Jak na książkę dla dzieci za dużo tutaj encyklopedycznych definicji, ale to chyba najbardziej wartościowa książka z całej serii.

Jak na książkę dla dzieci za dużo tutaj encyklopedycznych definicji, ale to chyba najbardziej wartościowa książka z całej serii.

Moim zdaniem jest dobra do dyskusji, jako podstawa do poruszenia pewnych tematów. Trafia w sedno w wielu aspektach, ale kompletnie nie wiem, dla jakiej grupy wiekowej jest przeznaczona. Wątek Krysi i jej klasy (wg mojej wiedzy) spokojnie trafi do i zainteresuje 10-latka, natomiast kwestie filozofii i antropologii są po prostu zbyt poważne i nużące. Więc ja bym polecała skakać po rozdziałach, wyczuwać dziecko i po prostu czytać te fragmenty, które są dla niego interesujące.

No i nie można zaprzeczyć, że książka jest polska. Osadzona w naszych realiach i dzięki temu naprawdę można się w nią wczuć.

Moim zdaniem jest dobra do dyskusji, jako podstawa do poruszenia pewnych tematów. Trafia w sedno w wielu aspektach, ale kompletnie nie wiem, dla jakiej grupy wiekowej jest przeznaczona. Wątek Krysi i jej klasy (wg mojej wiedzy) spokojnie trafi do i zainteresuje 10-latka, natomiast kwestie filozofii i antropologii są po prostu zbyt poważne i nużące. Więc ja bym polecała...

Autorka w czytelny i skrótowy sposób przedstawia dzieciom zagadnienie tolerancji, wspominając filozoficzne konteksty. Opowiada o stereotypach i poprawności politycznej, która w zamierzeniu wypływała z chęci nieranienia nikogo niesprawiedliwymi, choć czasem jakoś wynikającym z pobieżnych obserwacji, uogólnieniami. Jak bardzo ta poprawność polityczna niektórym się nie podoba można zauważyć w jedynej jak dotąd na portalu Lubimy Czytać opinii, której autor ewidentnie nie chce zrozumieć idei tolerancji i chełpi się swoją arogancją, ignorancją i nienawiścią, nazywając książeczkę Środy lewacką. Publikacja edukacyjna, ale jak widać twardogłowych nie zmieni. Powinna być dyskutowana w szkołach, ale zapewne nie jest.

Autorka w czytelny i skrótowy sposób przedstawia dzieciom zagadnienie tolerancji, wspominając filozoficzne konteksty. Opowiada o stereotypach i poprawności politycznej, która w zamierzeniu wypływała z chęci nieranienia nikogo niesprawiedliwymi, choć czasem jakoś wynikającym z pobieżnych obserwacji, uogólnieniami. Jak bardzo ta poprawność polityczna niektórym się nie podoba...

Lewacka, brukselsko-berlińska, promująca szkodliwe multikulti, feministyczna homopropaganda wymierzona w dzieci. Książka przeżarta bakterią poprawności politycznej, która (co widzimy dzisiaj) niszczy Europę i cywilizację białego człowieka. Jeszcze tego brakuje by uczyć następne pokolenia że tolerować trzeba wszystko i wszystkich! A jak nie to pani Środa nazwie cię: faszystą, rasistą, szowinistą i fanatykiem. Jak bardzo poprawność polityczna posunęła się do absurdu widać w tej książce. Takie oto kwiatki można tu znaleźć: "Należy używać języka, który nie krzywdzi, nie przywołuje stereotypów i uprzedzeń. Na przykład zamiast "mańkut" - "osoba leworęczna", zamiast "ślepy" - "niewidzący", zamiast "inwalida" - "osoba z niepełnosprawnością ruchową". Używać żeńskich końcówek i rodzajów rzeczowników np. "profesora", "gościni", zamiast "profesor", "gość". (!) Brakuje tylko kochania biednych pokrzywdzonych muslimów tzw. "uchodźców". Tfu!

Lewacka, brukselsko-berlińska, promująca szkodliwe multikulti, feministyczna homopropaganda wymierzona w dzieci. Książka przeżarta bakterią poprawności politycznej, która (co widzimy dzisiaj) niszczy Europę i cywilizację białego człowieka. Jeszcze tego brakuje by uczyć następne pokolenia że tolerować trzeba wszystko i wszystkich! A jak nie to pani Środa nazwie cię:...