💥💥💥💥💥💥💥

💥💥💥💥💥💥💥

Archer jest świetnym gawędziarzem, i jako taki jego książki czyta się świetnie. Niestety jak dla mnie za bardzo wpada w schematy i uparcie powtarza je w kolejnych historiach. To nie jest pierwsza książka Archera którą przeczytałam, a która opiera się na dwutorowym opowiadaniu losów bohaterów przez lata ich życia. Przez to wiedziałam czego się spodziewać, ale jednak ilość zdarzeń podobnych do tych z "Kaina i Abla" czy też "I tak wygrasz" mocno ograniczyła przyjemność z lektury i wpłynęła na taką a nie inną ocenę. Jeśli jednak ktoś podejdzie do "Synów fortuny" z czystą kartą, powinien być zadowolony, bo mimo wszystko Archer trzyma swój dobry poziom i warto dać mu szansę.

Archer jest świetnym gawędziarzem, i jako taki jego książki czyta się świetnie. Niestety jak dla mnie za bardzo wpada w schematy i uparcie powtarza je w kolejnych historiach. To nie jest pierwsza książka Archera którą przeczytałam, a która opiera się na dwutorowym opowiadaniu losów bohaterów przez lata ich życia. Przez to wiedziałam czego się spodziewać, ale jednak ilość...

Dostałem tą książeczkę na urodziny. Pamiętam że była dość podobna do Kane'a i Abla. Ale fajnie się czytało tak czy siak.

Przeczytałem masę książek Jeffreya Archera :D .

To książka z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019.

Dostałem tą książeczkę na urodziny. Pamiętam że była dość podobna do Kane'a i Abla. Ale fajnie się czytało tak czy siak.

Przeczytałem masę książek Jeffreya Archera :D .

To książka z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019.

Historie dwóch bliźniaków rozdzielonych tuż po urodzeniu. Ot, dziecko milionerki, dobrodziejki szpitala i sponsorki sprzętu i budynków, umiera, więc ktoś podejmuje decyzję, żeby podmienić je na innego noworodka. W końcu tamtej kobiecie zostanie drugi synek... Chłopcy rosną, idą do szkół, wielokrotnie niemal się spotykają. Ich życia toczą się zaskakująco podobnymi koleinami. Z początku jeden ma pecha tam, gdzie drugi ma farta (daje się uwieść siostrze wybranki i przyłapać jej bratu, przegrywa wybory do szkolnego samorządu). Potem już obaj niejako równolegle wpadają w kłopoty i zwycięsko z nich wychodzą.

Nie wiem, na ile to spaczenie Autora, a na ile amerykańskość środowiska, ale dzieci w szkole są straszliwie rozpolitykowane. I nie chodzi mi tylko o podziały na zwolenników Demokratów i Republikanów. Każde wybory do szkolnego samorządu to wielka sensacja, długa kampania, z agitowaniem, zasięganiem porad u dorosłych i sztabami wyborczymi. Cóż, myśmy samorząd klasowy załatwiali na jednej lekcji wychowawczej i nikt, z kandydatami włącznie, nie wydawał się rozemocjonowany całą sprawą. Wyborów do szkolnego samorządu w ogóle nie pamiętam. Biedne te amerykańskie dzieci — muszą walczyć kłami i pazurami od kołyski. A cisza wyborcza to genialny wynalazek.

Nieco więcej szczegółów tutaj: https://finklaczyta.blogspot.com/2020/05/synowie-fortuny-politycznie.html

Historie dwóch bliźniaków rozdzielonych tuż po urodzeniu. Ot, dziecko milionerki, dobrodziejki szpitala i sponsorki sprzętu i budynków, umiera, więc ktoś podejmuje decyzję, żeby podmienić je na innego noworodka. W końcu tamtej kobiecie zostanie drugi synek... Chłopcy rosną, idą do szkół, wielokrotnie niemal się spotykają. Ich życia toczą się zaskakująco podobnymi koleinami....

Ciekawa i wciągająca opowieść. Szybko i przyjemnie się czyta. Kawał dobrej roboty :)

Ciekawa i wciągająca opowieść. Szybko i przyjemnie się czyta. Kawał dobrej roboty :)

Miałem nadzieję na coś jak "Kane i Abel", ale tutaj jest zdecydowanie za dużo polityki. Schemat książki jest ten sam, bohaterowie też bardzo podobni. Czyta się nieźle, ale nie ma tutaj niczego nowego ani odkrywczego.

Miałem nadzieję na coś jak "Kane i Abel", ale tutaj jest zdecydowanie za dużo polityki. Schemat książki jest ten sam, bohaterowie też bardzo podobni. Czyta się nieźle, ale nie ma tutaj niczego nowego ani odkrywczego.

Dwaj bracia rozdzieleni zaraz po urodzeniu. Bliźnięta wychowane przez dwie obce sobie i zupełnie różne rodziny. Książka pokazuje ich losy, od urodzenia do dorosłości i stanięcia twarzą w twarz w wyborach na gubernatora.
Można powiedzieć, że jest to wyjątkowo solidna saga rodzinno-polityczna. Jest wiele zwrotów akcji, dramatycznych zawirowań i tragedii. Czytając tę książkę, ma się wrażenie, że dobrze zna się bohaterów, są to postaci pełnokrwiste, nakreślone z dużą starannością.
Do tego naprawdę udane zakończenie, które daje dużo satysfakcji.

Dwaj bracia rozdzieleni zaraz po urodzeniu. Bliźnięta wychowane przez dwie obce sobie i zupełnie różne rodziny. Książka pokazuje ich losy, od urodzenia do dorosłości i stanięcia twarzą w twarz w wyborach na gubernatora.
Można powiedzieć, że jest to wyjątkowo solidna saga rodzinno-polityczna. Jest wiele zwrotów akcji, dramatycznych zawirowań i tragedii. Czytając tę książkę,...

