W oku cyklonu

Trochę nudny początek,ale im dalej w las,tym lepiej.wydaje mi się że drugi tom jest lepszy,ale to może być dlatego że tę książkę kupiłem na e booka po angielsku,a drugą część czytałem nie tylko dawno temu,ale jeszcze dostałem ją na mikołajki(może zakończenie szkoły?)od koleżanki w fototechnikum,była po polsku,i była zrobiona z jednego z najlepszych papierów,jakich doświadczyłem(nadal mam tę książkę na półce,i nadal wyróżnia się jakością w stosunku do kilkuset innych moich książek)

Trochę nudny początek,ale im dalej w las,tym lepiej.wydaje mi się że drugi tom jest lepszy,ale to może być dlatego że tę książkę kupiłem na e booka po angielsku,a drugą część czytałem nie tylko dawno temu,ale jeszcze dostałem ją na mikołajki(może zakończenie szkoły?)od koleżanki w fototechnikum,była po polsku,i była zrobiona z jednego z najlepszych papierów,jakich...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Pierwsza część cyklu „Niszczyciel”. Wahałem się przez moment czy nie dać nawet wyższej noty. Po niemrawym, pełnym technicznych, specjalistycznych terminów wojskowych dostajemy znakomitą książkę s-f (choć właściwie jest to jakaś kombinacja Fantasy i s-f, nie ma tu magii, wszystko naukowo wyjaśnione, jednakże wszystkie niemal bajkowe stworzenia nadają książce rys fantastyczny)Po przeczytaniu niemal na pewno będzie chcieli sięgnąć po kolejny wcale nie gorszy tom. Od 3 tomu cykl nieco traci na poziomie( wg. mnie) ale to na pewno bardzo ciekawa propozycja.

Pierwsza część cyklu „Niszczyciel”. Wahałem się przez moment czy nie dać nawet wyższej noty. Po niemrawym, pełnym technicznych, specjalistycznych terminów wojskowych dostajemy znakomitą książkę s-f (choć właściwie jest to jakaś kombinacja Fantasy i s-f, nie ma tu magii, wszystko naukowo wyjaśnione, jednakże wszystkie niemal bajkowe stworzenia nadają książce rys...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Od dłuższego czasu poszukiwałem książek o podróżach w czasie w których można zaobserwować spotkanie ludzi z różnych epok, porównanie ich poglądów na świat itd.

Ostatnio trafiłem na książkę "W oku cyklonu".
Niby i nie ma podróży w czasie, ale wizja alternatywnej rzeczywistości w której ludzie nie wyewoluowali a ich miejsce zajęły inne gatunki wydawała się kusząca. Tym bardziej zachęciła mnie wizja amerykańskiego niszczyciela na wodach opanowanych przez żaglowce.

Doczytałem do spotkania naszych marynarzy z inną rasą dwunożnych stworzeń i ogarnąłem że ta książka to dobrze zamaskowana historyjka o "fury", "furys". Chodzi o te zwierzaki wyglądające jak ludzie ;)

Naiwna historia, ale nawet mnie zaciekawiła.
Może kiedyś nawet spróbuję przeczytać kolejne tomu.

Od dłuższego czasu poszukiwałem książek o podróżach w czasie w których można zaobserwować spotkanie ludzi z różnych epok, porównanie ich poglądów na świat itd.

Ostatnio trafiłem na książkę "W oku cyklonu".
Niby i nie ma podróży w czasie, ale wizja alternatywnej rzeczywistości w której ludzie nie wyewoluowali a ich miejsce zajęły inne gatunki wydawała się kusząca. Tym...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

