Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Taka jest słabość naszego rozumu – najczęściej używamy go, by uzasadnić to, w co wierzymy. [Marcel Pagnol, Chwała mojego ojca. Zamek mojej matki, Kraków, Wydawnictwo Esprit, 2010, s. 18.]

Taka jest słabość naszego rozumu – najczęściej używamy go, by uzasadnić to, w co wierzymy. [Marcel Pagnol, Chwała mojego ojca. Zamek mojej...

Słyszałem kiedyś historię o pewnej parze, która zamierzała się rozstać, co do tego oboje byli najzupełniej zgodni i energicznie zaczęli dzielić rzeczy. Zaraz jednak się okazało, że książkę, którą jedno chciało zabrać, drugie również ceniło bardzo wysoko. Stawało się to coraz wyraźniejsze, w miarę jak usiłowali podzielić się kolejnymi tomami. W końcu zaczęli dyskutować o niektórych tytułach i wtedy sobie uświadomili, że łączy ich zbyt wiele, by mogli się rozstać. Dziś wciąż są razem, a powód tamtej decyzji o rozstaniu traktują jako całkiem nieistotny epizod.

Słyszałem kiedyś historię o pewnej parze, która zamierzała się rozstać, co do tego oboje byli najzupełniej zgodni i energicznie zaczęli dzie...

Gdy mieszka się w domu bez luster, rozkosznie jest zobaczyć swoje odbicie w słowach innych ludzi. Zawsze się obawiałam, że nie istnieję, że jedynie śnię długi sen o samej sobie. Albo że o Krissi o mnie śni i rozpaczliwie pragnie się z tego snu wybudzić. Ale teraz jestem realna ponad wszelką wątpliwość - teraz, gdy inni dyskutują na mój temat. Teraz, kiedy nazwisko autora - moje nazwisko - pojawia się na stronie siódmej i na stronie dziewiątej, i na stronach numer siedemnaście i dwadzieścia, a w rubryce towarzyskiej jest zdjęcie przedstawiające mnie pijaną, na imprezie, stojącą na stole z cylindrem na głowie, podpisane "Slash wrzuca na luz".

Gdy mieszka się w domu bez luster, rozkosznie jest zobaczyć swoje odbicie w słowach innych ludzi. Zawsze się obawiałam, że nie istnieję, że ...

Julia nauczyła mnie, jak znaleźć własną drogę. Nie jest tak, jak sądziłam. Sądziłam, że chodzi o... nie wiem, o pewność siebie, silną wolę albo szczęśćie. To też warto mieć, bez wątpienia, ale jest coś innego, coś, z czego biorą się wspomniane wyżej rzeczy. To radość.

Julia nauczyła mnie, jak znaleźć własną drogę. Nie jest tak, jak sądziłam. Sądziłam, że chodzi o... nie wiem, o pewność siebie, silną wolę a...

Czytelnik – to znaczy prawdziwy czytelnik – jest prawie zawsze przyjacielem. Poszedł wybrać książkę, wziął ją do rąk, zaprosił do siebie. Będzie ją czytał w ciszy, siedząc w ulubionym kącie, w swoim domowym otoczeniu. Będzie ją czytał sam i nie zniesie, żeby ktoś inny wtedy podczytywał, zaglądając mu przez ramię. Na pewno jest w domowym stroju albo w piżamie, w ręku trzyma fajkę. Ma do ciebie całkowite zaufanie. Nie znaczy to, że polubi tę książkę. Być może przy trzydziestej stronie wzruszy ramionami i powie ze złością: „Ciekaw jestem, po co drukują podobne głupoty!”. Ale autora tam nie będzie i nie dowie się o tym. Jego rodzina i kilku wiernych przyjaciół rozwinie przed jego oczyma zasłonę pochwał, która złagodzi wrażenie „klapy”. [Marcel Pagnol, Chwała mojego ojca. Zamek mojej matki, Kraków, Wydawnictwo Esprit, 2010, s. 11.]

Czytelnik – to znaczy prawdziwy czytelnik – jest prawie zawsze przyjacielem. Poszedł wybrać książkę, wziął ją do rąk, zaprosił do siebie. B...

Każdy chłopak nosi w sercu chęć ucieczki i najlepszym sposobem, jaki zna, żeby uciec od siebie samego, jest zakochać się w kimś, kto do niego nie pasuje.

Każdy chłopak nosi w sercu chęć ucieczki i najlepszym sposobem, jaki zna, żeby uciec od siebie samego, jest zakochać się w kimś, kto do nieg...

rosół, tradycyjna potrawa lat dziewięćdziesiątych, jedzony był w niedzielę oraz wszystkie ważne święta, od imienin aż po boże narodzenie. oczywiście my nie mieliśmy szansy spróbować "rosołu z prawdziwej kury", jak nasi rodzice, gdy byli dziećmi, ale i tak dzisiejszy rosół, na nadmuchanych chemią kurczakach i kostkach rosołowych, nie może się równać z tym, który jadaliśmy w latach dziewięćdziesiątych. w polskim niedzielnym rosole pływały piękne opalizujące oka [...].

rosół, tradycyjna potrawa lat dziewięćdziesiątych, jedzony był w niedzielę oraz wszystkie ważne święta, od imienin aż po boże narodzenie. oc...

kobiety chodziły z zaskorupiałą trwałą na głowie, przepalone włosy układały się w stylowego barana, którego mat pięknie podkreślał błysk nieodłącznej złotej biżuterii i opalizujących zielonych cieni do oczu. dla urody zrogowaciałe pięty ścinały nożem, żadna się nie pierdoliła, jak teraz, w jakieś peelingi.

kobiety chodziły z zaskorupiałą trwałą na głowie, przepalone włosy układały się w stylowego barana, którego mat pięknie podkreślał błysk nie...

Raz jeszcze łudziłem się, że życie jest historią ze szczęśliwym zakończeniem, a było tylko napompowanym moimi marzeniami balonikiem, który musiał mi pęknąć w dłoniach.

Raz jeszcze łudziłem się, że życie jest historią ze szczęśliwym zakończeniem, a było tylko napompowanym moimi marzeniami balonikiem, który m...