Cykl "Kay Scarpetta" kupowałam 20 lat temu z katalogów KKKK (Klub Książki Księgarni Krajowej?). Na każdy tom czekałam z wypiekami na twarzy i dosłownie połykałam. W tamtych czasach oprócz Sherlocka Holmesa i bohaterów Agathy Christie (Hercules Poirot i panna Marple) nie było takich cykli kryminalnych, więc była to ciekawa lektura. Po 20 latach sięgnęłam po Predatora i albo to wyjątkowo słaba pozycja, albo wszystkie były takie, tylko ratował je urok nowości. Dzisiaj, kiedy mnóstwo tego typu literatury powstaje (polskiej, skandynawskiej, amerykańskiej itd),Patricia Cornwell wypada na tym tle blado. Samo tło wydarzeń mi się podoba (patolog sądowy i jego praca to bardzo interesujące),natomiast autorce nie wyszła oś książki, czyli sama sprawa i jej rozwiązanie.

Cykl "Kay Scarpetta" kupowałam 20 lat temu z katalogów KKKK (Klub Książki Księgarni Krajowej?). Na każdy tom czekałam z wypiekami na twarzy i dosłownie połykałam. W tamtych czasach oprócz Sherlocka Holmesa i bohaterów Agathy Christie (Hercules Poirot i panna Marple) nie było takich cykli kryminalnych, więc była to ciekawa lektura. Po 20 latach sięgnęłam po Predatora i albo...

Po prawie dwuletniej przerwie wróciłam do cyklu: Kay Scarpetta. Niestety nie jest to udany powrót.
Książka jest bardzo średnia. Zaczyna się od kilku pozornie niezwiązanych ze sobą wątków. Każdy z nich jest ciekawy ale potraktowany po macoszemu.. Raczej taki szkic spraw, w którym brakuje rozwinięcia. I kiedy zaczyna się robić ciekawie, a sprawy zaczynają się zazębiać, książka się kończy, pozostawiając mnie z przeświadczeniem, że gdzieś zaginęło kilka rozdziałów.
Szkoda bo pomysł był fajny.

Po prawie dwuletniej przerwie wróciłam do cyklu: Kay Scarpetta. Niestety nie jest to udany powrót.
Książka jest bardzo średnia. Zaczyna się od kilku pozornie niezwiązanych ze sobą wątków. Każdy z nich jest ciekawy ale potraktowany po macoszemu.. Raczej taki szkic spraw, w którym brakuje rozwinięcia. I kiedy zaczyna się robić ciekawie, a sprawy zaczynają się zazębiać,...

Trochę drętwy styl i trochę za bardzo zagmatwana fabuła. Ale mam ochotę przekartkować ją jeszcze raz teraz kiedy znam już zakończenie. Dlatego daję ocenę bardzo dobrą i polecam tym którzy lubią się skupiać przy czytaniu.

Trochę drętwy styl i trochę za bardzo zagmatwana fabuła. Ale mam ochotę przekartkować ją jeszcze raz teraz kiedy znam już zakończenie. Dlatego daję ocenę bardzo dobrą i polecam tym którzy lubią się skupiać przy czytaniu.

Pierwsze części cyklu czytałam z niemałym zainteresowaniem, ale od kilku poprzednich części czytanie ich przychodzi mi z coraz większym trudem. Każda kolejna książka wydaje się jeszcze nudniejsza od poprzedniej, niezwykle schematyczne. Cóż z tego, że wątek kryminalny ciekawy i z ogromnym potencjałem, skoro okraszony paskudną osnową.

Pierwsze części cyklu czytałam z niemałym zainteresowaniem, ale od kilku poprzednich części czytanie ich przychodzi mi z coraz większym trudem. Każda kolejna książka wydaje się jeszcze nudniejsza od poprzedniej, niezwykle schematyczne. Cóż z tego, że wątek kryminalny ciekawy i z ogromnym potencjałem, skoro okraszony paskudną osnową.

Nie za bardzo mi się podobała. Moim zdaniem trochę ciężko się w niej połapać, na dodatek posiada za mało akcji i miejscami przynudza. Nie polecam.

Nie za bardzo mi się podobała. Moim zdaniem trochę ciężko się w niej połapać, na dodatek posiada za mało akcji i miejscami przynudza. Nie polecam.

