Każde zaginięcie osoby jest tragedią. Przede wszystkim wielką tragedią dla rodziny i najbliższych. Ktoś drogi ich sercu pewnego dnia po prostu znika. Wychodzi z domu i już do niego nie wraca. Nie wiadomo, co się z nim stało. Gdzie jest? Co robi? Czy w ogóle żyje? Z każdym kolejnym dniem maleją szanse na odnalezienie takiej osoby. Z każdym kolejnym rokiem gaśnie nadzieja. W pewnym sensie zaginięcie jest gorsze od śmierci. Wtedy przynajmniej wiadomo, co się stało. Tymczasem ile można żyć nadzieją – rok, dwa, dziesięć? Właśnie tego tematu dotyka powieść pod tytułem „Blef”. Ukazała się ona nakładem wydawnictwa Prószyński i S-ka, jej autorem jest S.K. Barnett.

W wieku sześciu lat znika Jennifer Kristal. Mimo zakrojonych na szeroką skalę poszukiwań, nie udaje się jej odnaleźć. Rodzice dziewczynki umierają z rozpaczy. Apelują w mediach do niej lub domniemanych porywaczy, aby wróciła do domu. Zapewniają, że tylko na tym im zależy. Aby wróciła. Pewnego dnia ich marzenie się spełnia. Zaginiona córeczka po dwunastu latach wraca do domu. Nie jest już niewinną dziewczynką, lecz poważną osiemnastolatką. Policja i rodzina zasypują ją pytaniami. Prawdziwym gradem pytań. Gdzie była? Czy ktoś ją porwał? Co się z nią działo przez te wszystkie lata? Czy cierpiała? Jak udało jej się uciec? Dlaczego wróciła akurat teraz? Pytania zdają się nie mieć końca. Ale Jennifer pamięta. Pamięta rzeczy i zdarzenia ze swojego dzieciństwa. Opowiada o wydarzeniach sprzed zaginięcia. Wszystko wydaje się w porządku. Ale czy na pewno?

Wątpliwości ma jej brat Ben. Właściwie nie ma wątpliwości. Jest pewny, że nastolatka, która przyszła do ich domu nie jest jego siostrą. Kto mówi prawdę, a kto kłamie? Jak zakończy się cała ta historia? Czy to możliwe, że ktoś, kto zaginął przed dwunastoma laty wraca po prostu do domu – jak gdyby nigdy nic? Jakie sekrety wyjdą na jaw?

„Blef” to naprawdę intrygująca powieść. Prawdę powiedziawszy, nie mogłem jej odłożyć, dopóki nie poznałem zakończenia. S.K. Barnett serwuje czytelnikom zagadkę, która potrafi naprawdę zaangażować. Samo podejście do zaginięcia jest nieco przewrotne. Nie koncentrujemy się na samym zaginięciu, na poszukiwaniach dziewczynki, emocjach jej rodziców. Wszystko to zostało opisane w krótkim prologu. Prawdziwa akcja zaczyna się, gdy zaginiona wraca do domu. Czy to w ogóle możliwe? Czy rodzice rozpoznają w osiemnastolatce swoją małą córeczkę? Co na to wszystko jej brat? Czy policja pomoże w rozwiązaniu zagadki? Jaką historię opowie Jenny? Czy można jej wierzyć, czy to po prostu jeden wielki blef?

Chociaż obstawiałem kilka wersji wydarzeń, to jednak zakończenie powieści przerosło moje oczekiwania. Książkę czyta się szybko, napędzani jesteśmy bowiem chęcią poznania całej opisywanej historii. Jednak końcówka jest bardzo mocna i brutalna. Przeznaczona dla czytelników o silnych nerwach. Autor dokonuje zwrotu akcji, po którym na wydarzenia spoglądamy zupełnie inaczej. Pod tym względem jego powieść wyróżnia się spośród innych podobnych tytułów. Emocje czytelnika sięgają zenitu, kiedy staramy się ustalić prawdę. Kiedy chcemy znaleźć odpowiedź na fundamentalne pytanie: kto kłamie, a kto mówi prawdę? Kto jest ofiarą, a kto oprawcą?

Zakończenie – chociaż mroczne – jest niewątpliwie plusem tej powieści. „Blef” polecam wszystkim fanom thrillerów. To tytuł, który naprawdę warto zauważyć.

Wojciech Sobański