Słabiutka chyba gorsza nawet od 1

Słabiutka chyba gorsza nawet od 1

Druga część - podobnie ja pierwsza, pełna przygód, magii i duchów. Może nie porywa jakoś szczególnie, ale doceniam jej klasyczny wydźwięk gatunku fantasy. Znajdziemy tu magię, uzdrowicielkę, wojowników, miłość, zakon sióstr zajmujących się magią i wiele innych wątków - przygodówka na długie dni.

Druga część - podobnie ja pierwsza, pełna przygód, magii i duchów. Może nie porywa jakoś szczególnie, ale doceniam jej klasyczny wydźwięk gatunku fantasy. Znajdziemy tu magię, uzdrowicielkę, wojowników, miłość, zakon sióstr zajmujących się magią i wiele innych wątków - przygodówka na długie dni.

Jestem zszokowany tym, że średnia ocena tej książki na dzień pisania tej opinii to 7,1 i jeszcze nigdy moja ocena nie była aż tak bardzo daleka od tej średniej w serwisie. Nawet gdybym był początkującym czytelnikiem w tym gatunku, to wątpię, abym ocenił ten tom na więcej niż 5, a na dzień dzisiejszy i ponad 110 przeczytanych przeze mnie książek, ta jest z pewnością najsłabsza.
Gdyby ktoś mnie zapytał, co podobało mi się w tej książce, to nie skłamałbym pisząc że nic.
Owszem, sam świat jest ciekawy, dość ponury, często brutalny i był tutaj ogromny potencjał, podobnie jak cała otoczka dusz, jednak zostało to po prostu spektakularnie zmarnowane. Niewielkim plusem jest to, że czyta się to dość szybko.
Nie spodziewałem się, że drugi tom będzie gorszy od pierwszego, a tak niestety było. Wszystko, o co ktoś mógłby zapytać odnośnie tej książki, jest po prostu słabe. Bohaterowie są bardzo płytcy, podobnie jak wszelkie interakcje między nimi, no może poza dwiema pobocznymi postaciami, które są znośnie. Dialogi są chyba jeszcze gorsze i mają tyle głębi co łyżeczka do herbaty, fabularnie brak jakichkolwiek zaskoczeń czy zwrotów akcji, a co do samej fabuły czy prowadzenia wydarzeń przez autorkę to jest to strasznie irytujące, bo autorka poświęca zbyt wiele czasu na opisywanie tych najmniej interesujących czytelnika rzeczy, a te, które faktycznie mogłyby być absorbujące, pomija i przeskakuje z wydarzeniami o kilka dni, tygodni na przód.

Jestem zszokowany tym, że średnia ocena tej książki na dzień pisania tej opinii to 7,1 i jeszcze nigdy moja ocena nie była aż tak bardzo daleka od tej średniej w serwisie. Nawet gdybym był początkującym czytelnikiem w tym gatunku, to wątpię, abym ocenił ten tom na więcej niż 5, a na dzień dzisiejszy i ponad 110 przeczytanych przeze mnie książek, ta jest z pewnością...

Długo czytałam tą sagę. Fajny pomysł, ale takie wszystko ułożone, przewidywalne relacje, czasami proste i przesłodzone. Pod względem emocjonalnym bohaterowie płytcy, niedojrzali. Brakuje tego rozwinięcia osobowości. Łatwo było się od tej książki oderwać, a później wrócić po tygodniu. Pierwsze tomy oceniam na 5, ale ostatni na 8. Szybkie tempo, zwroty akcji, płynnie i ciekawie.

Długo czytałam tą sagę. Fajny pomysł, ale takie wszystko ułożone, przewidywalne relacje, czasami proste i przesłodzone. Pod względem emocjonalnym bohaterowie płytcy, niedojrzali. Brakuje tego rozwinięcia osobowości. Łatwo było się od tej książki oderwać, a później wrócić po tygodniu. Pierwsze tomy oceniam na 5, ale ostatni na 8. Szybkie tempo, zwroty akcji, płynnie i...

To jedna z tych książek, gdzie czytając wiadomo, że bohaterom nie może stać się nic złego. Nawet z największej opresji zostaną nagle i cudownie wyratowani przez autorkę. Trochę to wszystko naiwne, ale czyta się przyjemnie i szybko. Podoba mi się przesłanie książki ukryte między wierszami - na sukces i wielkość trzeba sobie zapracować ciężką harówką.

To jedna z tych książek, gdzie czytając wiadomo, że bohaterom nie może stać się nic złego. Nawet z największej opresji zostaną nagle i cudownie wyratowani przez autorkę. Trochę to wszystko naiwne, ale czyta się przyjemnie i szybko. Podoba mi się przesłanie książki ukryte między wierszami - na sukces i wielkość trzeba sobie zapracować ciężką harówką.

