Bohaterka książki to czterdziestoletnia dziennikarka Peyton MacGruder. Pracuje ona w miejscowej gazecie „Tampa Times”, gdzie przejęła po zmarłej koleżance Emmie Duncan rubrykę z poradami sercowymi. „Uzdrowicielka serc”, która za czasów Emmy święciła tryumfy, obecnie nie cieszy się zainteresowaniem, bo Peyton, mimo całej swojej wiedzy i fachowości, nie potrafi wkładać w porady swoich emocji i odkrywać w nich samej siebie, jak robiła to jej poprzedniczka. Nic więc dziwnego, że szefowa postanawia rubrykę zlikwidować. I właśnie wtedy pojawia się niezwykła szansa…

Szansa, którą otrzymuje bohaterka powieści, jest związana z niezwykle tragicznym wydarzeniem. Dochodzi do katastrofy samolotu, z której nikt nie uchodzi z życiem. Kilka dni później do Peyton zgłasza się stała czytelniczka „Uzdrowicielki serc” i twierdzi, że ma coś absolutnie wyjątkowego – tytułową wiadomość. Wszystko wskazuje na to, że zapakowana w foliowy woreczek strunowy karteczka naprawdę pochodzi ze zniszczonego samolotu. Zawiera krótkie, ale bardzo emocjonalne przesłanie od jednego z pasażerów, który w ostatnich sekundach życia pomyślał o kimś bliskim. Niestety, nie ma tam danych adresata, jedynie pierwsza literka imienia. Peyton postanawia dostarczyć wiadomość, chociaż ma świadomość, że odnalezienie adresata wiąże się ze sporymi kosztami i ogromnym nakładem czasu. Widzi w tym jednak ostatnią szansę, by ocalić swój dział w gazecie i nie trafić do wiadomości sportowych…

Kiedy Peyton rozpoczyna poszukiwania, nie ma pojęcia, jak bardzo zmienią one życie nie tylko adresata liściku, ale też innych krewnych osób, które zginęły w katastrofie, czytelników „Uzdrowicielki serc” oraz… jej samej. „Wiadomość” to piękna historia o tym, że nigdy nie jest za późno, by coś zmienić w swoim życiu. Uczy, że każdy ma jeszcze szansę. Jest momentami wzruszająca, kiedy indziej porywa akcją i trzyma w napięciu. Naprawdę trudno się od niej oderwać.

Jest jednak pewien zgrzyt. W pięknie skonstruowaną narrację i fabułę Angela Hunt wplotła wypowiedzi innych postaci o głównej bohaterce książki. Moim zdaniem zupełnie niepotrzebnie. Zabieg ten wybija czytelnika z rytmu i trudno pozbyć się skojarzeń z kiepskimi programami telewizyjnymi, w których rozgrzebuje się ludzkie historie i tragedie, pozwalając się wypowiadać każdemu bohaterowi oraz całemu gronu specjalistów wszelkiej maści. „Wiadomość” tylko by zyskała na wycięciu tych fragmentów.

Mimo wszystko książka Angeli Hunt to fascynująca historia z pozytywnym przesłaniem, którą cechuje też dobry styl i wartka narracja. A to wielki plus, bo te dwie kwestie nie zawsze idą w parze. Z pewnością warto po nią sięgnąć – dla siebie albo kogoś bliskiego.  

Katarzyna Marondel