Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Gaz do dechy” to zbiór trzynastu opowiadań grozy, których autorem jest Joe Hill. Kilka z tych opowiadań powstało we współpracy z jego ojcem - Stephenem Kingiem. Oprócz tych historii znajduje się tam jeszcze wspaniały wstęp i notki po opowiadaniach, które naprawdę warto przeczytać!

W zeszłym roku czytałam już powieść „NOS4A2” Hilla, którą byłam zachwycona, więc chętnie sięgnęłam po inny tytuł jego autorstwa i z tej książki również jestem zadowolona. Wiadomo, że ze zbiorami opowiadań jest tak, że jedne są lepsze, a inne gorsze, ale tutaj wszystkie są na bardzo wyrównanym - dobrym poziomie. „W wysokiej trawie” to takie opowiadanie, które już kiedyś czytałam i bardzo go nie lubię, ale dlatego, że za bardzo mnie brzydzi, a nie dlatego, że jest niestraszne albo nieangażujące, bo wciągnęło mnie po raz kolejny, jak żadne inne. Cała reszta opowiadań to mniejsze lub większe zachwyty, z czego moim ulubieńcem zdecydowanie jest „Spóźnialscy”, które jest najbardziej wzruszające i sentymentalne z całego zbioru i aż prosi się o całą powieść w tej tematyce, a najlepiej i ekranizację!

Tematyka całego zbioru jest bardzo różnorodna, więc każdy znajdzie w nim coś, co wywołuje odpowiednią dawkę strachu, a mogą to być np. zombie, kanibalizm, bomby atomowe, upiorna ciężarówka albo karuzela, której mroczne postacie ożyły. Przekrój jest naprawdę szeroki! Zachęcił mnie ten zbiór, żeby dalej zgłębiać twórczość Hilla.😀
https://www.instagram.com/p/C6BmRmbtwo8/

„Gaz do dechy” to zbiór trzynastu opowiadań grozy, których autorem jest Joe Hill. Kilka z tych opowiadań powstało we współpracy z jego ojcem - Stephenem Kingiem. Oprócz tych historii znajduje się tam jeszcze wspaniały wstęp i notki po opowiadaniach, które naprawdę warto przeczytać!

W zesz...

Rozwiń

Zwiń

„Archiwum Herosów” to dodatek do serii Percy Jackson i bogowie Olimpijscy, w którym znajdują się wywiady z bohaterami i trzy dodatkowe opowieści z przygodami Percy’ego. Słyszałam, że te opowiadania pokrywają się z innymi zbiorami opowiadań z tego świata, więc wiele osób nie jest zadowolonych z tego zbioru, ale ja ich jeszcze wcześniej nie czytałam, więc cieszyłam się, że mogłam znowu wrócić do tego świata, ponieważ powoli kończą mi się książki Riordana do czytania. Na pewno chciałabym, żeby ten dodatek był bardziej rozbudowany, bo miał tylko trochę ponad 100 stron.

„Archiwum Herosów” to dodatek do serii Percy Jackson i bogowie Olimpijscy, w którym znajdują się wywiady z bohaterami i trzy dodatkowe opowieści z przygodami Percy’ego. Słyszałam, że te opowiadania pokrywają się z innymi zbiorami opowiadań z tego świata, więc wiele osób nie jest zadowolony...

Rozwiń

Zwiń

Dodatki do serii są czymś, czego raczej nie kupuję, ale bardzo lubię dostawać, bo wiem, że ktoś pomyślał o tym, że mógłby pomóc mi przenieść się ponownie w jakiś sposób do mojego ulubionego świata. Z tego też powodu bardzo ucieszyłam się z propozycji współpracy przy tytule „Nieoficjalna Wielka Księga Zaklęć Harry’ego Pottera”.

Jest to zbiór, w którym alfabetycznie poukładane i opisane są wszystkie zaklęcia, przeciwzaklęcia, uroki, klątwy i magiczne przedmioty, z zaznaczeniem w jakich momentach serii książek, filmów lub gier na podstawie książek zostały one użyte.

