Stworzone przez autorkę postacie są nastolatkami z krwi i kości. Sue Wallman, chcąc przypaść do gustu młodym czytelnikom, wyposażyła swoich bohaterów w problemy, z którymi na co dzień boryka się wielu młodych ludzi – rozwód rodziców i ich nowe związki, śmierć bliskich czy choroba. To także na nastolatkach skupia całą akcję powieści, dorosłym bohaterom nie poświęcając zbyt dużo uwagi. Stanowią oni zaledwie tło dla działań przyjaciół. Tych z kolei poznajemy dość dobrze i mamy szanse się z nimi utożsamić i zapałać do nich sympatią.

Opowiadaną historię poznajemy z perspektywy nastoletniej Leah. Jako narratorka powieści nie wypada ona jednak do końca wiarygodnie. Momentami mówi o swoich przyjaciołach jak zupełnie obcy, postronny obserwator wydarzeń, co powoduje pewien zgrzyt. Uczynienie piętnastolatki narratorką powieści pozwala jednak jeszcze lepiej dotrzeć do adresatów książki, jakimi są właśnie nastolatkowie. To prawdopodobnie chęć uzyskania przychylnej opinii młodych czytelników sprawiła, że autorka niestety nie zrezygnowała z wątku romansowego, który, choć niezbyt długi, wydaje się zbędny. Książka bez wątpienia mogła się bez niego obejść, a nawet jego brak podziałałby na jej korzyść.

Nieco do życzenia pozostawia zakończenie powieści. Przede wszystkim jest ono zupełnie niewiarygodne, biorąc pod uwagę wcześniejsze zachowania bohaterów. Ponadto jest niewspółmiernie w stosunku do reszty książki krótkie i rozegrane wręcz błyskawicznie. Przez całą, skądinąd krótką powieść autorka buduje swoją historię powoli, nie stroniąc od opisywania zupełnie zbędnych z punktu widzenia fabuły elementów i skupiając się na wydarzeniach, które zanadto odbiegają od głównego wątku historii. Niestety dłużyzny zostały wprowadzone kosztem zakończenia, które gdyby tylko było dłuższe i lepiej opisane, zdecydowanie zwiększyłoby walory całej powieści. Tymczasem zostało ono potraktowane po macoszemu, nie pierwszy zresztą raz – zakończenie nie było najmocniejszym punktem także poprzednich powieści Sue Wallman.

Abstrahując jednak od tego drobnego potknięcia w zakończeniu i dłużyzn zdarzających się w trakcie powieści, „Dzisiaj umrzesz ty” to całkiem dobry thriller. Jest on kierowany do młodzieży i to raczej młodym czytelnikom przypadnie do gustu. Nie można także odmówić autorce tego, że dostarczając rozrywki, porusza, nie pierwszy zresztą raz, trudne tematy, które mogą dotyczyć każdego człowieka. Sprawia to, że mamy szansę utożsamić się z bohaterami i tym bardziej zaangażować się w czytane historie.

„Dzisiaj umrzesz ty” na tle poprzednich powieści Sue Wallman wypada nieco gorzej i może pozostawiać pewien niedosyt. Wciąż jednak jest wartą uwagi pozycją, przede wszystkim dla młodych czytelników, bowiem nie tylko zapewni pełen wrażeń wieczór, ale także niesie za sobą walory edukacyjne.

Andronika Sawicka