Zbiór poezji amerykańskiej wokalistki i skrzypaczki Emilie Autumn zachwycił mnie. Nie tylko dlatego, ze jestem jej fanką (nie będę tego ukrywać) ale przede wszystkim dlatego, że jest to poezja właśnie dla mnie, oraz dla innych młodych kobiet. Żadnej z nas bowiem nie są obce uczucie zagubienia, samotności, nieodwzajemnionych miłości... Może i są to oklepane tematy, ale nie przestają być nam bliskie. Zbiór ten jest również uzupełniony intelektualnymi zabawami w stylu "At What Point Does A Shakespeare Say", który jest jednym z moich ulubionych wierszy.
Nie znam angielskiego na tyle biegle, by móc w pełni wypowiadać się o budowie wierszy, czy tez ich obiektywnej wartości artystycznej. Nie przypominam sobie jednak niczego co by mnie raziło, można więc powiedzieć, ze przynajmniej przyzwoity poziom poezji jest zachowany.
Od strony technicznej audiobook prezentuje się interesująco - Emilie czyta swoje wiersze, w tle zaś słychać skomponowaną przez nią muzykę. Niestety ma to również swoje wady - muzyka czasem zagłusza słowa, co więcej utrudnia koncentracje na samej treści. Mimo wszystko jednak uważam taki pomysł za bardzo ciekawy i przyznam szczerze, że chętnie wysłuchałabym nowych wierszy pani Autumn.

Zbiór poezji amerykańskiej wokalistki i skrzypaczki Emilie Autumn zachwycił mnie. Nie tylko dlatego, ze jestem jej fanką (nie będę tego ukrywać) ale przede wszystkim dlatego, że jest to poezja właśnie dla mnie, oraz dla innych młodych kobiet. Żadnej z nas bowiem nie są obce uczucie zagubienia, samotności, nieodwzajemnionych miłości... Może i są to oklepane tematy, ale nie...