Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Rewelacyjny język, ciekawie odmalowany świat w stylizacji wiejskiego PRLu z folklorem. Elementy fantastyczne przenikają do rzeczywistości w sposób naturalny, jakby nie było nic normalniejszego. A tłum jak był zawsze straszny, tak nadal jest. Też znalazłam jeden anachronizm, ale czytając inne komentarze, widzę, że było ich więcej - pewnych rzeczy w latach, w których dzieje się akcja, jeszcze nie było. Wydaje mi się również, że sama budowa oraz czas poświęcony poszczególnym wątkom trochę się rozłazi, autorka poświęca sporo uwagi odmalowaniu sytuacji innych postaci, wprowadza nas do nich jak do nowych historii, a to powinien być tylko margines przy takiej długości powieści. Książka mimo to jest warta zaznajomienia się z nią, szczególnie na tle pozostałej współcześnie wydawanej fantastyki.

Rewelacyjny język, ciekawie odmalowany świat w stylizacji wiejskiego PRLu z folklorem. Elementy fantastyczne przenikają do rzeczywistości w sposób naturalny, jakby nie było nic normalniejszego. A tłum jak był zawsze straszny, tak nadal jest. Też znalazłam jeden anachronizm, ale czytając inne komentarze, widzę, że było ich więcej - pewnych rzeczy w latach, w których dzieje...

Nie zwróciłabym na tę książkę uwagi, gdyby nie polecanie jej przez @bardziejlubieksiazki i jej blurb na skrzydełku. To zresztą chyba pierwszy raz, kiedy taki blurb ma dla mnie jakąś wartość, zwykle ich treść jest mi kompletnie obojętna.

Nie czytuję kryminałów, ale na szczęście dla mnie ta książka nie jest zbudowana jak zwykły kryminał. Mordercę znamy od samego początku, może mu nawet w jego niecnych czynach kibicujemy, ale o tym lepiej się nie rozpisywać...

Bohater - Björn Diemel - nie jest jak Dexter z "Dextera", nie zabija dlatego, że czuje taką potrzebę, nie wybiera też na zimno ofiar. Björn to człowiek zapracowany, który po terapii uważności staje się jej mistrzem i z powodzeniem wdraża ją w życie. W każdą sekundę tego życia...

Tak jakoś przy okazji, stosując się do jej przykazań, zabija mu się swojego stałego klienta - szefa gangu, który zagrażał spokojnemu życiu bohatera, a przede wszystkim jego ukochanej córeczce. I to nie będzie ostatnia ofiara...

Przyznam, że dobrze się bawiłam, czytając. Nie śmiałam się w głos, ale z dużym zainteresowaniem śledziłam poczynania antybohatera. Nie powinniśmy go lubić, ale autor chyba chciał inaczej, bo postać wbrew logice, wbrew analizie na zimno budzi sympatię. Mimo że zabija, że ma złośliwe poczucie humoru, że czasami jego komentarze były niesmaczne, bo wydawały mi się ograniczone - no nie potrafiłam go znielubić.

Co najciekawsze: mimo że uważność jest tutaj wykorzystana jako motyw komediowy, to rady, do których stosuje się bohater, są stuprocentowo sensowne! To śmieszne, bo do tej pory na poradniki dotyczące mindfullness patrzyłam krzywo, a ta powieść przedstawiła zagadnienie tak, że aż zapragnęłam się temu przyjrzeć bliżej! To naprawdę zachęca do zabrania się za naukę uważności 😆

Fajne czytadło~

Nie zwróciłabym na tę książkę uwagi, gdyby nie polecanie jej przez @bardziejlubieksiazki i jej blurb na skrzydełku. To zresztą chyba pierwszy raz, kiedy taki blurb ma dla mnie jakąś wartość, zwykle ich treść jest mi kompletnie obojętna.

Nie czytuję kryminałów, ale na szczęście dla mnie ta książka nie jest zbudowana jak zwykły kryminał. Mordercę znamy od samego początku,...

Temat aseksualności czy aromantyczności jest jeszcze dla mnie w miarę nowy (i nie słyszałam o żadnej traktującej o tym książce wydanej na rynku polskim), kiedy więc trafiła mi się okazja na festiwalu książki w Opolu, od razu kupiłam "Loveless".

Językowo nie jestem w stanie jej ocenić, bowiem aż tak dobrze angielskiego nie znam. Jedyne, co jest w miarę wyraźne to to, że Alice Osman ma bardzo prosty język - na palcach jednej ręki policzyłabym, ile razy musiałam sięgnąć do słownika. Czyta się to bardzo szybko.

Jeśli chodzi o konstrukcję fabuły - tu mam zastrzeżenia, ale rozumiem, że to, do czego się za chwilę przyczepię, nie jest aż tak istotne, jak poruszane w książce tematy. Niemniej... Fabuła jest dość nierówna. Początek zajmuje tak z połowę książki, nie ma w nim żadnych konkretnych wydarzeń, które nadałby powieści rytm. Bliżej temu do pamiętnika - nie tylko przez pierwszoosobową narrację, ale przez dominację przemyśleń głównej bohaterki, która próbuje zrozumieć samą siebie. Niby jest ten wątek klubu i jego działalności, zaprzęgnięty nawet do punktu kulminacyjnego, ale jest on istotny tylko pozornie - to mogło być cokolwiek innego, bowiem nadal najważniejsze są uczucia bohaterów, a nie wydarzenia.

W książce jest spore różnicowanie postaci pod względem ich pochodzenia, tożsamości płciowej czy orientacji, a wszyscy pierwszoplanowi bohaterowie są uroczy. Cała piątka. Choć tylko dwie bohaterki przechodzą tutaj długą i wyboistą drogę do własnego wnętrza, aby odkryć, kim naprawdę są, co czują czy skruszyć mury, którymi się otoczyły, aby nie zostać ponownie zranionymi.

Bardzo ważnymi wątkami są tutaj przyjaźń oraz wpływ kulturowych stereotypów na zagubienie jednostki w sztywnych ramach, jakie świat próbuje jej narzucić - szczególnie to ostatnie!

Interesująca lektura.

Temat aseksualności czy aromantyczności jest jeszcze dla mnie w miarę nowy (i nie słyszałam o żadnej traktującej o tym książce wydanej na rynku polskim), kiedy więc trafiła mi się okazja na festiwalu książki w Opolu, od razu kupiłam "Loveless".

Językowo nie jestem w stanie jej ocenić, bowiem aż tak dobrze angielskiego nie znam. Jedyne, co jest w miarę wyraźne to to, że...