Beth Revis po raz kolejny zachwyca fantastycznym pomysłem na fabułę. Mało tego, projekt ten jest dogłębnie przemyślany i szczegółowo dopracowany, tak by zaskakiwać czytelnika na każdym kroku. To niesamowite osiągnięcie. W jednej chwili poznajemy kolejną odsłonę kryjących się w ciemnych zakamarkach „Błogosławionego” zagadek, by za chwilę dowiedzieć się, że ta prowadzi do kolejnego zatajonego sekretu. Zabawa w detektywa wraz z Amy i Starszym dostarcza niemałych wrażeń i przyznać muszę, że czas spędzony z bohaterami na odkrywaniu prawdy, poszukiwaniu wskazówek i rozszyfrowywaniu znalezionych zapisków mija niezwykle szybko. Zdecydowanie jest to walorem powieści, której lektura to sama przyjemność.

Centauria-Ziemia to cel „Błogosławionego” zamieszkiwanego przez kilka tysięcy osób. Wśród nich są Amy - dziewczyna z planety Ziemia, oraz Starszy - przywódca statku. Życie na „Błogosławionym” zaczyna się komplikować. Problemy się piętrzą, a brak rozwiązań i wzmagająca bezsilność tylko pogarszają sytuację. Nadchodzi nieuchronne – narastający bunt wśród osadników, który wybuchnie lada chwila. Pojawia się także kwestia indywidualizmu oraz prawdy, do której dążą główni bohaterowie. Te istotne w życiu człowieka elementy wypełniają strony powieści, a autorka podejmuje się próby analizy tych wartości, co wyraźnie widać w postawach mieszkańców statku. Warto zwrócić uwagę na te jakże ważne idee. Czy poznamy prawdę o „Błogosławionym” i czy Amy i Starszy odnajdą odpowiedzi na nurtujące ich pytania?

Dwutorowa narracja to strzał w dziesiątkę. Przedstawienie sytuacji z punktu widzenia dwóch postaci należy do moich ulubionych. Dzięki takiej narracji nie czuję się ograniczona do jednej postaci, ale oglądam świat z dwóch różnych perspektyw. Tak też jest w przypadku „Miliona słońc". Zarówno Amy, jak i Starszy oglądają życie na „Błogosławionym” ze swojego punktu widzenia, należy dodać, że bardzo odmiennego. Zwracają uwagę na zupełnie inne detale, każde z nich ma inne priorytety, i każde - podejmując te czy inne decyzje - na swój sposób wybiera te słuszne.

Prawda i dążenie do niej stają się motywem przewodnim „Miliona słońc”. Statek po brzegi wypełniony jest zagadkami. A pociągnięcie jednego sznurka uruchamia mechanizm dopracowany w każdym najmniejszym detalu. Mechanizm, który obmyślił i stworzył mieszkaniec statku - osoba, która odkryła prawdę i chciała podzielić się nią z innymi. Jedyną bezpieczną metodą było zaszyfrowanie informacji i nadzieja, że Amy i Starszy zdołają ją prawidłowo oczytać. Nie ukrywam, że wspólnie z głównymi bohaterami powieści podjęłam próbę rozwiązania tajemniczej zagadki i powiem krótko – bawiłam się świetnie.

W „Milionie słońc” gdzieś w tle pojawia się także wątek romantyczny. Spieszę z informacją dla tych, co nie lubią przesłodzonych, banalnych relacji pomiędzy bohaterami. Tutaj miłość i wszelkie z nią związane aspekty przedstawione zostały jako drugoplanowe. Nie ma więc obawy, by słodycz zawładnęła stronami tej powieści. Jestem pozytywnie zaskoczona, bo relacje między Amy i Starszym układają się w dość dziwny, niespotykany, a nawet odrobinę skomplikowany sposób. Towarzyszą im wszelakie emocje, od nienawiści i nieufności, poprzez stopniowo tworzącą się więź przyjaźni, aż do bezgranicznego uczucia. Wątek miłości nadal jednak pozostaje w tle podczas gdy wydarzenia na „Błogosławionym” odgrywają pierwszoplanową rolę

„W otchłani" to porywająca, niemalże wybuchowa mieszanka składająca się w dużej mierze z zaskakującego science fiction z elementami dystopii i szczyptą dobrego kryminału. Intryguje już od pierwszych stron. Zadziwia podczas lektury. Wszechobecne zagadki idealnie dopełniają całości, a każdy najdrobniejszy element powieści spójnie łączy się z innym, tworząc idealną kompozycję. Polecam gorąco fanom gatunku oraz miłośnikom kosmicznych odysei.

Agnieszka Stolarczyk