fajna

fajna

Pokaż mimo to

Czasami lubię poeksperymentować. Być zaskoczony.
Tak było tym razem. Szedłem wzdłuż regałów i postanowiłem wybrać coś z autorów science-fiction na literę „A”. Opis na okładce mnie zainteresował. Przeczytałem. Odczucia pozytywne.
Plusy:
- ciekawy pomysł na fabułę, przeniesienie akcji z okresu II wojny światowej do świata alternatywnego;
- dobra koncepcja świata równoległego pod panowaniem rozumnych gadów;
- pomimo, że „prosta przygodówka” czyta się z zainteresowaniem;
- bitwy na morzu i na lądzie są dobrze, dynamicznie opisane;
- dobrze scharakteryzowani bohaterowie kapitan Reddy oraz lemur Chack-Sab-At;
- ciekawa koncepcja budowy statków – domów;
- interesujący i szczegółowy opis flory i fauny świata równoległego;
- ciekawe przedstawienie zagadnień marynistycznych;
- pytanie czy gdyby nie „meteoryt” człowiek panowałby na Ziemi.
Minusy:
- niektóre rozwiązanie taktyczne i techniczne zbyt proste, wręcz „naiwne”;
- pomimo, że czyta się szybko na długo nie pozostanie w pamięci.
Ogółem książka dobra, dla miłośników powieści marynistycznych i przygodowych.

Czasami lubię poeksperymentować. Być zaskoczony.
Tak było tym razem. Szedłem wzdłuż regałów i postanowiłem wybrać coś z autorów science-fiction na literę „A”. Opis na okładce mnie zainteresował. Przeczytałem. Odczucia pozytywne.
Plusy:
- ciekawy pomysł na fabułę, przeniesienie akcji z okresu II wojny światowej do świata alternatywnego;
- dobra koncepcja świata równoległego...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dobry będzie cykl,fajny będzie.Podróż w inny wymiar,lemury chodzące jak ludzie.
Dinozaury,Japończycy.
Dużo się dzieje,czyta cudownie/
Ja lubię takie alternatywne historie.
Autor,ma dużo wiedzę na temat wojny na morzu.

Polecam czytać.

Dobry będzie cykl,fajny będzie.Podróż w inny wymiar,lemury chodzące jak ludzie.
Dinozaury,Japończycy.
Dużo się dzieje,czyta cudownie/
Ja lubię takie alternatywne historie.
Autor,ma dużo wiedzę na temat wojny na morzu.

Polecam czytać.

Pokaż mimo to

Dręczyło mnie to od pewnego czasu. Raz, że marynistyka, dwa że SF światów równoległych. Wcześniej czy później musiałem. No i w końcu przyszła pora, niestety. Niestety, bo na całej linii spotkało mnie rozczarowanie. Autor nie jest jakimś tytanem intelektu, pisze raczej słabo a może nawet bardzo słabo, bohaterowie sztampowi momentami do wyrzygu, psychologicznie płascy i schematyczni, fabuła bez cienia finezji, wiele rozwiązań mocno naiwnych, rzeczywistość uproszczona w stopniu odpowiednim dla średniej wiekowo młodzieży. Były momenty, że chciałem rzuci niedoczytaną ale jakoś dotrwałem do końca. I tu nastąpiła pewna niespodzianka, bo chociaż obiecywałem sobie, że to będzie tom pierwszy i ostatni, to jednak zamykałem książkę ciekaw co będzie dalej. Może zżyłem się jakoś z bohaterami tej prostej przygodówki, a może to 'wina' cwanego autora, który na ostatnich kilkudziesięciu stronach, odkrył sporo kart i odmalował potencjalnie bardzo interesujący teatr przyszłych możliwych działań? Nie wiem, ale w tym momencie dopuszczam możliwość kontynuacji. Jeśli jednak kto by pytał, to nie zachęcam do lektury, no chyba że ma zacięcie marynistyczne i lubi przygodową pulpę.

Dręczyło mnie to od pewnego czasu. Raz, że marynistyka, dwa że SF światów równoległych. Wcześniej czy później musiałem. No i w końcu przyszła pora, niestety. Niestety, bo na całej linii spotkało mnie rozczarowanie. Autor nie jest jakimś tytanem intelektu, pisze raczej słabo a może nawet bardzo słabo, bohaterowie sztampowi momentami do wyrzygu, psychologicznie płascy i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Alternatywny świat

Pierwsze skojarzenia po lekturze? „Marsz” Ringo. Choć bohaterowie nie trafiają na inną planetę, lecz do innego wymiaru to skutki są podobne. Zarówno w Marszu jak i u w oku cyklonu bohaterowie trafiają dla obcego niebezpiecznego dla nich świata. W obu cyklach mamy tubylców na niskim poziomie rozwoju (przynajmniej względem głównych bohaterów).

