Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Cóż... ciekawa historia bohatera-Polaka, dziennikarza, podróżnika, który aby nie zramoleć i rozruszać nieco swoje stare kości, przyjął pewien zakład ze swoimi argentyńskimi przyjaciółmi, aby udać się w górę La Platy i dopłynąć do jej ujścia samotnie w oznaczonym terminie. Przyjaciele do ostatniej chwili mu to raczej odradzali, widząc w tym próbę niemal samobójczą, ale nasz bohater się uparł... no i dopiął swego !
Sama historia to jakby dwie części : pierwsza, nieśpieszna, to samo przybycie do źródeł La Platy, poznanie tubylców (w tym pewnego wybitnego i zaradnego polskiego rodaka), ich zwyczajów, poznawanie fantastycznych dzieł natury (wodospady Iguanacu) a także zwierząt, zwłaszcza potężnych węży.
Druga to wyścig z czasem na samotnej łódeczce a la "stary człowiek a może" ;)
Obie części (każda w osobny sposób) - ciekawe.
Wszystko napisane dobrym językiem, z humorem i wnikliwą obserwacją świata.

Cóż... ciekawa historia bohatera-Polaka, dziennikarza, podróżnika, który aby nie zramoleć i rozruszać nieco swoje stare kości, przyjął pewien zakład ze swoimi argentyńskimi przyjaciółmi, aby udać się w górę La Platy i dopłynąć do jej ujścia samotnie w oznaczonym terminie. Przyjaciele do ostatniej chwili mu to raczej odradzali, widząc w tym próbę niemal samobójczą, ale nasz...

Jest to książka jak dla mnie dość... ciężkawa i przydługa. Masa faktów, genealogia rodu, potężny opis życia w przedwojennym dworku, ciekawy opis przejścia całej syberyjskiej gehenny. Natomiast po wstąpieniu do Polskiej Szkoły Kadetów główny bohater robi na mnie takie mocno średnie-mdłe wrażenie, no gdzieś jeździ, coś zwiedza, gdzieś go wujek przygarnie i zapłaci za lody, i się pilnie uczy przedmiotów szkolnych na 5+. Ale żeby coś tam ciekawego w tym - to nic. Ot, takie zawieszenie. Oczywiście rozumiem rekomendację tej książki przez Normana Davisa, historyka, ale moim zdaniem chęć podzielenia się swoją niebywałą wiedzą historyczną zbyt często bierze górę nad samym opowiadaniem. Zatem mam mieszane uczucia po przeczytaniu tej cegły.

Jest to książka jak dla mnie dość... ciężkawa i przydługa. Masa faktów, genealogia rodu, potężny opis życia w przedwojennym dworku, ciekawy opis przejścia całej syberyjskiej gehenny. Natomiast po wstąpieniu do Polskiej Szkoły Kadetów główny bohater robi na mnie takie mocno średnie-mdłe wrażenie, no gdzieś jeździ, coś zwiedza, gdzieś go wujek przygarnie i zapłaci za lody, i...

Na książkę składają się dwie części. W pierwszej wiele krótkich humoresek i anegdot z okresu, gdy autor był instruktorem oblatywaczem w Szkole Orląt, ale rzecz tyczy raczej przygód około- i pozazawodowych.
Druga część - równie ciekawa (a nawet - bardziej) to "Opowieści pod psem (a nawet dwoma)" (wydawana też osobno) o dwóch psach : przedwojennym Capie i powojennym Starcie, z którymi Autor odbywał wszelkiego rodzaju polowania myśliwskie. Mnóstwo śmiesznych obserwacji z życia zwierząt i ludzi.

Na książkę składają się dwie części. W pierwszej wiele krótkich humoresek i anegdot z okresu, gdy autor był instruktorem oblatywaczem w Szkole Orląt, ale rzecz tyczy raczej przygód około- i pozazawodowych.
Druga część - równie ciekawa (a nawet - bardziej) to "Opowieści pod psem (a nawet dwoma)" (wydawana też osobno) o dwóch psach : przedwojennym Capie i powojennym Starcie,...