Kolejny raz mamy przyjemność zgłębić świat nastoletniej Liv Silver, poznać jej osobliwą rodzinę, szkolne rozterki oraz londyńską codzienność. Pomimo rozwiązania zagadek i przeżycia wielu przygód w „Pierwszej Księdze Snów”, wszystko wskazuje na to, że to dopiero początek problemów i niespodziewanych zdarzeń. Liv, ze swoją skłonnością do wikłania się w kolejne nadzwyczajne historie, znowu wpada na trop wielkiej tajemnicy. Mimo swojego sceptycyzmu odnośnie klątw, demonów i rzeczy nadprzyrodzonych, musi przyznać, że pewnych zdarzeń nie da się do końca logicznie wyjaśnić. I na nic się tu zda pragmatyczne podejście i cytowanie samego wielkiego Sherlocka Holmesa. Coś ewidentnie jest nie w porządku, a Liv nie zamierza odpuścić sobie możliwości zbadania kolejnej zagadki.

Pisarka idealnie równoważy problemy bohaterów w świecie snów z zawiłościami życia codziennego. Obie płaszczyzny wzajemnie się przeplatają i uzupełniają. Kerstin Gier w ciekawy sposób ukazuje nam wzloty i upadki, codzienność rodziny tzw. patchworkowej, gdzie każdy zdaje się być wyrwany z innej bajki. Dzisiejsza rodzina przybiera coraz więcej różnorodnych form. Z jednej rozsypanej rodziny powstają nowe, często silniejsze od tych pierwszych.

Liv w „Drugiej Księdze Snów” ma wiele na głowie. Z dużą dozą satysfakcji możemy odnotować fakt, że w drugiej części dzieje się wiele więcej, dzięki czemu cała historia nabiera rumieńców i rozmachu. Nowe postaci, zbyt liberalna mama, zagadkowe sny, anagramy oraz nietypowa zbrodnia z premedytacją, która postawiła cały Scotland Yard na nogi. „Druga Księga Snów” pełna jest przygód, które raz sprawiają, że uśmiech sam ciśnie się czytelnikowi na usta, a raz, że nutka przerażenia zagląda nam w oczy. Dostajemy odpowiedzi na pytania, z którymi zostawiła nas autorka po przeczytaniu pierwszej części, ale jednocześnie zasypuje nas lawina kolejnych. Kto z bohaterów książki, kryje się pod pseudonimem Secrecy? Co zrobić kiedy zły sen po obudzeniu nie okazuje się tylko złym snem? I jaką rolę w tym całym ambarasie odegrał… Benedict Cumberbatch?

Na osłodę otrzymujemy od autorki Reguły Śnienia oraz przepis na całoroczne waniliowe rogaliki pocieszenia Lottie, które możemy upiec w zbliżające się wielkimi krokami Święta. Jest również kwestia, której absolutnie nie można pominąć, mianowicie piękne, mieniące się wydanie Silver. Naprawdę trudno oderwać dłonie i wzrok od tej książki. Każdy kto zobaczy ją na półce, na pewno nie wyjdzie z księgarni z pustymi rękoma. Polecam szczególnie wszystkim fanom twórczości Kerstin Gier.

Anna Gajewska