Patrzyliśmy na historię muzułmańskiej i chrześcijańskiej Hiszpanii jako na dziewięćset lat nieustannego konfliktu wywołanego różnicami religijnymi, natomiast w istocie można w niej widzieć dziewięćset lat twórczego zaangażowania mimo różnic religijnych.

Historia muzułmańskiej Hiszpanii jest bez wątpienia bardzo ciekawym okresem. Każdy z nas coś słyszał na ten temat, wielu kojarzy pojęcie rekonkwisty.

Nowe spojrzenie na ten fragment historii Hiszpanii stara się nam pokazać Brian A. Catlos w swojej książce „Królestwa wiary. Nowa historia muzułmańskiej Hiszpanii”. Ukazała się ona nakładem wydawnictwa Rebis. Autor jest mediewistą i profesorem religioznawstwa. Jak sam pisze we wstępie, chce spojrzeć na historię muzułmańskiej Hiszpanii na nowo. Na czym to nowe spojrzenie ma polegać?

Przede wszystkim autor stara się odejść od prostej tezy, że okres ten był zdominowany przez walkę muzułmanów z chrześcijanami. Proponuje szczegółowe spojrzenie na stosunki muzułmańsko-chrześcijańsko-żydowskie. Ze zdumieniem przeczytamy o tym, że czasem wyznawcy wszystkich trzech religii żyli w pokoju i względnej zgodzie.

Publikacja została podzielona na sześć części, obejmujących lata 700–1614. W preludium w kilku zdaniach przeczytamy o końcu starożytności i początkach islamu. Następnie zobaczymy, jak wyglądał podbój, transformacja i tryumf islamu na Półwyspie Iberyjskim. Na historii uczymy się o Kordobie, która w książce nazwana jest „olśniewającym miastem”.

Trzy kolejne części to już powolna dominacja chrześcijaństwa. Chaos, powtórna romanizacja i resztki – tytuły mówią same za siebie.

Wspomnę jeszcze o bardzo starannym wydaniu książki. Oprócz map znajdziemy w niej także piękne kolorowe ilustracje, obrazujące opisywany okres.

Reasumując, „Królestwa wiary. Nowa historia muzułmańskiej Hiszpanii” to niemal akademicki podręcznik do poznania tamtego okresu historii Półwyspu Iberyjskiego. Książka jest szczegółowa, to typowo historyczny wykład, po który sięgną wszyscy zainteresowani tematem.

Wojciech Sobański