Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dobra i wciągająca książka, jak wszystkie Colleen Hoover, które dotąd przeczytałam. Jednak nazwanie jej thrillerem to zbyt mocne określenie, to raczej mroczny romans 😌

Dobra i wciągająca książka, jak wszystkie Colleen Hoover, które dotąd przeczytałam. Jednak nazwanie jej thrillerem to zbyt mocne określenie, to raczej mroczny romans 😌

Po tych wszystkich pozytywnych opiniach myślałam, że będzie to fajna książka, ale dość mocno się zawiodłam 😑
Una to rzeczywiście silna i niezależna kobieta, ale również niezmiernie uparta i głupia. Większości jej decyzji nie potrafiłam zrozumieć, a te jej ciągłe teksty "jestem najlepsza, najsilniejsza, nie zapominaj z kim masz do czynienia" były co najmniej irytujące. Nero wypada nieco lepiej niż jego wybranka, aczkolwiek też szału nie ma.
W dodatku jakoś kompletne nie było tu czuć napięcia między głównymi bohaterami, żadnych głębszych emocji, po prostu bam! i są ze sobą. Nie tego oczekuję od powieści, która uchodzi za romans🤷 Cóż, mnie nie porwało...

Po tych wszystkich pozytywnych opiniach myślałam, że będzie to fajna książka, ale dość mocno się zawiodłam 😑
Una to rzeczywiście silna i niezależna kobieta, ale również niezmiernie uparta i głupia. Większości jej decyzji nie potrafiłam zrozumieć, a te jej ciągłe teksty "jestem najlepsza, najsilniejsza, nie zapominaj z kim masz do czynienia" były co najmniej irytujące. Nero...

Niespecjalnie przemawia do mnie ta książka. Te dialogi jakieś takie nijakie, mało życiowe. Bohaterowie przerysowani, zwłaszcza Lena. Jest różnica między byciem dobrym, skromnym i nieśmiałym człowiekiem, a zwykłą melepetą.
Raczej nie sięgnę po kontynuację 🙄

Niespecjalnie przemawia do mnie ta książka. Te dialogi jakieś takie nijakie, mało życiowe. Bohaterowie przerysowani, zwłaszcza Lena. Jest różnica między byciem dobrym, skromnym i nieśmiałym człowiekiem, a zwykłą melepetą.
Raczej nie sięgnę po kontynuację 🙄