Niszczyciel prezentuje nam świat w którym ludzie w ogóle nie powstali, lecz jednocześnie mamy dwie rasy jedną pokojowych i spokojnych lemurów wybierających ucieczkę od walki i drugą wojowniczych jaszczurów dla których sensem życia jest walka. Pokojowe „lemury” ciągle uciekają przed jaszczurami, gdyż walka jest sprzeczna z ich naturą, niestety już niedługo zabraknie im miejsca, gdzie mogłyby się schronić.

Technika tego uniwersum stoi na poziomie w okolicy XVII wieku wszystkie okręty są drewniane, przy czym nikt nie korzysta jeszcze z prochu ani armat. Przybycie okrętu z czasów II wojny światowej do tego „świata” może wiele namieszać, w naszym czasie okręt ten był uznawany za przestarzały i był skazany na zagładę, w alternatywnej rzeczywistości może wiele zmienić.
Kłody pod nogi

Wbrew pozorom nie jest to tylko powieść o tym jak ludzie dzięki nowoczesnej technice ratują świat (bo ich przewaga jest krucha i tymczasowa), nie jest to też tylko opowieść marynistyczną, choć duża część walk odbywa się na morzu, istotnym motywem w tej powieści jest przekonywanie się lemurów iż walka w obronie swojego trybu życia, walka o przetrwanie ma sens a ucieczka nie jest jedynym rozwiązaniem. Lemury oraz ich pogromcy jaszczury mają własną kulturę wierzenia oraz sposób życia.

W serii dzieje się dużo, a każdy z wątków ulega dynamicznym transformacjom – autor praktycznie non stop zaskakuje czytelnika, umiejętnie przeszkadzając swoim bohaterom i serwując im niekoniecznie zabawne twisty. Przykładowo do tego uniwersum trafia też ich japoński prześladowca z bitwy na Morzu Jawajskim, krążownik Amagi, którego dowódca sprzymierza się z grikami…

Podróż z Niszczycielem nie przypomina wchodzenia ciągle do tej samej rzeki, zaś sam Anderson zdaje się mieć w zanadrzu sporo pomysłów. Jak narazie (5 tom), obrastanie cyklu w kolejne tomy nie wydaje się być sztuką dla samej sztuki.

Wojna i logistyka


Wojna nie jest tutaj opisana tylko jako bitwy. Dość szybko kapitan Reddy staje się dowódcą na obszarze całego teatru działań. Problemem nie jest samo pokonanie wroga, ale produkcja amunicji, broni, logistyka. Czasem od dostarczenia odpowiedniej liczby żołnierzy, jest dużo ważniejsze dostarczenie ich w odpowiednie miejsce w odpowiednim czasie. Taylor Anderson jest wytwórcą replik starej broni palnej, ekspertem w dziedzinie balistyki historycznej i konsultantem filmowym i to jego doświadczenie widać w całej serii.

Bitwy zarówno te na morzu jak i na lądzie są dobrze dynamicznie opisane, przy czym ich ilość ani nie przytłacza ani nie sprawia, że czytelnik nie może doczekać się jakiejś akcji.
Realne postacie

Każda postać załogi niszczyciela ma własną osobowość, charakter, przywary jest wyraźnie zarysowana tak, że boli śmierć każdego marynarza.

Kapitan Reddy – jest przedstawiony nie tylko jako odpowiedzialny dowódca, chroniący swoich podwładnych, ale też jako człowiek posiadający pewne zasady i wartości, dzięki którym zyskuje szacunek lemurów.

