Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po wcześniejszej części sceptycznie zaczęłam czytać kolejny tom. Jednak im głębiej w nią wczytywałam tym bardziej mi się podobała. Dzięki pokazaniu historii i wnętrza Nesty oraz Kasjana cała opowieść stała się pełniejsza.

Po wcześniejszej części sceptycznie zaczęłam czytać kolejny tom. Jednak im głębiej w nią wczytywałam tym bardziej mi się podobała. Dzięki pokazaniu historii i wnętrza Nesty oraz Kasjana cała opowieść stała się pełniejsza.

Nie jestem w stanie napisać nic konkretnego, gdyż ta książka a raczej koniec powalił mnie na łopatki. Jak 1 tom nie zachęcał tak 2 tom wciąga od początku a ostatnia część czyta się na jednym wdechu.

Nie jestem w stanie napisać nic konkretnego, gdyż ta książka a raczej koniec powalił mnie na łopatki. Jak 1 tom nie zachęcał tak 2 tom wciąga od początku a ostatnia część czyta się na jednym wdechu.

Książka, która daje mocno do myślenia. McMurphy, jednostka, która sprzeciwia się systemowi, jaki panuje w szpitalu psychiatrycznym. Wielka Oddziałowa, która z pozoru wydaje się cudowną kobietą. Jednak jest jedną z tych osób, co muszą mieć nad wszystkim kontrolę. Oczywiście pacjenci, którzy nie chcą widzieć jaki jest ich świat i pracownicy, którzy są specjalne dobrani przez Wielką Oddziałową, żeby cały "teatrzyk" idealnie funkcjonował. Jednak wkroczenie nowego pacjentka niszczy, z pozoru ich normalny świat. Z początku każdy tylko się przygląda, jednak walka jaką toczą przeciwko sobie McMurphy i siostrą Ratchet, daje każdemu z nich do myślenia, przez co sami zaczynają walczyć....
Bardzo spodobała mi się teoria maszyn i mgły, która steruje każdym działaniem pacjenta. Przecież za wszystko odpowiedzialny jest Kombinat i Wielka Oddziałowa...

Książka, która daje mocno do myślenia. McMurphy, jednostka, która sprzeciwia się systemowi, jaki panuje w szpitalu psychiatrycznym. Wielka Oddziałowa, która z pozoru wydaje się cudowną kobietą. Jednak jest jedną z tych osób, co muszą mieć nad wszystkim kontrolę. Oczywiście pacjenci, którzy nie chcą widzieć jaki jest ich świat i pracownicy, którzy są specjalne dobrani przez...

Sapkowki nas nie oszczędza. Chociaż na początku byłam zmęczona Reynevanem, tak z czasem wciągnęło mnie na nowo. Śmierć Jutty mnie zasmuciła, ale śmierć Samsona dobiła. Po tym chciałam przestać czytać, wolałabym, aby Reynevan poległ, smutny koniec. Szarlej, w końcu, zmądrzał i poszedł własną drogą. Chętnie bym przeczytała jego historię z poczuciem humoru i podejściem do życia.

Sapkowki nas nie oszczędza. Chociaż na początku byłam zmęczona Reynevanem, tak z czasem wciągnęło mnie na nowo. Śmierć Jutty mnie zasmuciła, ale śmierć Samsona dobiła. Po tym chciałam przestać czytać, wolałabym, aby Reynevan poległ, smutny koniec. Szarlej, w końcu, zmądrzał i poszedł własną drogą. Chętnie bym przeczytała jego historię z poczuciem humoru i podejściem do życia.

Druga i trzecia część to mistrzostwo. Natomiast ta część przypomina mi pierwszą. Ciężko było przez nią przebrnąć. Opowieść jest nudna w porównaniu z tym co się działo wcześniej. Nie rozumiem zamysłu tej części.

Druga i trzecia część to mistrzostwo. Natomiast ta część przypomina mi pierwszą. Ciężko było przez nią przebrnąć. Opowieść jest nudna w porównaniu z tym co się działo wcześniej. Nie rozumiem zamysłu tej części.