Między księgarzem a złodziejką rodzi się niezwykła więź, na początku pełna niedopowiedzeń i skrytości, a z czasem coraz bardziej szczera i odważna. Ta miłość daleka jest od wielkich powieściowych namiętności, przepełnionych wykwintną poetyką i zmysłowym czarem. Powiedziałbym raczej, że to uczucie jest niedoścignione i wysublimowane. Pisarz Rodrigo Rey Rosa nie wprowadza czytelnika do sypialni dwójki bohaterów, uczucie między nimi jest raczej ciche i małomówne, tak jak i sami bohaterowie. Więź między nimi bardziej widoczna jest w powieściach, które ich łączą. Wspólne czytanie kradzionych książek staje się im bliższe niż cokolwiek innego. Żyć książkami i dla książek pisze Księgarz.

Severina jest kocicą targaną przymusem kradzieży. Powiedziałbym nawet, że niezrównoważoną psychicznie, ale piękną… I to ta kocia natura wraz z tajemnicą pociąga Księgarza i pcha go w ramiona rozpustnej bibliofilki.

W tej krótkiej gwatemalskiej historii pojawia się również tajemniczy Pan Blanco, a łączące go stosunki z Severiną nie do końca są znane… Złodziejka pojawia się i znika, wiadome jest, że okrada wiele księgarń w okolicy i zapewne nie tylko w tym kraju. Opis powieści na okładce wspomina również o wątku kryminalnym i przemocy, jednak uważam, że to zbyt wielkie słowa, które nie mają odzwierciedlenia w całej historii.

To powieść o ideach i absurdalnej wolności. Pisarz stworzył kontrast między statecznym panem Księgarzem a frywolną Aną Złodziejką. Severina ma fałszywy paszport, przebywa w kraju nielegalnie, jedyne co potrafi to przemieszczać się z miejsca na miejsce i czytać skradzione książki i zapewne ta niczym nieograniczona swoboda obudziła w Księgarzu chęć zmian.

„Severina” jest pierwszą powieści tego pisarza przetłumaczoną na język polski i niestety muszę przyznać, że nie mam zamiaru sięgać po kolejne...

Grzegorz Śmiałek

Cytaty za: "Severina”, Rodrigo Rey Rosa , Wydawnictwo Wielka Litera, Warszawa, 2013.