Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Uhm, mam mieszane uczucia dotyczące tej książki, jednak negatywne zdecydowanie przeważają. Po przeczytaniu nasuwa się kilka pytań, jak np skąd pomysł żeby Lizzy ciągle płakała?? I naprawdę nie mogę zrozumieć, co zdrada ma do dumy, czy duma do zdrady. Relacje między Elizabeth a Darcym są przesłodzone i sztuczne. Uważam, że jest to mało wierna kontynuacja "Dumy i uprzedzenia". Austen wyraźnie zaznaczyła, że Darcy jest człowiekiem honoru, a w "Pemberley" zostawia swoją biedną żonę samą nie wyjaśniając, gdzie jedzie, po co i na jak długo, a to zagranie bardzo nie honorowe. Na odmianę Elizabeth wszystkim sie marwi, jest bardzo wrażliwa i uczuciowa (kolejne odstepstwo od powieści Austen).

Uhm, mam mieszane uczucia dotyczące tej książki, jednak negatywne zdecydowanie przeważają. Po przeczytaniu nasuwa się kilka pytań, jak np skąd pomysł żeby Lizzy ciągle płakała?? I naprawdę nie mogę zrozumieć, co zdrada ma do dumy, czy duma do zdrady. Relacje między Elizabeth a Darcym są przesłodzone i sztuczne. Uważam, że jest to mało wierna kontynuacja "Dumy i...

Jedna z najgorszych kontynuacji jakie czytałam. Nie wydaje mi się, żeby można ją było nazwać kontynuacją "Dumy i uprzedzenia". Postacie przedstawione w "Emancypacji" zupełnie nie odpowiadają tym wykreowanym przez Jane Austen. Skrajnie różnią się pod względem charakteru oraz zachowania, co nadaje jeszcze więcej sztuczności tej książce. Jedyne, co nawiązuje do powieści Austen to otoczenie oraz nazwiska bohaterów.

Jedna z najgorszych kontynuacji jakie czytałam. Nie wydaje mi się, żeby można ją było nazwać kontynuacją "Dumy i uprzedzenia". Postacie przedstawione w "Emancypacji" zupełnie nie odpowiadają tym wykreowanym przez Jane Austen. Skrajnie różnią się pod względem charakteru oraz zachowania, co nadaje jeszcze więcej sztuczności tej książce. Jedyne, co nawiązuje do powieści Austen...

Książka jest raczej przeciętna, jednak posiada jedną bardzo irytującą cechę, a mianowicie język. Nie ma rozdziału, w którym nie powtarzałoby się po parę razy słowo "obciach", co psuję urok książki. Nie mogę jednak powiedzieć, że mi się nie podobała. Jest to ksiązka prosta,łatwa i przyjemna, do przeczytania w jeden wieczór.

Książka jest raczej przeciętna, jednak posiada jedną bardzo irytującą cechę, a mianowicie język. Nie ma rozdziału, w którym nie powtarzałoby się po parę razy słowo "obciach", co psuję urok książki. Nie mogę jednak powiedzieć, że mi się nie podobała. Jest to ksiązka prosta,łatwa i przyjemna, do przeczytania w jeden wieczór.