Zmarnowany potencjał to delikatne określenie w stosunku do tej książki. Autorka miała ciekawy pomysł ale wykonanie to już niestety literatura drugiej kategorii.
Dychotomia dobra i zła to jeden z największych mankamentów tej książki. Jared i Arontala są źli aż do szpiku kości, a Tris i jego przyjaciele niczym święci. Nie ma tu miejsca na żadne inne kolory, na żadną woltę, zaskoczenie.
Wszystko co planują sobie główni bohaterowie idzie jak po sznurku, z drobnymi przerywnikami żeby niby nie było zbyt łatwo, chociaż i tak wiadomo, że wszystko skończy się dobrze. Sprawia to, że książka staje się schematyczna, przewidywalna a przez to po prostu nudna...Aż się prosi żeby więcej stron poświęcić nauce, treningowi, opisać to dokładniej ale nic z tego w zamian dostajemy bardzo wyeksponowane aż do przesytu wątki romantyczne. Akcje powieści przesłaniają wałkowane do bólu dialogi o tym kto kogo bardziej kocha i do jakiego poświęcenia jest gotów...Nie mam nic przeciwko wątkom romantycznym jako takim w powieści, ale jeśli są prowadzone ze smakiem i w odpowiedniej proporcji do reszty wątków. Tutaj natomiast tylko budzą irytację...
Zakończenie w dobrej książce powinno wzbudzać zainteresowanie, jakiś dreszczyk emocji - tutaj tego nie było.
Pomimo, że cykl liczy jeszcze dwie kolejne części to nie mam zamiaru po nie sięgać. Autorce nie udało się podtrzymać mojego zainteresowania, zniechęciła mnie skutecznie do swojej prozy.

Zmarnowany potencjał to delikatne określenie w stosunku do tej książki. Autorka miała ciekawy pomysł ale wykonanie to już niestety literatura drugiej kategorii.
Dychotomia dobra i zła to jeden z największych mankamentów tej książki. Jared i Arontala są źli aż do szpiku kości, a Tris i jego przyjaciele niczym święci. Nie ma tu miejsca na żadne inne kolory, na żadną woltę,...

"Przywoływacz dusz" (1 część cyklu) był dobry, ale "Krwawy król" okazał się schematyczny, a zakończenie przewidywalne aż do bólu... Szkoda, bo zapowiadało się tak ciekawie...

"Przywoływacz dusz" (1 część cyklu) był dobry, ale "Krwawy król" okazał się schematyczny, a zakończenie przewidywalne aż do bólu... Szkoda, bo zapowiadało się tak ciekawie...

Wartka akcja, fajnie się czyta, ciekawa. Polecam

Wartka akcja, fajnie się czyta, ciekawa. Polecam

Mimo utrzymania wątku i tempa akcji na dobrym poziomie, książka nie porwała mnie aż tak, jak pierwsza część cyklu. Pozytywnym aspektem tego tomu jest to, że wiele spraw się "rozwiązuje" co oznacza, że jeden wątek nie jest ciągnięty przez cały, 4-tomowy cykl - jak wiele książek, nie tylko fantasy. To sprawia, że jestem bardzo ciekawa kontynuacji historii w kolejnych dwóch książkach. Muszę niestety przyznać, że bohaterowie stali się bardziej przewidywalni i przez to ich zachowania stały się bardziej "miękkie".

"Krwawy Król" nie zawodzi, i jak jego poprzednik, jest pełen niespodziewanych zwrotów akcji i ciekawych wydarzeń. Bez wątpienia mogę polecić tym, którzy podczas czytania "Przywoływacza Dusz" mieli frajdę.

Mimo utrzymania wątku i tempa akcji na dobrym poziomie, książka nie porwała mnie aż tak, jak pierwsza część cyklu. Pozytywnym aspektem tego tomu jest to, że wiele spraw się "rozwiązuje" co oznacza, że jeden wątek nie jest ciągnięty przez cały, 4-tomowy cykl - jak wiele książek, nie tylko fantasy. To sprawia, że jestem bardzo ciekawa kontynuacji historii w kolejnych dwóch...

Książka męcząca i po prostu nudna.
Pierwszy tom zapowiadał interesującą historie pełną magii i akcji a tu jest ból i cierpienie dla czytającego by kontynuować książkę.

Książka męcząca i po prostu nudna.
Pierwszy tom zapowiadał interesującą historie pełną magii i akcji a tu jest ból i cierpienie dla czytającego by kontynuować książkę.