Huna czyli pseudo szamańska ściema
Niby wszystko pięknie i ładnie. Starożytni Kahunowie, Trzy Ja i trochę pseudopsychologicznej gadaniny.
Problem w tym, że HUNA nie jest i nigdy nie była w żaden sposób związana z Hawajami,
ani z szamanizmem(choć S.K. King uparcie twierdzi, że tak).

Swego czasu interesowałem się tym kierunkiem radosnego New Age'u.
Po pewnym okresie namiętnych praktyk z winy swojej wrodzonej tendencji do grzebania i rozkminiania wszystkiego
zacząłem się interesować pierwotnymi wierzeniami Hawajczyków(wraz z innymi ludami Polinezji).
Otóż pierwsze moje zdziwienie nastąpiło w momencie, kiedy dowiedziałem się,
że wbrew słowom pseudo-ezo-szamana Serge'a Kahili Kinga na Hawajach(i w całej Polinezji)
nie istniały w ogóle praktyki szamańskie sensu stricte.

Podobnie jak w krajach Afryki Subsaharyjskiej na wyspach Polinezji panowały kulty opętań.
Kulty opętań różnią się od szamanizmu.Przede wszystkim nie ma tam szamańskich podróży.
Nie ma władania i rozkazywania duchom. Nie ma praktyk łączonych przez współczesną naukę z szamanizmem.
W polinezyjskich kultach opętań czarownik po prostu siadał w chronionym miejscu, wzywał Bóstwo,
Bóstwo go opętywało i samo dokonywało zmian w rzeczywistości bez udziału opętanego.

Na temat prawdziwych praktyk duchowych Polinezyjczyków polecam książkę Dr. Meredith Filihia
"Shamanism in Tonga"
(tytuł przewrotny, bo pani wyjaśnia, dlaczego praktyki polinezyjskie nie mają nic wspólnego z szamanizmem).


Co do Maxa Freedoma Longa i S.K. Kinga to są strasznymi oszustami.
Pali Jae Lee(szanowana postać wśród Hawajczyków, autorka wielu pozycji poświęconych kulturze Hawajów) w swojej książce "Ho'opono"(hawajska sztuce uzdrawiania) demaskuje chyba najlepiej malwersacje Longa.
Otóż M.F. Long przybył na Hawaje na 3-letni kontrakt jako nauczyciel.
Był okultystą z zamiłowania. Do tego wyznawał popularne w tym czasie poglądy psychologiczne Freuda
i jego podział na trzy Ja(ego, Id i superego).

Long nie mógł się dowiedzieć niczego o rodzimych praktykach Hawajczykow (białym nie chciano zdradzać niczego),
więc po powrocie z Hawajów uznał, że zrobi sobie własną wersję hawajskich wierzeń i wplecie w nią okultystyczne dyrdymaly,
plus podział Freuda.Wział więc słownik hawajsko-angielski i zaczął na siłę dobierać hawajskie słowa do wymyślonych pojęć.

Kiedy skończył swoją książkę i przesłał ją Charlesowi Kennowi
(uważanemu przez hawajską społeczność za Kahunę - znawcę rodzimych wierzeń,
prywatnie swojemu przyjacielowi)
ten go zbeształ, że to co napisał nie ma nic wspólnego z religią hawajską.

Long odpisał mu, że "i tak nikt nie będzie wiedział"
i zaczął tworzyć swoją sektę na kontynencie amerykańskim wmawiając ludziom,
że zrekonstruował szamanizm hawajski tylko na podstawie języka !!!

Uczył o Trzech Ja, nadając im sztuczne określenia z języka hawajskiego.
Imiona Trzech Bogów z panteonu hawajskiego Ku, Lono i Kane
przywłaszczył na określenie Niższego, Średniego i Wyższego Ja.

Potem S.K. King dołączył do tego 7 zasad Huny z równie bzdurnym odniesieniem do hawajskich słów
które były tak naprawdę powtórzeniem zasad sformułowanych przez okultystkę i lucyferiankę
Bławatską jeszcze w XIX w.

Serge rozpropagował Hunę na cały Świat. Pomogło mu w tym kłamstwo,
jakoby był inicjowany przez hawajskich wujków jako Szaman
(praktyki Kupuna są martwe co najmniej od połowy XIX w.,
a dzisiaj najstarsi Hawajczycy nie znają nikogo, kto by sie tym zajmował).
Dziwne to być inicjowanym na szamana w kulturze, która szamanizmu nie znała.

No i wymyślił sobie z tyłka ten znak "Oko Kanaloa", który nie dość, ze nie jest hawajski
to jeszcze nie działa w żaden sposób
(Chyba, ze go zasilisz własną energią i intencją.
Wtedy jednak można sobie równie dobrze naenergetyzować papier toaletowy.Też zadziała)

Jesli ktoś nie chce czytać tych mądrych książek etnograficznych, a chce się przekonać ile hawajskości jest w Hunie
niech wpisze w google "Huna is not Hawaiian", albo wejdzie na profil http://www.facebook.com/AboutHuna
i poczyta sobie co rdzenni Hawajczycy sądzą o Hunie i oszustach M.F.L. oraz S.K.K."



Przy okazji chciałbym gorąco podziękować wszystkim polskim wydawcom
którzy wydali u siebie książki o "hawajskiej" Hunie
(zamiast wydać jedną konkretną np Dr. Meredith Filihia)
dając nam jasny przekaz że mają nas za kompletnych idiotów.

