie z opiniami, ktore mowia ze autorka nie ma pojecia o czym pisze, ze nie wie nic na temat Szeptuch itp. Jestem z Podlasia i znam starszych ludzi ze wsi, oni czesto niechetnie rozmawiaja z obcymi, zawsze tak bylo , to wcale mnie nie dziwi, tak samo jak Szeptuchy niechetnie mowia o tym co robia, nie chca wyjawiac swoich tajemnic i dzielic sie nimi z ludzmi, te...

Kontynuacja pierwszej czesci "Podlasie zdrowo zakrecone", kolejna swietna ksiazka o podlasiu. Bardzo lubie styl pisania pana Koronkiewicza, prawdziwy podlaski chlop, dla ktorego okoliczni mieszkancy uchylaja swoich drzwi, zapraszaja na pogaduchy o zyciu, biznesie, o swoich pasjach i pragnieniach. Mozna posiedziec za stolem, napic sie kwasu buraczanego, posmakowac sera i zagryzc kiszonym ogorem. Pyszna ksiazka.

Kontynuacja pierwszej czesci "Podlasie zdrowo zakrecone", kolejna swietna ksiazka o podlasiu. Bardzo lubie styl pisania pana Koronkiewicza, prawdziwy podlaski chlop, dla ktorego okoliczni mieszkancy uchylaja swoich drzwi, zapraszaja na pogaduchy o zyciu, biznesie, o swoich pasjach i pragnieniach. Mozna posiedziec za stolem, napic sie kwasu buraczanego, posmakowac sera i...