To twoja piechota. Ma najmniejsze możliwości poruszania i jest najsłabsza, ale ponieważ piony gotowe są poświęcić życie dla lepszych od siebie, bez nich nie wygrasz. (...) Król. Prawie zawsze jest słabszy, niż mogłoby się zdawać. Wszyscy go chronią, ale on właściwie nigdy nikomu nie pomaga, bo gdyby to zrobił, mógłby zginąć. (...) Królowa. Jest absolutnie podła. Ale jeśli chcesz wygrać, musisz z nią współpracować.

Allie Sheridan, główną bohaterkę „Wybranych” poznajemy, gdy po raz kolejny pakuje się w kłopoty. Od zniknięcia jej brata, pokazuje bowiem swoją buntowniczą naturę, która powoduje, że zostaje zatrzymana przez policję. Zdesperowani rodzice decydują się na poważny krok - wysyłają dziewczynę do szkoły z internatem, umieszczonej w historycznym zamku, pełnym wież i ukrytych pomieszczeń. W Akademii Cimmeria ludzie wydają się całkiem mili i Allie szybko nawiązuje nowe znajomości. Stara się poznać rządzące szkołą Zasady, by dopasować się do nowych warunków. Niestety, szybko się okazuje, że praktycznie wszyscy wokół niej kłamią. Atak na szkołę, w wyniku którego ginie jedna z uczennic, sprawia, że Allie musi szybko podjąć decyzję, komu zaufać, by rozwiązać tajemnice, które przez lata przylgnęły do murów Cimmerii.

Oczywiście, że coś się stało, Allie! (...) Wszyscy kłamią - Machnęła ręką w jej stronę. - A ty o niczym nie wiesz. Nie powiedzą ci prawdy, ponieważ nie wiedzą dlaczego tu jesteś. Ani kim jesteś. Kim jesteś, Allie Sheridan?

Zgodnie z wypowiedzią Eweliny Lisowskiej, „Wybrani” faktycznie okazują się czarną dziurą, która pochłania bez reszty, aż do ostatniej strony. Powiem więcej, liczba nierozwikłanych zagadek pozostawia niedosyt, który sprawia, że już nie można doczekać się kolejnych części powieści. W trakcie czytania, piętrzą się pytania. Kim jest Allie i czemu została przyjęta do elitarnej szkoły „za karę”? Czym jest „nocna szkoła”? Kto w bestialski sposób zabił uczennicę? I czym tak naprawdę jest Akademia Cimmeria? Niezliczona ilość pytań i niewiele odpowiedzi, które uchylają tylko rąbek tajemnicy, pozostawiając wszystko za zasłoną milczenia, sprawiają, że „Wybrani” intrygują od pierwszej do ostatniej strony.

- Nie, nie, nie! - Jo potrząsnęła gwałtownie głową. - To też nieprawda. Nic nie wiesz. Naprawdę nic nie wiesz. To... głupie. Nikt Ci nic nie powie. Nikt Ci nic nie powie... - Nagle obrzuciła ją zaskakująco przytomnym spojrzeniem. - Ja też wiem różne rzeczy i ci nie powiem.

Powieść ma świetną konstrukcję, bazuje na napięciu czytelnika i potrafi przyciągnąć jego uwagę. Ze wzrostem numeracji stron, rośnie również tempo akcji, która pod koniec pędzi lotem błyskawicy. Nie ukrywam jednak, że powieść odrobinkę frustruje. Autorka zdecydowała się nie ujawniać w pierwszym tomie zbyt wiele i nawet po skończonej lekturze, pozostawia ogromną ilość zagadek do rozwikłania. Fakt, że na kolejne części trzeba poczekać, wcale nie pomaga w opanowaniu czytelniczej chęci odnalezienia odpowiedzi.

Bohaterowie są wyraziści i doskonale zakreśleni. Autorka włożyła ogrom pracy w ich zarys, co sprawia, że są oni w swoim zachowaniu podobni do osób, które otaczają nas na co dzień. Na szczególną uwagę zasługuje jednak wątek miłosny, w który jest uwikłana Allie. Staje się ona częścią miłosnego trójkąta, w którym dwa pozostałe ramiona, skrajnie się od siebie różnią. Po jednej stronie szarmancki Sylvain, po drugiej zaś odizolowany, aczkolwiek pociągający Carter. Wybór między nimi wcale nie jest prosty, bo każdy z nich posiada szereg zalet oraz wad.

Wbrew wszelkim pozorom „Wybrani” w niczym nie przypominają, modnych ostatnio, paranormali. Są raczej powrotem do powieści młodzieżowej z wątkiem kryminalnym, podchodzącym nawet pod thriller. Sprawia to, że stają się oni jedyną w swoim rodzaju powieścią, która zachęci zarówno młodszych, jak i dojrzalszych czytelników. Powieść jest dopracowana i spaja się w spójną całość. Jest w niej wystarczająco wiele tajemnicy, romansu oraz kryminału, a także zwykłego życia nastolatków, przebywających z dala od rodziców. Te wysmakowane proporcje sprawiają, że „Wybrani” oraz ich autorka C.J. Daugherty, mogą spokojnie zostać okrzyknięci odkryciem literackim 2013 roku.

Kinga Dąbrowicz