„Eutydem” to krótki dialog Platona przynależący do początkowej fazy jego twórczości, czyli do tzw. pism wczesnych, które pisał będąc jeszcze młodym człowiekiem. Jest to, jak wiele innych, tzw. dialog sokratyczny, gdyż jego główną postacią oraz protagonistą jest Sokrates. Podobnie jak szereg innych dialogów platońskich, „Eutydem” przedstawia fikcyjną konfrontację Sokratesa ze światem sofistów.

Sokrates w towarzystwie swoich młodszych przyjaciół spotyka się z dwoma braćmi, Eutydemem i Dionizodorem, którzy oboje są sławnymi sofistami. Zajmują się głównie, jak sami głoszą, nauczaniem dzielności. Zapewniają, że to właśnie oni najlepiej potrafią rozbudzić w uczniach pasję nauki dzielności. Sokrates przedstawia im więc młodego Kleiniasza i rzuca im wyzwanie, aby pokazali co potrafią i przekonali Kleiniasza o potrzebie pobierania takiej nauki. Tak zawiązuje się akcja dialogu.

Klasycznie dla gatunku wczesnych dialogów platońskich czytelnik obserwuje tu konfrontację dwóch mikrokosmosów. Po jednej stronie stoi oczywiście Sokrates, po drugiej – w tym przypadku – sofiści, którzy są bardzo częstymi bohaterami wczesnych dialogów Platona. Platon oczywiście uwypukla to, co chce uwypuklić, rozkłada akcenty wedle własnego uznania, z zacięciem niemalże satyrycznym portretuje sofistów, którzy zostają wystawieni na próbę podczas obrony swojej renomy.

„Eutydem” to krótki dialog Platona przynależący do początkowej fazy jego twórczości, czyli do tzw. pism wczesnych, które pisał będąc jeszcze młodym człowiekiem. Jest to, jak wiele innych, tzw. dialog sokratyczny, gdyż jego główną postacią oraz protagonistą jest Sokrates. Podobnie jak szereg innych dialogów platońskich, „Eutydem” przedstawia fikcyjną konfrontację Sokratesa...

Krótka ale pouczająca lektura. Sama treść rozmów Sokratesa z Eutydemem oraz innymi bohaterami może mniej istotna (jak to czasem u Platona bywa np. w Eutyfronie) ale prezenacja argumentów sofistów, wraz z okazjonalnym opisem Sokratesa (wskazującym np. wieloznaczność) bardzo wartościowa. Wyraźne ostrzeżenie przed pobieraniem u nich nauk, zwłaszcza przez dzieci pod sam koniec (przypomina się platoński "Protagoras").

Lektura tym bardziej wartościowa, że w naszych czasach sofistów nie brakuje po wszystkich stronach wszystkich sprów.

Krótka ale pouczająca lektura. Sama treść rozmów Sokratesa z Eutydemem oraz innymi bohaterami może mniej istotna (jak to czasem u Platona bywa np. w Eutyfronie) ale prezenacja argumentów sofistów, wraz z okazjonalnym opisem Sokratesa (wskazującym np. wieloznaczność) bardzo wartościowa. Wyraźne ostrzeżenie przed pobieraniem u nich nauk, zwłaszcza przez dzieci pod sam koniec...

Sokrates prowadzi rozprawy filozoficzne o duszy, wiedzy, mądrości ze spotkanym Eudytemem i jego bratem.

Sokrates prowadzi rozprawy filozoficzne o duszy, wiedzy, mądrości ze spotkanym Eudytemem i jego bratem.