– I to jest właśnie powód, dla którego musimy się sprawą zająć. Bardzo ładnie, bardzo, naprawdę poprosił nas o zajęcie się tą sprawą sam arcybiskup. I jeszcze nie mniej ładnie poprosił o zachowanie dyskrecji.

Byłem naprawdę ciekawy powieści pod tytułem „Na miłość boską!”. Ukazała się ona nakładem wydawnictwa Filia. Jej autorką jest Malwina Ferenz. Nie czytałem wcześniej żadnej z jej książek, toteż nie wiedziałem, czego mam się spodziewać. Pisarka jest z urodzenia wrocławianką. To właśnie we Wrocławiu rozgrywa się akcja jej najnowszej powieści. Od razu zdradzę, że książka bardzo przypadła mi do gustu. Złożyło się na to kilka czynników. Ale po kolei.

Z wrocławskich kościołów ktoś kradnie niewielkie rzeźby. Proboszczowie zgłaszają sprawę na policję, która rozpoczyna dochodzenie. Jednocześnie o tym, co zaszło, informują kurię. Arcybiskup początkowo nie przywiązuje do sprawy wielkiej wagi. Szybko się to jednak zmienia, gdy poznaje jej kulisy. Angażuje się w nią całym sobą, czym wprawia w niemałe zdziwienie swojego osobistego sekretarza. Młody kapłan nic z tego nie rozumie, ale stara się jak najlepiej wykonać misję zleconą przez arcybiskupa.

Mianowicie ma pilnować prywatnego detektywa, którego zaangażowała kuria. Bożydar jest bardzo pechowym człowiekiem. Ma rzadki dar wywoływania dookoła siebie sporego zamieszania. Nieoczekiwanie jego drogi krzyżują się z Aldoną, policjantką prowadzącą sprawę. Oboje nie przypuszczają nawet, że to śledztwo zmieni całe ich życie.

Kościół, policja, prywatny detektyw, błyskotliwy nastolatek, tajemnicza emerytowana profesor historii. Oto bohaterowie powieści Malwiny Ferenz. Wszyscy oni zyskują naszą sympatię. Dlaczego? Ponieważ są zwykli. Tak, zwykli ludzie mający swoje kompleksy, słabe strony. To nie są żadni superbohaterowie. Mimo to zostają wciągnięci w intrygę sięgającą czasów II wojny światowej.

Jednak przestrzegam wszystkich, to nie jest w żadnym wypadku książka spod znaku Dana Browna. To naprawdę ciepła, dobrze napisana powieść, która jednak potrafi pochłonąć nas bez reszty. Sam przeczytałem ją w kilka godzin, nie mogąc się od niej oderwać.

Zagadka z przeszłości, policja, Kościół, historia – oto przepis na naprawdę ciekawą książkę. Książkę dobrze napisaną, książkę, która potrafi wzruszyć, rozśmieszyć i poruszyć czytelnika. Nie ukrywam, że tą powieścią Malwina Ferenz skradła moje czytelnicze serce. To się po prostu dobrze czyta. Stąd też jęk zawodu, kiedy skończyłem lekturę. Jako że powieść naprawdę mnie pochłonęła, jej zakończenie nieco mnie rozczarowało. Chyba że – podpowiadam nieśmiało – autorka zdecyduje się na kontynuację. Gdybym jeszcze mógł coś podpowiedzieć, szkoda, że biskup senior Wacław nie jest kardynałem – wszak Wrocław jest tradycyjną stolicą kardynalską i dwóch polskich arcybiskupów po drugiej wojnie istotnie kardynałami było. Byłoby to nieco bardziej realistyczne i dodawałoby jeszcze nieco tajemniczości.

Jednak „Na miłość boską!” to naprawdę bardzo udana powieść. Powieść, w której nie ma trupów, psychopatów, krwi, pościgów itp. Mimo to – a może właśnie dlatego – ujmuje nas humorem, zwyczajnymi bohaterami i pewną zagadką z historii. Gdyby jeszcze biskup senior Wacław był kardynałem…

Czytajcie, na miłość boską!

Wojciech Sobański