Jestem ogromną fanką serii o Harrym Potterze, która lubi analizować takie małe szczegóły, wiec świetnie bawiłam się, czytając o tych zaklęciach i przypominając sobie w jakich scenach one występowały. Książka dodatkowo jest przepięknie wydana, więc myślę, że na prezent dla fana serii sprawdzi się świetnie! Nie jest czymś wymagającym. Można przeczytać ją w ciągu godziny, więc nie zajmie nas na dłużej, ale stanowi takie fajne kompendium wiedzy w tematyce zaklęć zawartych w serii książek, filmów i gier o Harrym. Myślę, że naprawdę dumnie może się prezentować na regale obok innych dodatków, które już powstały.
https://www.instagram.com/p/C6I1moFtwoV/

Dodatki do serii są czymś, czego raczej nie kupuję, ale bardzo lubię dostawać, bo wiem, że ktoś pomyślał o tym, że mógłby pomóc mi przenieść się ponownie w jakiś sposób do mojego ulubionego świata. Z tego też powodu bardzo ucieszyłam się z propozycji współpracy przy tytule „Nieoficjalna Wi...

Rozwiń

Zwiń

„Śpiew stali” to debiut literacki Łukasza Konopczaka, który zachęcił mnie bardzo zmieszaniem świata rzeczywistego z mitologią japońską, z którą do tej pory nie miałam do czynienia i której byłam bardzo ciekawa!

Akcja książki dzieje się w starożytnej Japonii, w której klan Yamamoto walczy o przetrwanie m.in. podczas najazdu Mongołów. Z drugiej strony mamy perspektywy bogów japońskich, gdzie najistotniejsza jest ta boga burz i morza Susanoo, który schodzi do piekieł, aby odzyskać utraconą miłość. Jego czyny mogą zachwiać porządek na tyle, że świat będzie zagrożony..

Przez to, że nie byłam wcześniej z kulturą japońską zaznajomiona, to książka miała dla mnie dość wysoki próg wejścia, więc nawet zapamiętanie niektórych imion okazało się wyzwaniem, ale im dalej, tym swobodniej się w niej odnajdywałam! Gdybym nie wiedziała, że to debiut, to bym nie uwierzyła, ponieważ autor bardzo swobodnie posługuję się tutaj językiem, dzięki czemu książka wciąga. Bardzo wkręciłam się w ten dość brutalny świat, pełen spisków i zemsty, gdzie honor jest czymś nadrzędnym.

Minusem dla mnie było to, że ten świat rzeczywisty z mitologicznym dość późno się ze sobą łączą, więc przez 1/3 książki miałam wrażenie, jakbym czytała dwie osobne historie. Jest to też pozycja, w której widzimy perspektywę bardzo wielu bohaterów, więc tak naprawdę do nikogo się za bardzo nie przywiązujemy.

Tematycznie była to lektura zupełnie inna od książek, które czytam na co dzień, więc nie wiedziałam do końca czego się spodziewać, a miło się zaskoczyłam. Zachęciła mnie ta pozycja do częstszego wychodzenia ze swojej czytelniczej strefy komfortu! Myślę, że może nie być to książka dla każdego, ale jeśli lubicie takie klimaty to polecam spróbować.😀
https://www.instagram.com/p/C50Rt8ttU1K/

„Śpiew stali” to debiut literacki Łukasza Konopczaka, który zachęcił mnie bardzo zmieszaniem świata rzeczywistego z mitologią japońską, z którą do tej pory nie miałam do czynienia i której byłam bardzo ciekawa!

Akcja książki dzieje się w starożytnej Japonii, w której klan Yamamoto walczy ...

Rozwiń

Zwiń

„Słońce i gwiazda” to książka, którą należy czytać po trzech seriach Ricka Riordana, czyli po „Percy Jackson i bogowie Olimpijscy”, „Olimpijscy Herosi” i „Apollo i boskie próby”. Wszystkie te książki już są za mną, więc mogłam spokojnie sięgnąć po historię Nico di Angelo, czyli herosa, który doznał w życiu więcej cierpień niż wszyscy inni. Nico przewijał się we wszystkich trzech seriach w uniwersum Percy’ego Jacksona i tam widzieliśmy, jak wiele złego musiał przeżyć, ale nigdy nie dostaliśmy jego perspektywy na te wszystkie wydarzenia i tutaj dopiero ona się pojawia, w książce, która w całości jest poświęcona właśnie jemu. Bo Nico di Angelo jako postać naprawdę zasługuje na swoją książkę.

