„Zanim się urodziłem, ojciec powiedział do matki: Jeśli będzie chłopiec, zostanie naukowcem". I rzeczywiście, Feynman był jednym z największych fizyków XX wieku, laureatem Nagrody
Nobla. Wszyscy, którzy czytali pierwszą część autobiografii, mogą potwierdzić, że nie był typem naukowca zamkniętego w wieży z kości słoniowej, lecz człowiekiem posiadającym niesamowite i nigdy nie zaspokojone pragnienie przygody, jak również rzadką umiejętność opowiadania
(tu: historii swojego życia).