Dennis Silva jest dobrym członkiem załogi na służbie, ale łatwo się nudzi i lubi wtedy robić jakieś wygłupy. Na alternatywnej „ziemi” znalazł ujście dla swej niszczycielskiej energii i stał się czymś w rodzaju żywej legendy. Jest on urodzonym „człowiekiem morza” (nawet jeśli jest znany z” sporadycznego „ignorowania” rozkazów) to jednak jeśli Cię lubi i szanuje pójdzie za tobą do paszczy piekła.

Chack-Sab-At był jednym z pierwszych lemurów, który przybył na pokład Walkera, i bardzo szybko zyskał sobie lojalność i zaufanie załogi. Chack uważa Walkera za swój dom. Najpierw bojaźliwie podchodzący do walki, potem przechodzi swoistą przemianę, gdy uświadamia sobie, że ucieczka nie zawsze jest wyjściem. Jako marine ma wspaniałą reputacje, ale na pokładzie okrętu zadowala się niższą rangą. Ciekawie są opisane jego perypetie uczuciowe, z córką wodza, która najpierw uznała go za „niegodnego” a potem żałowała swojej decyzji.


Polityka

Od 4 tomu pojawia się trochę polityki i intryg wraz z pojawieniem się 3 siły – Imperium Nowych Wysp Brytyjskich, które zostało założone przed wiekami w tym świecie przez załogi statków Kompanii Wschodnioindyjskiej. Brytyjczycy toczą jednak walkę o władzę i nie wiadomo, czy sprzymierzeni będą w nich mieli sojuszników, czy wrogów. Mimo iż z reguły nudzą mnie spiski i rozważania polityczne Anderson opisuje je (jak narazie) w sprawny sposób.
Wrażenia

Dla kogoś kogo nie odrzuca idea alternatywnej historii i wymiarów, interesuje się marynistyką i lubi dobrą powieść przygodową to lektura godna polecenia.

Pierwotnie opublikowano http://solaris7.pl/2016/09/28/zaginione-opowiesci-16-cykl-niszczyciel-andersona/

Alternatywny świat

Pierwsze skojarzenia po lekturze? „Marsz” Ringo. Choć bohaterowie nie trafiają na inną planetę, lecz do innego wymiaru to skutki są podobne. Zarówno w Marszu jak i u w oku cyklonu bohaterowie trafiają dla obcego niebezpiecznego dla nich świata. W obu cyklach mamy tubylców na niskim poziomie rozwoju (przynajmniej względem głównych bohaterów)....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ciekawe

Ciekawe

Pokaż mimo to

Oj, ciężko mi było oceniać tę pozycję. Połknęłam ją bardzo szybko, w zasadzie w dwa wieczory, więc na pewno wciąga, nie ma w niej dłużyzn. Niesamowita historia, wciągająca akcja, sympatyczni bohaterowie. To skoro jest tak dobrze, to dlaczego tylko 5 gwiazdek -> książka przeciętna?

No bo niestety jest to tylko zwykłe czytadło, do przeczytania i zapomnienia. Po lekturze pierwszej części chętnie przeczytałabym kolejną, ale świat by mi się nie zawalił, gdyby tak się nie stało. Co więcej, pomimo mojego zaciekawienia książka nie wzbudziła we mnie żadnych innych emocji, nie spowodowała żadnych refleksji, nie ma w sobie niczego, co spowodowałoby, że w przyszłości bym do niej wróciła.

Moje podsumowanie: książka bardzo przyjemna, ale jednak na raz. Niestety na 6 gwiazdek (książka dobra), to jednak trochę za mało.

Oj, ciężko mi było oceniać tę pozycję. Połknęłam ją bardzo szybko, w zasadzie w dwa wieczory, więc na pewno wciąga, nie ma w niej dłużyzn. Niesamowita historia, wciągająca akcja, sympatyczni bohaterowie. To skoro jest tak dobrze, to dlaczego tylko 5 gwiazdek -> książka przeciętna?

No bo niestety jest to tylko zwykłe czytadło, do przeczytania i zapomnienia. Po lekturze...

więcej

mniej

Pokaż mimo to