„Pomiędzy” to kolejna historia z gatunku paranormal romance – dość jednak nietypowa, bowiem istotą paranormalną jest nareszcie bohaterka, nie bohater. Dla wszystkich, którzy narzekają na stereotypowe podejście do tego tematu z pewnością „Pomiędzy” okaże się miłym wyjątkiem.

Niestety, postać Amelii nie będzie tak miłym zaskoczeniem – nie różni się bowiem szczególnie od pozostałych nieobdarzonych żadnymi niezwykłymi mocami bohaterek tego gatunku literatury. Trudno stwierdzić, dlaczego większość z nich jest tak bezbarwna, nieszczególnie bystra i całkowicie uzależniona od opinii partnera – Amelia nie jest tu wyjątkiem. Potencjał jej metafizycznej kondycji nie został całkowicie wykorzystany i przez to dziewczyna stała się tylko przyjemnym tłem dla swojego partnera.

Na szczęście Josh jest postacią znacznie ciekawszą. Trudno wprawdzie mówić o szczególnej przełomowości czy oryginalności, chłopak ma jednak całkiem interesujące zdolności i niebanalną rodzinę, walczącą z duchami. Będące głównym przedmiotem opowieści uczucie obywa się na szczęście bez charakterystycznych dla paranormal romance ckliwych scen i wielkich deklaracji i gdyby nie szczególne cechy Amelii – takie jak przenoszenie się w czasie – większość sytuacji z udziałem pary wyglądałaby jak najzupełniej typowe spotkania nastolatków.

Cała fabuła nie jest – wbrew deklaracjom zamieszczonym z tyłu okładki – szczególnie „mrożąca krew w żyłach”. To raczej dość powoli rozwijająca się historia o miłości przeznaczona dla młodszych nastolatek. Świat wykreowany przez Tarę Hudson jest intrygujący – zamiast wampirów czy wilkołaków pojawiają się w nim duchy – a to już coś nowego w paranormal romance.

Jednak cały potencjał tego zupełnie nowego świata nie został właściwie wykorzystany. Napięcie związane z postacią Eliego – złego ducha, który pragnie przywiązać do siebie Amelię – blednie, gdy okazuje się, że bohater jest jednoznacznie negatywny. Zabrakło odrobiny wątpliwości, wyjścia poza prosty schemat dobry-zły. Rozczarowuje również zakończenie – samo wyjaśnienie zagadki dziewczyny-ducha jest dość mocno naciągane, nie mniej naciągana jest również finałowa scena. Akcja wprawdzie mocno tam przyspiesza, pozostawia jednak uczucie niedosytu. Czegoś w tej historii zabrakło.

„Pomiędzy” nie spełni zapewne oczekiwań bardziej wymagających odbiorców, może się jednak podobać tym, którzy szukają jedynie lekkiej opowieści o miłości osadzonej w paranormalnych klimatach.

Maria Guzelak-Robaszkiewicz