Zanęcona przez przyjaciółkę oraz chyba zarażona siedmioma tomami "Kroniki rodziny Cliftonów" sięgnęłam po "Synów fortuny", książkę, którą - jak stoi napisane na okładce - autor dokończył w więzieniu.Wyszedł niedawno, może kilkanaście dni temu, odsiadując tylko dwa lata z zasądzonych czterech. Wyrok dostał za to, co tak znakomicie opisuje w swoich książkach - krzywoprzysięstwo, kombinowanie i preparowanie dowodów po to, by wygrać wybory na burmistrza Londynu.
Swoje rzewne historie o bohaterach, którzy od zera dochodzą do milionera albo senatora opiera w sporej mierze na własnych przeżyciach. I nie byłoby w tym nic złego, gdyby nie fakt, że powtarza w kółko te same chwyty i schematy oraz typy postaci.
W tej książce również jest zła, przebiegła kobieta, mściwy kolega ze szkoły, ubodzy geniusze czy czyste dziewice wybrane na żony i bezgraniczna małżeńska miłość od pierwszego wejrzenia. Jego bohaterowie inaczej się nie zakochują.
Przyznam ze wstydem, że ostatnie 100 stron przeleciałam. Nie dowiedziałam się, jaka jest tajemnica Su Ling, czekałam na spotkanie braci. Dziwne - tacy podobni a nikt nie zwrócił na to uwagi, choć krążyli w tej samej okolicy i mieli wspólnych znajomych... Oczywiście spotkanie było w okolicznościach tak patetycznych, że z ulgą zamknęłam książkę z solenną obietnicą, by nigdy do Archera nie wracać. Już wszystko wiem o machlojkach wyborczych, machinacjach bankowych i rynku walutowym.
Czyta się to nawet nieźle, bo Archer ma łatwość opowiadania, to prawda. Ale lepiej pozostać czytelnikiem jednej powieści. Każda następna to po prostu czytadło, pusta rozrywka złożona z takich samych klocków.

Zanęcona przez przyjaciółkę oraz chyba zarażona siedmioma tomami "Kroniki rodziny Cliftonów" sięgnęłam po "Synów fortuny", książkę, którą - jak stoi napisane na okładce - autor dokończył w więzieniu.Wyszedł niedawno, może kilkanaście dni temu, odsiadując tylko dwa lata z zasądzonych czterech. Wyrok dostał za to, co tak znakomicie opisuje w swoich książkach -...

Trochę naiwna, ale dość przyjemna saga, która ukazuje Amerykę począwszy od lat czterdziestych XX w. Może nieco zbyt niewiarygodna fabuła, ale to może mieć urok. Może nazbyt utopijnie układają się losy bohaterów, ale z drugiej strony i to może być plus, jeśli ktoś lubi taką konwencję. A z pewnością nie da się nudzić czytając tą książkę.

Trochę naiwna, ale dość przyjemna saga, która ukazuje Amerykę począwszy od lat czterdziestych XX w. Może nieco zbyt niewiarygodna fabuła, ale to może mieć urok. Może nazbyt utopijnie układają się losy bohaterów, ale z drugiej strony i to może być plus, jeśli ktoś lubi taką konwencję. A z pewnością nie da się nudzić czytając tą książkę.

Bardzo lubie porównywać powieści Archera do ukłdania puzli... każdy motyw nawet poboczny jest po coś, tutaj nie ma przypadkowych zdań czy słów, wszystko ma swoją wartość wszsystko jest dokładnie zważone i zaplanowane.

a teraz krótko o tym czego możemy się spodziewać...

Nat Cartwright i Fletcher Davenport, to główne postacie tej książki. Jest to historia dwóch braci bliźniaków któzy po urodzeniu zostają rozdzieleni.
Fletcher Davenport dorasta w rodzinie bardzo zamożnej i jest wychowywany "na syna milionera", podczas gdy jego brat, Nat Cartwrigght, dorasta w znacznie uboższej rodzinie nauczycielki i agenta ubezpieczeniowego. Ich losy od samego początku ocierają się o siebie zakochują się w tej samej dziewczynie ale dopiero w bardzo trudnej sytuacji jednego z nich bedą mieć okazję na poznanie prawdy. Fletcher robi karierę prawniczą i zostaje senatorem a Nat po powrocie z wietnamu gdzie zostaję odznaczony najbardziej prestiżowym w armii amerykańskiej odznaczeniem "medal of honour" kończy przerwane studia, zostaję finasistą i zarządza bankiem. Łaczy ich wspólny wróg, "czarny charakter" Ralph Eliot, gotowy na wszystko przebiegły oszust. Mimo różnych srodowisk w których się wychowywali doszli do tego "samego miejsca". Fortuna okazała się sprawidliwa obadrowując raz szczęściem jednego na starcie, a poźniej drugiego, juz w dorosłym życiu gdy okazała się dla niego "szczęsliwą monetą".

i tak na koniec...

W tej powieści fabuła rozgrywa się dynamicznie od samego początku, nie ma mozolnego przedzierania się przez ksiażkę żeby coś się wydarzyło bo "to coś" już się dzieje od samego początku, od pierwszych stron wciąga i wzbudza ciekawość.

Polecam

Bardzo lubie porównywać powieści Archera do ukłdania puzli... każdy motyw nawet poboczny jest po coś, tutaj nie ma przypadkowych zdań czy słów, wszystko ma swoją wartość wszsystko jest dokładnie zważone i zaplanowane.

a teraz krótko o tym czego możemy się spodziewać...

Nat Cartwright i Fletcher Davenport, to główne postacie tej książki. Jest to historia dwóch braci...