Konfrontacja świata żywych i zmarłych oraz podróż pochodzącej sprzed wieków wiedźmy do skomplikowanej i zdumiewającej współczesności to początek swoistej komedii pomyłek. Jasna, budząca się po kilkuset latach ze snu wywołanego nałożoną na nią klątwą, musi stanąć oko w oko z nowoczesną technologią oraz szeregiem zjawisk, o jakich nie śniło się dawnym filozofom. Oczywiście podobne motywy spotykaliśmy w literaturze i filmie wielokrotnie, jednak zabieg ten jak widać ciągle dostarcza odbiorcy mnóstwa rozrywki.

Anna Sokalska czerpie garściami z wierzeń naszych przodków, przekształcając je na własną, uwspółcześnioną modłę. Wkraczamy więc do świata wypełnionego przez wiedźmy, zmory, szamanów, aniołów śmierci, a gdzieś w tle tuła się nasza słowiańska celebrytka – niezawodna Baba Jaga. Wszystko to podane nam zostaje w sposób lekki, przyjemny, z przymrużeniem oka.

„Wiedźma” może być dla niektórych idealnym przerywnikiem pomiędzy cięższymi lekturami i doskonale sprawdzi się w czasie wakacji. Ze względu na styl nieepatujący przemocą oraz nieskomplikowaną fabułę jest to pozycja skierowana głównie do młodzieży. Całe szczęście autorka uniknęła popadnięcia w tak typowy dla literatury młodzieżowej sentymentalizm, zaś wątek romantyczny odgrywa tu marginalną rolę.

Książka Anny Sokalskiej to opowieść o sile siostrzanej miłości, a także o znaczeniu przyjaźni w życiu człowieka. Bohaterowie powieści, dalecy od ideału, walczący z własnymi wadami i słabostkami, cały czas dążą do odnalezienia własnego szczęścia, ale też do nawiązania szczerej, głębokiej relacji z drugą osobą. Czy im się to uda? Czy będą w stanie uratować świat przed czyhającym, rosnącym w siłę złem?

Odpowiedzi na wszystkie pytania nie otrzymamy, gdyż otwarte zakończenie „Wiedźmy” to jedynie zapowiedź kolejnej części. Osoby, które polubiły bohaterów Wieloświata, mogą jednak sięgnąć po drugi tom cyklu – „Żertwę”, opowiadającą o równie magicznych wydarzeniach rozgrywających się we współczesnym Wrocławiu.

Ewa Szymczak