W tej książce Nico dostaje misję, w której razem ze swoim chłopakiem muszą udać się do najstraszniejszego miejsca na świecie, czyli do Tartaru, aby naprawić pewien błąd, który został popełniony podczas wydarzeń w innej z poprzednich serii. Podczas tej misji i różnych prób, na które został wystawiony, Nico ma okazję przemyśleć całe swoje życie i poukładać w głowie swoje myśli na różne tematy. To jest wyjątkowe w tej książce, przez co uważam ją za taką naprawdę dojrzałą w dorobku autora, że oprócz świetnych fantastycznych wydarzeń, które wciągają od pierwszej strony, przekazuje też dużo dobrego dla młodego czytelnika. We wszystkich rozterkach Nico, spokojnie można ujrzeć też siebie. Ta książka uczy jak radzić sobie ze swoimi emocjami i z wydarzeniami trudnymi. I jak zaakceptować, że są one częścią nas i naszego życia.

Myślałam, że trochę bardziej złamie mi ta książka serce, a zostawiła mnie z takim ciepłem na sercu i nadzieją na lepsze jutro, które są o wiele lepszymi uczuciami! Jeśli przebrnęliście przez wszystkie inne książki Riordana, to po tę na pewno też sięgnięcie, więc nie będę specjalnie do tego zachęcać, ale musiałam napisać o niej parę słów, bo wewnętrznie czułam, że jest ona tego po prostu warta!❤️
https://www.instagram.com/p/C5vHfCrtP6s/

„Słońce i gwiazda” to książka, którą należy czytać po trzech seriach Ricka Riordana, czyli po „Percy Jackson i bogowie Olimpijscy”, „Olimpijscy Herosi” i „Apollo i boskie próby”. Wszystkie te książki już są za mną, więc mogłam spokojnie sięgnąć po historię Nico di Angelo, czyli herosa, któ...

Rozwiń

Zwiń

„Tajemnica domu Turnerów” to moja trzecia książka autorstwa Kate Morton i na pewno nie będzie ostatnia!😀

W 1959 roku w Wigilię doszło do tragedii. Odnaleziono rodzinę Turnerów całą.. martwą. 60 lat później Jess, londyńska dziennikarka, wraca w rodzinne strony z powodu choroby babci i natrafia na wzmiankę o tragicznej historii swojej rodziny. Zaczyna swoje prywatne śledztwo, podczas którego będzie próbowała rozwiązać zagadkę kryminalną z przeszłości i odkryć wszystkie tajemnice związane ze swoim pochodzeniem.

Rzadko sięgam po taką obyczajową literaturę z odkrywaniem tajemnic sprzed lat, jednak kiedy już mam ochotę na takie klimaty, to zawsze sięgam po książki Kate Morton i „Tajemnica domu Turnerów” okazała się pozycją, która mnie zaciekawiła i usatysfakcjonowała finałem. Jest tam może trochę za dużo tajemnic i zawiłości, przez co można się pogubić, więc trzeba dobrze skupić się podczas czytania, szczególnie już na samym końcu, kiedy wszystko się wyjaśnia. Trochę długo się też rozkręcała, więc miałam wątpliwości czy się polubimy, ale koniec końców mam pozytywne odczucia co do tej lektury. Książka jest pięknie napisana, więc czyta się ją z przyjemnością, nawet jeśli jest troszkę zbyt rozbudowana.

„Milczący zamek” jest aktualnie moją ulubioną książką autorki, ale „Tajemnica domu Turnerów” wskoczyła na drugie miejsce. Polecam osobom, które lubią książki, w których akcja rozwija się powoli, bo w innym przypadku może Was ta lektura zmęczyć.
https://www.instagram.com/p/C55bfz0NuGQ/

„Tajemnica domu Turnerów” to moja trzecia książka autorstwa Kate Morton i na pewno nie będzie ostatnia!😀

W 1959 roku w Wigilię doszło do tragedii. Odnaleziono rodzinę Turnerów całą.. martwą. 60 lat później Jess, londyńska dziennikarka, wraca w rodzinne strony z powodu choroby babci i natr...

Rozwiń

Zwiń