Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka jest inspirującą opowieścią i komentarzem do niej. Opowieść ta dodaje skrzydeł, motywuje do działania, inwestowania oraz oszczędzania. I to nie tylko pieniądza, ale też czasu, wysiłku jak i tytułowego cukierka.

Niejedzenie cukierka od razu, to metafora, która nie tyczy się tylko podstawowych kwestii, takich jak np. pieniądze. Można ją odnieść do każdej dziedziny życia. Książka pokazuje jak zarządzać tym, co zostało nam dane. Wciągająca i mądra.

Książka jest inspirującą opowieścią i komentarzem do niej. Opowieść ta dodaje skrzydeł, motywuje do działania, inwestowania oraz oszczędzania. I to nie tylko pieniądza, ale też czasu, wysiłku jak i tytułowego cukierka.

Niejedzenie cukierka od razu, to metafora, która nie tyczy się tylko podstawowych kwestii, takich jak np. pieniądze. Można ją odnieść do każdej dziedziny...

Ciężko opisać tę książkę. Jak na poradnik - całkiem niezła. Nie ma w sobie kultu minimalizmu, czy określania ile rzeczy mamy pozostawić w domu po kompleksowym odgracaniu. Kryterium działania według tej książki, to kierowanie się emocjami przy tym, czy coś wyrzucić, czy pozostawić. Rzeczy, które lubimy i miło się kojarzą należy pozostawić w domu.
Książka zmotywowała mnie do pozbycia się wielu ubrań. Stopniowo porządkuję też inne rzeczy. Sprzątanie powinno trwać do pół roku i powinno być dokładne, a nie powierzchowne. Wystarczy jedno takie kompleksowe porządkowanie domu, by raz na zawsze uporać się ze szpargałami.

Jaka jest książka? Średnia. Jednak uważam, że poradniki powinny być oceniane pod kątem ich skuteczności. Stąd też moja ocena jako dobra. A czy coś więcej? Zapytajcie mnie za pół roku, czyli wtedy, gdy już powinnam mieć posprzątane mieszkanie.

Ciężko opisać tę książkę. Jak na poradnik - całkiem niezła. Nie ma w sobie kultu minimalizmu, czy określania ile rzeczy mamy pozostawić w domu po kompleksowym odgracaniu. Kryterium działania według tej książki, to kierowanie się emocjami przy tym, czy coś wyrzucić, czy pozostawić. Rzeczy, które lubimy i miło się kojarzą należy pozostawić w domu.
Książka zmotywowała mnie do...

Jesteś rannym ptaszkiem, czy nocną sową? A czy taki podział w ogóle istnieje?

Ja przestałam się nad tym zastanawiać i przeczytałam „Fenomen poranka”. Zrobiłam to, bo już powoli traciłam nadzieję, że tę kwestię mogę zmienić. Zwykle spałam minimum 9 godzin – dziś wystarczy mi 7. Rano mam zapał, czas i ochotę na to wszystko, na co zawsze brakowało mi czasu w ciągu dnia.

Byłam wiecznie zmęczona i niezadowolona. Teraz czuję, że żyję. Moja samoocena rośnie, a chęć do życia łączy się z pasją. Jeśli ja mogłam, to i każdemu się uda. Polecam.

Jesteś rannym ptaszkiem, czy nocną sową? A czy taki podział w ogóle istnieje?

Ja przestałam się nad tym zastanawiać i przeczytałam „Fenomen poranka”. Zrobiłam to, bo już powoli traciłam nadzieję, że tę kwestię mogę zmienić. Zwykle spałam minimum 9 godzin – dziś wystarczy mi 7. Rano mam zapał, czas i ochotę na to wszystko, na co zawsze brakowało mi czasu w ciągu dnia....