„Kobieta z blizną” to interesująca, świetnie skonstruowana historia, którą oglądamy z kilku perspektyw. Przez wiele stron śledzimy różne wątki, próbując domyślić się, w jaki sposób autor zdoła je połączyć. Kolejne szczegóły odsłaniane są w odpowiednim tempie — napięcie stale rośnie i trudno przerwać lekturę, zanim wszystkie karty nie zostaną odkryte. Adler-Olsen ma świetny, lekki styl i duże poczucie humoru, dzięki któremu czas spędzony na lekturze płynie niezmiernie szybko. Starannie zbudowane postaci oraz ciekawie nakreślone tło społeczne sprawiają, że „Kobieta z blizną” stanowi książkę skłaniającą do zastanowienia nad kilkoma ważnymi kwestiami.

Muszę powiedzieć, że miło było znów spotkać śledczych z Departamentu Q — większość z nich niemal w ogóle się nie zmieniła. Carl nie porzucił niekonwencjonalnych metod pozyskiwania informacji, Assad trochę podciągnął się w duńskim, ale wciąż zdarza mu się mylić słowa, a Gordon nadal jest chudy i trochę zagubiony.

Z kolei Rose przeżywa w tym tomie prawdziwe katusze. Trauma, nad którą do tej pory udawało jej się jakoś zapanować, atakuje z ogromną siłą. Autor dba o to, by czytelnicy mogli wczuć się w sytuację zmagającej się z chorobą bohaterki — sugestywnie opisuje chwile, gdy Rose traci kontakt z rzeczywistością i gdy desperacko próbuje ocalić samą siebie. Przyjaciele starają się jej pomóc, ale czy zdołają ją uratować?

Jussi Adler-Olsen nie zawodzi oczekiwań - „Kobieta z blizną” to świetna powieść, po którą powinien sięgnąć każdy, kto w literaturze kryminalnej szuka skomplikowanych zagadek i umiejętnie prowadzonych śledztw, odsłaniających wstrząsającą prawdę.

Małgorzata Pawlak