Do sięgnięcia po tą pozycję sprowokował mnie opis Patricii Cornwell, jako jednego z bardziej poczytnych pisarzy thrillerów sprzedających swe książki w milionowych nakładach. Jeśli wierzyć ludziom piszącym opinie to nie trafiłem na odpowiednią pozycję. Książka niestety słaba, początek bardzo przeciętny i nudny, zaczęła się rozkręcać mniej więcej po połowie i liczyłem na ciekawe zakończenie, ale jak dla mnie znacznie poniżej oczekiwań. Bardzo szczegółowo opisane techniki prowadzenia śledztwa i zbierania materiału dowodowego po raz kolejny z wskazaniem iż w dzisiejszych czasach technologii kryminalistycznej zbrodnia doskonała jest niemalże niemożliwa, i to chyba jedyny pozytywny aspekt tej pozycji. Ale ponieważ miliony ludzi raczej;) nie mogą się mylić być może jeszcze kiedyś wrócę do jej twórczości, pierwsze spotkanie mocno przeciętne…

Do sięgnięcia po tą pozycję sprowokował mnie opis Patricii Cornwell, jako jednego z bardziej poczytnych pisarzy thrillerów sprzedających swe książki w milionowych nakładach. Jeśli wierzyć ludziom piszącym opinie to nie trafiłem na odpowiednią pozycję. Książka niestety słaba, początek bardzo przeciętny i nudny, zaczęła się rozkręcać mniej więcej po połowie i liczyłem na...

Kay Scarpetta prowadzi wykłady z medycyny sądowej w Akademii Policyjnej.
Niedługo jednak może poświęcić swój czas ukochanym studentom. Rzekome samobójstwo jednego naukowca, brutalne morderstwo, tajemnicze zniknięcie dwóch kobiet w Miami, wszystkie te na pozór niepowiązane ze sobą wydarzenia sprawiają, że musi ona wrócić do tego, co potrafi robić najlepiej- do nakłaniania zmarłych, by do niej przemówili i wyjaśnili, co się tak naprawdę stało.
Nie zaliczę jej na pewno do półki "Ulubione".

Kay Scarpetta prowadzi wykłady z medycyny sądowej w Akademii Policyjnej.
Niedługo jednak może poświęcić swój czas ukochanym studentom. Rzekome samobójstwo jednego naukowca, brutalne morderstwo, tajemnicze zniknięcie dwóch kobiet w Miami, wszystkie te na pozór niepowiązane ze sobą wydarzenia sprawiają, że musi ona wrócić do tego, co potrafi robić najlepiej- do nakłaniania...

To moja pierwsza książka tej autorki i nie mogę powiedzieć, żeby było to wejście smoka ze strony pani Cornwell w moje życie czytelnicze:) Powieść pewnie spodobałaby się specjalistom z dziedziny medycyny sądowej, jest tu sporo ciekawostek i dokładnych, szczegółowych opisów na ten temat, które jednak czytającego laika zbytnio nie interesują. Mamy właściwie cztery główne postacie, które może same w sobie i są ciekawe, ale ich wzajemne relacje są dziwne i pokrętne. Czytelnik może się w tych wszystkich animozjach połapać dopiero po pewnym czasie. Nie ma zbyt wiele akcji, a opisane motywy działania głównego mordercy są dziwną i nieskładną paplaniną pisaną z punktu widzenia chorej postaci. Jednak ocenę podbija trochę rozwiązanie, bo jednak na końcu zaskoczyło mnie kim naprawdę okazał się "Krab".

To moja pierwsza książka tej autorki i nie mogę powiedzieć, żeby było to wejście smoka ze strony pani Cornwell w moje życie czytelnicze:) Powieść pewnie spodobałaby się specjalistom z dziedziny medycyny sądowej, jest tu sporo ciekawostek i dokładnych, szczegółowych opisów na ten temat, które jednak czytającego laika zbytnio nie interesują. Mamy właściwie cztery główne...

Hm....chyba jest to dla mnie najgorsza ksiazka tej autorki. CZasami mialam wrazenie, ze niektore watki byly wymuszone. Ciezko sie czytalo.

Hm....chyba jest to dla mnie najgorsza ksiazka tej autorki. CZasami mialam wrazenie, ze niektore watki byly wymuszone. Ciezko sie czytalo.

Książka nie jest zła. Ma kilka ciekawych fragmentów i generalnie dobrze się ją czyta. Co prawda można się pogubić w wydarzeniach i końcówka nie porywa, ale... można przeczytać. :]

Książka nie jest zła. Ma kilka ciekawych fragmentów i generalnie dobrze się ją czyta. Co prawda można się pogubić w wydarzeniach i końcówka nie porywa, ale... można przeczytać. :]