Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Obecnie moja ulubiona książka z gatunku fantastyki! Co więcej obecnie znajduje się w pierwszej trójce książek mojego życia. Przyznam, że zaczęłam od serialu.. Pierwsze 3 sezony serialu oglądnęłam zanim sięgnęłam po książkę;( Serial mi się po prostu podobał, ale książka mnie zachwyciła. Historia opowiedziana lekko. Co ciekawe, przez większość część tego tomu jest bardzo mało wydarzeń „niemożliwych”, należących do świata fantastyki. Książka mnie oczarowała – atmosfera zmienia się w zależności od tego czyj rozdział czytamy w danym momencie. Czułam zimno Północy i Muru, czułam gorąc dothrackiej pustyni. Przeżywałam każde wydarzenie jakbym znajdowała się w tamtym miejscu i tamtym czasie. Czułam jedność z bohaterami. Co bardzo mnie cieszy nie było rozdziałów, które by mnie nudziły, nie było historii, której nie chciałabym poznać kolejnej odsłony. Nie wiem jak, ale udało się pisarzowi wciągnąć mnie w środek wydarzeń, miałam wrażenie, że jestem tam razem z bohaterami. Nic w tej książce nie jest nachalne, nic mnie nie zraziło. Must read!!!!

Obecnie moja ulubiona książka z gatunku fantastyki! Co więcej obecnie znajduje się w pierwszej trójce książek mojego życia. Przyznam, że zaczęłam od serialu.. Pierwsze 3 sezony serialu oglądnęłam zanim sięgnęłam po książkę;( Serial mi się po prostu podobał, ale książka mnie zachwyciła. Historia opowiedziana lekko. Co ciekawe, przez większość część tego tomu jest bardzo mało...

Po pierwsze jestem pod wrażeniem tego, jak dobrze jest napisana ta książka! Nie chciałabym umniejszać w żadnym razie roli Adama Bieleckiego w jej powstawaniu, ale wielkie brawa dla Dominika Szczepańskiego. Szczególnie, że powstawanie książki – z tego, co opowiadał himalaista w którymś wywiadzie – było trudnym i żmudnym procesem. Książkę czyta się przyjemnie i relatywnie szybko. Jest to zgrabnie ułożona historia nie tylko Adama Bieleckiego, ale w ogóle gór wysokich ostatnich lat. Cieszę się, że ta książka powstała. I to nie tylko dlatego, że dała możliwość spokojnego opowiedzenia historii o wydarzeniach na Broad Peak przez bezpośredniego jej uczestnika, co na pewno jest dużym atutem, ale również ze względu na możliwość opowiedzenia całej swojej historii przez świetnego wspinacza. Nie mam wątpliwości, że po ostatnich wydarzeniach na Nanga Parbat (uratowaniu Elisabeth Revol) społeczny odbiór Bieleckiego ulegnie zmianie. Ja przed przeczytaniem książki darzyłam postać Adama sporą dozą sympatii, książka nie zmieniła tego w żaden sposób, a ostatnie wydarzenia na Nanga Parbat tylko potwierdziły. Z innych aspektów: piękne zdjęcia;) Kolejna pozycja w biblioteczce literatury górskiej, którą warto przeczytać.

Po pierwsze jestem pod wrażeniem tego, jak dobrze jest napisana ta książka! Nie chciałabym umniejszać w żadnym razie roli Adama Bieleckiego w jej powstawaniu, ale wielkie brawa dla Dominika Szczepańskiego. Szczególnie, że powstawanie książki – z tego, co opowiadał himalaista w którymś wywiadzie – było trudnym i żmudnym procesem. Książkę czyta się przyjemnie i relatywnie...

Od razu zaznaczę, że moje odczucia odnoszą się do całej serii. Nie wszystkie tomy podobały mi się tak samo. Uważam, że drugi tom jest najsłabszy. Częściowo dlatego, że akcja jest najwolniejsza, ale podejrzewam, że jednak miejsce akcji (w tym tomie jest dużo mniej Krakowa) miało dla mnie przeważające znaczenie. Plusów serii jest dużo. Świetnie przedstawione tło – dawny Kraków, polityka, rozwój teatru i kina, afery finansowe – przechodzimy tutaj od końca XIX wieku do czasów po II wojnie światowej. Poza tym dobrze zarysowane postacie – można je lubić lub nie, ale trzeba przyznać, że w większości przypadków poznajemy je dobrze – nie tylko sposób działania, ale również przyczyny. Nie zawsze odnosi się to do postaci drugoplanowych, bo tutaj brakowało mi czasami przedstawienia przyczyn zmian postępowania czy wręcz zmian charakteru poszczególnych postaci. Taki problem miałam np. z Zosią. Przedstawiona historia kobiet prowadzących aptekę „Pod złotym moździerzem” ciekawa i wciągająca. Akcja w przeważającej części wartka, może z pominięciem pierwszej części drugiego tomu. Co mi się nie podobało? Nie polubiłam głównej bohaterki dwóch pierwszych tomów – Wiktorii – i to jest w porządku. Miałam jednak wrażenie, że autorka ciągle nakłania mnie i zmusza, żebym przyznała, że Wiktoria jest dobra, pomocna, wrażliwa itd. Im bardziej czułam taki nacisk czytając, tym bardziej mnie irytowała (w sensie Wiktorka, a nie autorka). Pierwszy tom nosi tytuł Hanka, a tytułowa bohaterka umiera chyba w pierwszym rozdziale. Czytając zastanawiałam się czy konsekwentnie kolejne tytułowe bohaterki będą umierać na początku kolejnych tomów;) Sama sprawa z klątwą – czasami nawiązania do niej były jakby na siłę. Niemniej dawny Kraków przedstawiony w taki sposób, że aż się rozmarzyłam.. I chociażby za to polecam!

Od razu zaznaczę, że moje odczucia odnoszą się do całej serii. Nie wszystkie tomy podobały mi się tak samo. Uważam, że drugi tom jest najsłabszy. Częściowo dlatego, że akcja jest najwolniejsza, ale podejrzewam, że jednak miejsce akcji (w tym tomie jest dużo mniej Krakowa) miało dla mnie przeważające znaczenie. Plusów serii jest dużo. Świetnie przedstawione tło – dawny...