Debiut powieściowy pisarza Tadeusza Brezy, wydany po raz pierwszy w 1936 roku.

Utwór opisuje środowisko warszawskiego bogatego międzywojennego mieszczaństwa; osią akcji jest zawiązywanie się romansu homoerotycznego pomiędzy tytułowym bohaterem a Edmundem Mosse. Romans ten stanowi dla bohatera rodzaj kompensacji za nieodwzajemnioną miłość do Izy, siostry Edmunda. Akcja powieści i psychika tytułowego bohatera przedstawiane są z perspektywy pierwszoosobowego narratora, rekonstruującego wydarzenia z plotek, zwierzeń i przypuszczeń. Konstrukcja narracyjna sprawia, że utwór Brezy jest powieścią autotematyczną, poruszającą problem ograniczeń i konwencji klasycznej powieści psychologicznej.