Huna czyli pseudo szamańska ściema
Niby wszystko pięknie i ładnie. Starożytni Kahunowie, Trzy Ja i trochę pseudopsychologicznej gadaniny.
Problem w tym, że HUNA nie jest i nigdy nie była w żaden sposób związana z Hawajami,
ani z szamanizmem(choć S.K. King uparcie twierdzi, że tak).

Swego czasu interesowałem się tym kierunkiem radosnego New Age'u.
Po pewnym okresie...

King pisał z przekonaniem, ja czytałem bez przekonania,
jedynie pchała mnie ciekawość, zawsze sobie mowię że jak przeczytam więcej w tym temacie to może łatwiej sie przekonam do tej wiedzy, niestety idzie jak po grudzie ...

King pisał z przekonaniem, ja czytałem bez przekonania,
jedynie pchała mnie ciekawość, zawsze sobie mowię że jak przeczytam więcej w tym temacie to może łatwiej sie przekonam do tej wiedzy, niestety idzie jak po grudzie ...

Książkę posiadam w swojej biblioteczce od 2011 roku, i była już czytana kilka razy. Chętnie do niej wracam.

Zasługą Autora jet takie przedstawienie filozofii hawajskiej Huny, że trafia ona do Europejczyka. Podane ćwiczenia przypominają ćwiczenia psychologiczne. Jest to jednym słowem poradnik pozytywnego myślenia. A z tym w dzisiejszych czasach jest różnie

Huna to pradawna - dawna wiedza tajemna Kahunów, hawajskich szamanów, którzy potrafią złożyć złamaną rękę, zatamować krwotok. No i tutaj pojawia się mój sceptycyzm, gdyż Autor najwyraźniej kładzie nacisk na kwestie bardziej psychologiczne niż fizyczne.

Ot, kolejna ciekawa książka w kolekcji. Przeczytałem już któryś raz w jedno letnie popołudnie.
Zachęcam do czytania, zwłaszcza w letnie popołudnia. Coś tam może wnieść do życia przeciętnego Europejczyka.

Książkę posiadam w swojej biblioteczce od 2011 roku, i była już czytana kilka razy. Chętnie do niej wracam.

Zasługą Autora jet takie przedstawienie filozofii hawajskiej Huny, że trafia ona do Europejczyka. Podane ćwiczenia przypominają ćwiczenia psychologiczne. Jest to jednym słowem poradnik pozytywnego myślenia. A z tym w dzisiejszych czasach jest różnie

Huna to pradawna...

Z książką tą rozpoczynałem swoją przygodę z ezoteryką. Z perspektywy czasu muszę przyznać, iż w tamtym okresie cechowała mnie pewna naiwność, która sprawiała, iż odbierałem tę książkę w specyficzny sposób. W pamięci utkwiły mi przedstawione w niej ćwiczenia praktyczne. Cześć z nich wykorzystałem lub nawet wykorzystuję do dzisiaj. Przy tego typu pozycjach zawsze należy brać poprawkę na to, iż zawarte w niej przesłania i koncepcję mogą nie być zrozumiałe dla Europejczyka. Szamanem jednak nie mam zamiaru być, dlatego do tego typu tematyki nie powróciłem i raczej nie powrócę.

Z książką tą rozpoczynałem swoją przygodę z ezoteryką. Z perspektywy czasu muszę przyznać, iż w tamtym okresie cechowała mnie pewna naiwność, która sprawiała, iż odbierałem tę książkę w specyficzny sposób. W pamięci utkwiły mi przedstawione w niej ćwiczenia praktyczne. Cześć z nich wykorzystałem lub nawet wykorzystuję do dzisiaj. Przy tego typu pozycjach zawsze należy brać...

Hawajski szamanizm w pigułce. Moim zdaniem autor zbyt ogólnie i pobieżnie przedstawił temat. Problemem było tu z pewnością przełożenia języka hawajskiego na język zachodu, w możliwie najlepszy do zrozumienia sposób. Niemniej jednak, jest to pozycja godna uwagi. Zachęca do dalszego zgłębiania kultury hawajskiej.

Hawajski szamanizm w pigułce. Moim zdaniem autor zbyt ogólnie i pobieżnie przedstawił temat. Problemem było tu z pewnością przełożenia języka hawajskiego na język zachodu, w możliwie najlepszy do zrozumienia sposób. Niemniej jednak, jest to pozycja godna uwagi. Zachęca do dalszego zgłębiania kultury hawajskiej.

Moja ulubiona książka, do której co jakiś czas, z tą samą ciekawością wracam. Polecam każdemu kto szuka własnej drogi.:)

Moja ulubiona książka, do której co jakiś czas, z tą samą ciekawością wracam. Polecam każdemu kto szuka własnej drogi.:)

Rewelacja. Szaman w praktyce.

Rewelacja. Szaman w praktyce.

Sympatyczny poradnik pozytywnego myslenia. Mozna zaczac czytac gdziekoliek i skonczyc gdziekolwiek. Bardzo dobra rzecz na wszelkie dolki zyciowe.

Sympatyczny poradnik pozytywnego myslenia. Mozna zaczac czytac gdziekoliek i skonczyc gdziekolwiek. Bardzo dobra rzecz na wszelkie dolki zyciowe.

Z punktu widzenia laika, dobra publikacja. Bez emfazy tłumaczy, jak wykorzystać pewne możliwości umysłu i przedmiotów codziennego użytku, by uczynić życie pełniejszym i mniej stresującym. Polecam!

Z punktu widzenia laika, dobra publikacja. Bez emfazy tłumaczy, jak wykorzystać pewne możliwości umysłu i przedmiotów codziennego użytku, by uczynić życie pełniejszym i mniej stresującym. Polecam!